21

90.3K 4.8K 163
                                    

zawgyi>>>

လ်ွမ္းထက္တစ္ေယာက္ထဲ ေနမရထိုင္မရျဖစ္ေန၏...

အမွန္ပင္သူသည္ ႐ွင္းရာနဲ႔တစ္ခန္းထဲ အိပ္ဖို႔ကို မေနတတ္ျခင္းသာ...
သူစိမ္းတစ္ေယာက္နဲ႔ အခန္းတူတူအိပ္ဖို႔ သူ႔အတြက္တစ္ခုမွမၾကံဳခဲ့ဖူးေခ်...

အျမဲတစ္ေယာက္ထဲေနရတာမို႔လားမသိ သူရင္ထဲတစ္မ်ိဳးႀကီး...
ၿပီးေတာ့ ဦး႐ွင္းရာနဲ႔ တစ္ခန္းထဲဆိုတဲ့အသိက သူ႔ရင္ကိုပိုၿပီးဗေလာင္ဆူေစတာ...

ဦး႐ွင္းရာအခန္းထဲဝင္လာေတာ့ မ်က္ႏွာကိုမသိလိုက္ပဲ လႊဲလိုက္မိ၏...

တကယ္ေတာ့ လ်ွမ္းထက္ ကသာ ခံစားခ်က္ေတြ႐ႈပ္ေထြးေနရတာ...
႐ွင္းရာက မ်က္ႏွာအမူအရာ တစ္စက္ပင္ပ်က္မသြားပဲ ပံုမွန္အတိုင္းသာ သူ႔အလုပ္သူလုပ္ေန၏...

အခုခ်ိန္ လ်ွမ္းထက္ ရဲ႕ပံုစံက မဂၤလာဦးညရဲ႕သတို႔သမီးေလးပမာ ႐ွက္ေသြးျဖာေနသည့္ဟန္...

သို႔ေသာ္ လ်ွမ္းထက္ ခံစားရေသာေဝဒနာကို လ်ွမ္းထက္ တစ္ဦးသာသိေပလိမ့္မည္...

ၾကာေတာ့ ႐ွင္းရာလဲ သူ႔ကိုမ်က္စိေနာက္လာသည္ထင္ရဲ႕ မ်က္ခံုးႏွစ္ဖက္တြန္႔ေကြးလိုက္သည္...

"မင္းဘာျဖစ္ေနတာလဲ"

"ဘာလဲ...ဘာျဖစ္ေနလို႔လဲ"

လ်ွမ္းထက္၏အမူအရာသည္ ဖင္မွာေပြးေပါက္၍ ယားလဲယား ကုတ္လို႔ကလဲမရ ထိုင္မရထမရ ျဖစ္ေနသည့္ဟန္ျဖစ္ေနသည္...

သို႔ေသာ္လဲ႐ွင္းရာဒါကို ထုတ္မေျပာျဖစ္ပါ...

ခဏၾကာေတာ့ ေမ်ာက္ေလာင္းတို႔ ထံုးစံအတိုင္း ဘာအေတြးရသြားျပန္တယ္ရယ္မသိ ႐ွင္းရာအနားကို ေရာက္လာျပန္တဲ့ လ်ွမ္းထက္ရယ္...

"ဦး႐ွင္း..."

"အင္း..."

"ခင္ဗ်ားရန္ေနာင့္ကို ျပန္မလႊတ္ဘူးမလား"

႐ွင္းရာက သူ႔ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္သည့္အခ်ိန္တြင္ လ်ွမ္းထက္က သူ႔အနီးေရာက္ေနၿပီျဖစ္သည္...

"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?"

"ခင္ဗ်ား လက္မခံလို႔မရဘူးေနာ္...လက္ခံသင့္တယ္"

လ်ွမ္းထက္သည္ အေရးတႀကီးကိစၥႀကီးကို ေဖာက္သည္ခ်ေနသည့္သူပမာ ႐ုပ္ကဆားပုလင္းႏွင္းေမာင္ဆိုက္ဖမ္းထား၏...

Mr.Where stories live. Discover now