Good Girls #1: Finding Rhyme

Kabanata 26

Kabanata 26

Home

"Eros, kaya ko naman talaga magisa. Baka may gagawin ka pa-" Naputol ang aking sinasabi nang nilingon niya ako. A bit irritated to me. Itinikom ko ang bibig ko at hinayaan na siya.

Van left us, obeying his brother. Gusto kong umirap dahil sa pagpapaalis niya sa kapatid pero hindi ko na nagawa dahil ito siya at sumasabay sa akin.

"Ano pang mga bibilhin mo?" He asked.

Luminga linga ako sa mga store. Nakalimutan ko na ang bibilhan ko dahil sa lalaking ito.

"Mga... panregalo na lang." Medyo nag-aalinlangan kong sagot dahil hindi ako sigurado.

Really, Hera? Nandito lang sa tabi mo si Eros, nawala ka na ulit sa sarili.

"Para kanino?"

"Friends?" Sagot ko at sinilip ang isang damitan.

I saw girls' clothes and I can't help but remember my friends in Manila. We're not communicating anymore, pero wala naman sigurong masama kung regaluhan ko sila, hindi ba?

"Mga babae?"

Napawi ang mga naiisip ko nang nagtanong ulit si Eros. Binalingan ko siya, tumango ako. Nagiwas siya ng tingin.

"Bakit?" Ngayon, ako naman ang kuryuso sa pagtatanong niya.

"Wala." Malamig niyang sagot.

Nagkibit balikat ako at dumiretso na papasok sa loob. Naramdaman kong sumunod rin siya sa akin. A sales lady welcomed us and follows. Dumiretso ako sa crop top section at naghanap ng tingin ko ay babagay sa mga kaibigan ko.

Hinawakan ko ang isang black halter crop top thinking that this will fit Pooja. Nabitawan ko nga lang nang mapansin ang isang kulay berdeng cami crop top. Madalas kong makita na ganito ang laging suot nila Pooja sa social media. Although this is not my style, I still find this pretty. Ngumiti ako at nagdesisyong ito na lang ang ireregalo sa kaibigan. Umalis ako doon at naghanap naman ng iba pa for my other two friends.

Friends. I still consider them as a friend. Sila kaya? Umiling ako sa aking isipan. I don't want bitterness spread while I'm buying a gift for them. They are my first friends, they may be already forgets me, but I will never. Pwede iyon, 'di ba?

"Does your friend like that type of clothing?"

Halos makalimutan ko nang kasama ko nga pala si Eros. Binalingan ko siya at napatingin na rin sa hawak kong damit.

"Uh... oo?"

"You always look hesitant while answering. I don't know if you're telling the truth or not."

"Of course I'm telling the truth. Bakit naman ako magsisinungaling."

"Maybe the friends you're talking about are a... boy." His left eyebrow shot up and his lips in grim line. His perfect jaw is clenching making his high cheekbone obvious. He looks like a mad beast ready to eat its prey. My heart continued beating like mad.

"Talaga, ha? Nagsusuot ba kayong mga lalaki ng ganito?" Ibinalandra ko sa kaniya ang crop top na hawak hawak ko.

Naiinis niyang iniwas ang damit na pinakita ko. Ngumuso ako at binababa na, a bit guilty to my action. Before I could think more, his eyes already find mine. Ngayon, ako naman ang umiwas. Dumiretso na ako sa paghahanap ng mga damit at naisip na dito na lang rin bilhan ang mga iba pa naming reregaluhan. Roaming here with Eros will make me die young.

I'm about to get a powder blue summer off shoulder dress when a red oversized printed shirt hang in front of me. Nilingon ko si Eros and I quickly regret it. His soulful and mysterious eyes is hard to keep an eye contact.