დილით ჰობიმ გაგვაღვიძა.
ზანტად მივედით მათთან ახლა ვზივართ და ვსადილობთ.
ყველა თავის სტიქიაშია,ერთმანეთს ესაუბრებიან და იცინიან.ძალიან ბედნიერად გამოიყურებიან და მიხარია მათ გამო.
მარიც კი ბევრს საუბრობს,რომელიც თაესა და ჯუნს შორის ზის...
შუგა-ჰეი,რაზე ფიქრობ?
კარლა-არა არაფერი,რამე გინდა?
შუგა-არაფერი,უბრალოდ სხვაგან დაფრინავდი და მაგიტომ გკითხე.
დღეს განსაკუთრებულ ხასიათზე ვარ.
თვალებში მიყურებდა.გამეთიმა და გუკისაკენ გავიხედე,რომელიც სანდრას ესაუბრებოდა,ისიც რამდენჯერმე გაიცინებდა და გუკს აჭმევდა.
იუნგი მაბედნიერებს და სიხარულით მავსებს.უბრალოდ,დილით მისი სახის დანახვა საკმარისია რომ დღე პოზიტივით შეივსოს,მეტიც მის გვერდით ყოფნაც კი მაბნევს და თავს განსაკუთრებულად მაგრძნობინებს.
არ ვიცი, ეს სიყვარულია,გატაცება, თუ ვნება, მაგრამ ზუსტად შემიძლია ვთქვა, რომ ეს გრძნობა მჭამს და თანდათან უფრო იზრდება.
ჯანდაბა, მინ იუნგი,რა გამიკეთე?
ხელი ხელზე დავადე,რომელიც ჩემს ბარძაყზე იყო მოთავსებული და თავი მხარზე.
-წავიდეთ ქალაქში და გავერთოთ?
წამოიყვირა ჩოს დედამ.
ბევრი ვიფიქრეთ, თუ ცოტა,ბოლოს და ბოლოს გადავწყვიტეთ:
პარკში წასვლა,სავაჭროცენტრში და კინოში.
დღეს შესანიშნავად გავატარეთ დრო.ყველა ატრაქციონი მოვიარეთ, ბევრი ფოტო გადავიღეთ.ჯიმინი და ჩო რაღაცებზე საუბრობდნენ,
გუკი სანდრას არ მოსცილებია
შუგა კი მე.
მარი ფოტოების გადაღებით იმდენად იყო გატაცებული, რომ ხანდახან ატრაქციონსაც აკლდებოდა,შემდეგ კინოში წასვლის ჯერიც დადგა,სამ რიგში ავიღეთ ბილეთები.
რა თქმა უნდა,შეყვარებული წყვილები ერთად დავსხედით.
ფილმი ძალიან გაიწელა,თანაც მოსაღამოვდა,ქუჩაში უკვე ბნელოდა.
