38

57.4K 3.6K 258
                                    

Zawgyi>>>

"ဦးရွင္းေရ ဦးရွင္း! ဦးရွင္း...အားရိုးး ေသပါၿပီ"

မနက္အိပ္ယာနိုးလို႔ ရွင္းရာကိုမေတြ႕တာေၾကာင့္ ေလွကားေပၚက တစ္ထစ္ေက်ာ္ဆင္းလာေသာ ရွပ္ျပာလူးလ်ွမ္းထက္ ေခ်ာ္လဲေလၿပီ

"ေတာ္ေသးတယ္ ငါမေသဘူးပဲ"

နာေနေသာ မိမိေျခေထာက္ေလးကို ခပ္ဖြဖြကိုင္ရင္းဟိုၾကည့္သည္ၾကည့္နွင့္ ဦးရွင္းကိုလိုက္ရွာေနမိသည္

ဒီလူႀကီး မနက္ထဲက လ်ွမ္းထက္ကိုလာလဲမနိုးဘူး နိုးေတာ့လဲအနားမွာမရွိဘူး ဘယ္ေပ်ာက္ေနမွန္းကိုမသိတာ

"ဦးရွင္းေရလို႔!! ကြၽန္ေတာ့္ဘဝကိုလာၾကည့္လွည့္ပါဦးဗ်"

ငွက္ဆိုးထိုးသံနဲ႔ ခုနွစ္အိမ္ၾကားေအာ္ဟစ္ေနေသာ လ်ွမ္းထက္အသံေၾကာင့္ ရွင္းရာ အခန္းထဲမွေျပးထြက္လာသည္
ဧည့္သည္ထားတဲ့အခန္းကို ဒီဘဲဘာဝင္လုပ္ေနပါလိမ့္..

"Baby ဘာျဖစ္သြားတာလဲ"

"ေခ်ာ္...ေခ်ာ္လဲမို႔"

ရွင္းရာ မိမိေကာင္ေလးကိုၾကည့္ရင္း သက္ျပင္းသာခ်သည္

"ဦးရွင္း ဟိုဟာဘာတုန္း"

လ်ွမ္းထက္လက္ညႇိုးထိုးျပတာက ဦးရွင္းထြက္လာတဲ့အခန္း...
ဧည့္သည္ထားတဲ့အခန္းမို႔ အလြတ္ႀကီးျဖစ္ေသာ္ျငား အခုက် ပူစီေဖာင္းေတြနဲ႔အခန္းထဲျပည့္ေန၏...
အလွဆင္ဖို႔လုပ္ေနဟန္...

"ဘယ္သူ႔ေမြးေန႔လဲ"

လ်ွမ္းထက္အေမးကို ရွင္းရာေျဖရခက္ဟန္ ေခါင္းကုတ္သည္

"အဲ့တာက...ထားလိုက္ပါ ၿပီးမွကိုယ္ျပမယ္"

"ဦးရွင္းအလွမဆင္တတ္ဖူးမို႔လား"

"ဟင္"

ေျပာတာလဲဟုတ္ပါသည္ ရွင္းရာခ်ထားတဲ့ပူစီေဖာင္းေတြက ဟိုတစ္ကြက္ဒီတစ္ကြက္... တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲေအာက္မွာပ်ံ့ႀကဲလို႔...
အမႈန္ေတြေရာ ဘာေတြေရာ အလွဆင္တာနဲ႔မတူပဲ ႂကြက္သိုက္နဲ႔ပိုတူသည္

"လာ လာ ကြၽန္ေတာ္ဝိုင္းကူလုပ္ေပးမယ္"

"ဒါေပမဲ့...."

ရွင္းရာ ဘာမွမေျပာရေသးခင္ လ်ွမ္းထက္ ေကာ့ပတ္ေကာ့ပတ္နဲ႔ အခန္းထဲဝင္သြားၿပီး သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေသခ်ာအလွဆင္ေနသည္မို႔ ရွင္း ာဘာမွမေျပာေတာ့ပဲ လက္ပိုက္ၾကည့္ေနလိုက္သည္

Mr.Where stories live. Discover now