სანი-შენ ხარ?!
გუკი-ჰო,რამ შეგაშინა?
სანი-არაფერი,უბრალოდ..
გუკი-რაა?
სანი-გუკ, დღეს რა გჭირს?
გუკი-რამე უნდა მჭირდეს?
სანი-უცნაური ხარ.
გუკი-უცნაური?
მიუახლოვდა და მაგრად მოეხვია..
ჯონგუკს ვერ გაეგო რას გრძნობდა კონკრეტულ მომენტში:
სიყვარულს,სევდას,შიშს,თუ მონატრებას..
ყველა გრძნობას მოეყარა მასში თავი და ეს აბნევდა.ჯიმინის პოვი:
გაბრუებული ვწევარ საწოლზე და ოთახს თვალს ვავლებ.
ფანჯრებიდან უკუნითი სიბნელე იჭრებოდა.
წამოვდექი და საშინელი თავბრუს ხვევით გავედი.
მისაღები ოთახიდან ჯერ კიდევ შუქი ანათებდა.
"ჩო იქნება" ვიფიქრე და მისკენ წავედი.ჯიმინი-რატომ არ გძინავს?
ჩო-ვერ დავიძინე,მაპატიე თუ გაგაღვიძე.
ჯიმინი-არა,წყლისთვის ჩამოვედი.
ჩო-მოდი აქ დაჯექი, მე მოგიტან.
ჯიმინი-მადლობა.
ჩამოვჯექი და ტელევიზორს გავხედე.
ჯიმინი-ეს ფილმი..
ვთქვი და ჩოც გამოვიდა.
ჩო-რამე მითხარი?
ჯიმინი-არა,უბრალოდ ამ ფილმს მე და სანი ერთად ვუყურებდით.მას ძალიან მოსწონდა,მე კი ვფიქრობდი,რომ, რაც არ უნდა მომხდარიყო სიყვარული გაიმარჯვებდა და მაინც,მან ამჯობინა დაევიწყებინა საყვარელი ქალი..მისთვის არც კი უბრძოლია.
ახლა რა ვიგრძენიი?!
შემიძლია დარწმუნებით ვთქვა,რომ ყოველი წამი ვინანე.ვინანე ის,რომ ჩვენი ურთიერთობა ფეხქვეშ გავთელე,ის სიტყვები ვინანე,რომლებმაც ჩვენი თბილი და სიყვარულით სავსე ურთიერთობა დაანგრია..
ახლა კი ჩო დაბნეულია,ვერ ხვდება რას ვლაპარაკობ.მისკენ მივიწიე ძალიან ახლოს..კიდევ უფრო ახლოს და ვაკოცე.
ხელები სახეზე მომკიდა და ტუჩები მომაშორა.