Best Friend- GİRLxGİRL

15

Öğle arası zili çalınca herkes sınıftan çıkmaya başladı. Gözüm yeni kıza döndüğünde göz göze geldik. Ona doğru yürümeye başladım. Ona attığım her adım da kalbim daha da hızlı çarpıyordu.

"Nasılsın?" gülümseyip ayağa kalktı. Kalçasını masaya yaslayıp konuştu.

"Gayet iyi sen?" sırıtıp cevap verdim.

"Seni görünce daha iyi oldum." bu dediğime güldü. Kulağıma bir melodi gibi gelen gülüşüyle duraksadım. Onunla zaman geçirme fikri beni heyecanlandırıyordu. Heyecanla konuştum.

"Hadi kafeteryaya gidelim." gülerek bana ayak uydurdu.

Bizimkilerin masasına yürürken gülümsememi genişlettim.

"Naber? Şey arkadaşım." o an adını bilmediğimi fark ettim.

"Layla." gözlerimi büyütüp ona döndüğüm de ifadesi değişmemişti. Nasıl yani bana yazan Layla o muydu? Sandalyelere oturduğumuz da hala dalgındım. Bir anda devrilen sandalye sesiyle kafamı kaldırdım. Arda ile kavga eden çocuk bu tarafa yürüyordu. Göz göze gelince duraksasada bu tarafa yürümeye devam etti.

"Arda yürü konuşalım." sinirli çıkan sesiyle kaşlarımı çattım konuştum. Nereden esmişti ki bu cesaret?

"Ne konuşacaksan burada konuş. Onun bizden gizlisi olmaz." ifadesiz yüzüme döndü. Sırıtarak konuştu.

"Elbette vardır. Arda bunu herkesin duymasını ister misin?" merakla Arda'ya baktığım da çenesinin kasıldığını fark ettim ve o an bizden sakladığı bir şeyin olduğunu anladım. Onu daha fazla zorlamamak adına sandalyeden hışımla kalkıp çocuğun kolundan tutup depoya doğru çekiştirmeye başladım. Bana ayak uydurduğunda gülümseyecek gibi olsam da ifadesizliğimi sürdürdüm.

"Üstüm de neler yapmayı düşünüyorsun?" arsız bir şekilde konuşmasına göz devirip duvara doğru ittim onu.

"Ne istiyorsan bana söyle Ardadan uzak dur." sinirle konuşmamla gülümsemesi daha da genişledi.

"Demek Arda'nın plotoniği çoğalmaya başlamış." kaşlarımı çattım. Elbette Ardadan hoşlanmıyordum. O benim kardeşim sayılırdı.

"O benim kardeşim gerzek." yüzünde gülümsemesi solmaya başladı. Ciddi bir şekilde konuşacakken Arda'nın sesi duyuldu.

"Alev git." sinirli çıkan sesine kaşlarım daha da çatıldı.

"Alev git şuradan." ona şaşkınca baktım. Bana hiçbir zaman böyle kaba konuşmamıştı.

"Ne oldu Arda gerçekleri duyacak olması kötü mü?" histerik kahkaha attığın da kaşlarım çatıldı.

"Alev git!" gözlerim dolmaya başlasada neler olduğunu öğrenecektim.

"Anlat." çocuk duraksadı benden bunu beklemiyordu. Arda kolumu tuttuğun da hala çocuğa bakıyordum.

"Gerçek ailen." çocuk Arda'nın yumruk atmasıyla susmuştu. Arda'ya sert bir şekilde iteledim. Affalladığın da çocuğu tutup kaldırdım.

"Anlat. Eğer Arda engel olmaya kalkarsan seni pişman ederim." öfkeyle konuşmuştum.

"Gerçek ailen neden seni istemedi Alev?" gözlerim dolduğun da onun nereden bildiğini sorgulamadım bile.

"Arda veya senden birini seçmek zorundaydılar. Şanslı kişi sendin, ne yazık ki." histerik bir şekilde gülüp devam etti.

"Aslında ailen zannettiğin kişiler ile araların da bir anlaşma vardı. Gerçek ailen paraya sıkışmıştı. Yanlış kişiden yardım aldılar. Gerçek annen ile asıl zannettiğin annen aynı hafta içerisinde doğum yaptılar. İkiz çocuğu olan anneler çok mutluydu. Ama Nehir ablanın çocuğu doğumda vefat etti." gözümden bir damla yaş düştü.

Devam etmesini beklemeden okulun merdivenine çıkmaya başladım. Arda arkamdan gelmedi. Yangın merdivenlerine çıktım. Kapı açıldığı da gözlerimi sildim. Ama hala akmaya devam ediyorlardı. Layla yanıma oturduğun da başımı omzuna yaslayıp ağlamama devam ettim. Layla saçlarımı okşarken ağlamam yavaşmaya başladı. Kafamı kaldırıp ona baktığım da ileriye bakıyordu. Hissetmiş gibi bana döndüğün de yüzlerimiz fazlasıyla yakındı. Dudaklarımız birleştiğinde dudaklarımız hareketlendi. Kapı açılma sesi duyduğum da hızla ondan ayrılıp kapıya baktım.

***

Taslak olarak 17. bölüme smut yazdım. Eğer istemezseniz smutu silip başka bir şey yapabilirim.

Smut istiyor musunuz?