სანდრას პოვი:
ჩან ვუ ვნახეთ და საკლასო ოთახებში გავნაწილდით,ისინი პარალელ კლასში მოხვდნენ ერთად,რადგან ჩემთან ადგილი არ იყო.
კლასში შევედი და ადგილი დავიკავე,ჯი ჰიონი ჯერაც არ ჩანდა.
გაკვეთილის დაწყების შემდეგ,დაგვიანებით შემოვიდა და ჩემს გვერდით მოთავსდა.
ჯჯჰ-ჰეი,როგორ ხარ?
სანი-კარგად.შენ?
ჯჯჰ-არამიშავს,გუშინ შენს ძმასთან გაერკვიე?!
სანი-ნაწილობრივ,მაგრამ მაინც ვერ გავიგე რას გერჩის.
ჯჯჰ-წარმოდგენაც არ მაქვს.
გაკვეთილების შემდეგ,სკოლის გარეთ გავედით,ბავშვებს ველოდებოდით და უეცრად გული წამივიდა...
როდესაც გონს მოვედი ცას ვხედავდი,რომელიც თავზე დამყურებდა..
ნუთუ სამოთხეში ვარ?!
ჯჯჰ-არა,ჩემს ოთახში ხარ.
სანი-ჯი ჰიონ აქ ხარ?!და რა??
ჯჯჰ-რაა?
სანი-რა და ჩემი ფიქრები?
ჯჯჰ-კი,ასეა.
სანი-როდიდან?
ჯჯჰ-ზუსტად არ მახსოვს.ვფიქრობ,პირველი შეხვედრიდან.
სანი-არ არსებობს.
ჯჯჰ-არასოდეს თქვა,არასოდეს.
სანი-შეგიძლია ჯიმინს დაურეკო?
ჯჯჰ-კი.
სანი-მერე რაღაც უცდი?!
ჯჯჰ-უმჯობესია,ჯერ ივახშმო.
სანი-არ მინდა ჯი ჰიონ,არ მშია.
ჯჯჰ-კარგი,გავალ და დავრეკავ.
ჯი ჰიონი გავიდა და ოთახში ისევ მარტო დავრჩი.ვერანაირად ვერ ვიჯერებ შექმნილ ვითარებას.ახლა ჩემთვის ვეღარ მიფიქრია.ესღა მაკლდა.
წარმომიდგენია ჰიონის გაოცებული ან გაკვირვებული სახე,როდესაც რაიმე სისულელეზე დავიწყებ ფიქრს.
ჯჯჰ-ეგეთი სიტუაცუა ხშირად მაქვს ხოლმე.
გამომესარჩლა.
სანი-არ გინდა,რამე იღონო?
ჯჯჰ-არ ვიცი,მინდა?
სანჯ-ჯონ ჯი ჰიონ,ჩემს ნერვებზე თამაშობ.
სანი-კარგი,მაპატიე.
ჰიონი სამზარეულოში გავიდა..მოვიწყინე და მეც მასთან გასვლა დავაპირე.
რაღაცას ამზადებდა,მაგიდაზე კი წყლით სავსე ბოთლი იდგა.
ჯჯჰ-შეგიძლია დალიო.
უსიტყვოდ მივედი,მაგრამ მთავარ კარზე კაკუნის ხმა გაისმა.
სანი-ჯიმინში მოვიდა.
ჯი ჰიონმა კარი გააღო და შეშინებული ძამიკო მაშინვე მომეხვია.
ჯიმინი-კარგად ხარ,როგორ
მოხდა ეს?
მას ყველაფერი ვუამბე,ძლივს დავარწმუნე,რომ ჯი ჰიონი არაფერ შუაში იყო და ის მხოლოდ დამეხმარა.
ჯიმიმი-წავედით.მადლობა,რომ მასზე იზრუნე.
ჯჯჰ-არაფერია..
სახლიდან გამოვედით და მანქანაში ჩავჯექით.
ჯიმინი-ცუდად ხარ?
სანი-არა,მადლობა.
მალე სახლშიც მივედით და ჯიმინმა კარი გამიღო,მშობლები არ იყვნენ,მაგრამ ეგრევე გოგონები მეცნენ.
კარლა-ცოცხალი ხარ?
სანი-კარგად ვარ,დამშვიდდით.
ჯიმინი-ახლა დაისვენე,მე ჩემს ოთახში ვიქნები,თუ რაიმე დაგჭირდეს დამიძახეთ.
კარლა-კარგი მას ჩვენ მივხედავთ.
სანი-რა მზრუნველები ხართ.
გამეცინა და ოთახში ამიყვანეს.
ცოტახანში ჩამეძინა და როდესაც გავიღვიძე უკვე კარგა ხნის გათენებული იყო.
გამოვიცვალე ქვემოთ ჩავედი სამზარეულოში ისხდნენ და სადილობდნენ.
სანი-დილამშვიდობის.
ჯიმინი-მეგონა დღეს სახლში დარჩებოდი.
სანი-რატომ?
დედა-რა მოხდა?
კარლა-სანი გუშინ შეუძლოდ იყო.
მამა-რამე ხომ არ გჭირდება? ახლა კარგად ხარ?
დედა-მოდი ჭამე რამე.
გამეღიმა.
სანი-კარგად ვარ და არ მშია,მალე წავალთ?
მარი-უკვე მოვრჩით და წავიდეთ.
გზას ისევ ერთად გავუყევით გოგონები აქ რჩებიან და სკოლაშიც ივლიან,გარკვეული დროით.
სკოლი ეზოში თავმოყრილ ბიჭებს თვალი გადავავლე ,მაგრამ გუკი იქ არ იყო. მათ მივესალმეთ და ყველანი ერთად შენობაში შევედით.
თაე-სან,ახლა ხომ უკეთ ხარ?
ჰობი-რომ იცოდე,გუშინ როგორ ვინერვიულე.
სანი-ბიჭებო,მიხარია,რომ მყავხართ.
ჯიმინი-შენი მეგობარი მორბის.
სანი-ჰო,წავედი მე კლასში,შეხვედრამდე.
ვუ-რა მოხდა გუშინ?
მას ყველაფერი ვუამბე,რაც მოვასწარი და ისიც პირღია მისმენდა..
ვუ-და მე მეძინა??
მასწავლებელი გამოჩნდა და დავიშალეთ.
ჩემს ადგილას წყნარად ვიჯექი,მაგრამ ვინ გაცდის სიცოცხლეს?
ჯჯჰ-როგორ ხარ?
სანი-მეძინება..
ჯჯჰ-კარგი ერთი.
