Best Friend- GİRLxGİRL

34

Yazacak bir şey bulamıyorum!

Ne gibi olaylar görmek istersiniz?

***

Nefes nefese uyandığım da gözlerimden yaşlar akıyordu. Kabus görmüştüm ve kalbim fazlasıyla hızlı atıyordu. Ecrin'e bakmak için yan tarafıma döndüm. Gördüğüm boşluklar daha da sarılırken yalpalayarak ayağa kalktım.

Tüm evde dolaşmış ve onu bulamamıştım. Nefesimi düzene sokmaya çalışırken dış kapıyı açtım. Ayakkabılarımı ayağıma geçirip hırkam biraz daha sarıldım. Arka bahçeye yürürken Ecrin'i bulmayı umdum. Telefonumdan saate baktığım da korkum daha da artmıştı.

3.37

Gülüşme sesleri ile duraksadım. Adımlarım biraz daha yavaşlarken kahkaha seslerine doğru adımladım. Gördüğüm görüntü ile yutkundum. Evlerin arasında ki çitlerde Ecrin bir olanla konuşuyordu, hem de gülüşerek. Elleri birbirine temas ederken. Geriye doğru bir adım attım istemsizce, çünkü oğlan Ecrin'e yaklaşmaya başlamıştı. Yüzleri arasında santimler kala hızla arkamı dönüp evin ön tarafına yürümeye başladım. Yanağımın ıslandığını hissedebiliyordum.

Ece girmeden sahile doğru yürümeye başladım. Etraf sessiz olsa da tek tük eğlenen gençler vardı. Denizin karşısında ki banklara doğru yürüdüm. Denizi seyrederken düşündüğüm tek şey bundan sonra ne olacağıydı. Yanımda bir hareketlilik hissettiğim de irkildim. Gözlerim yan tarafıma dönerken gözleri kırmızıya bürünmüş benden 2-3 yaş küçük görünen bir kızla karşılaştım. Beni gibi denize doğru bakmaya başladı. Sarı saçları ay ışığın da parlıyordu. Gözlerinin kırmızılığı mavilerini saklayamamıştı.

"Derdin var gibi." kız sessizce fısıldadığın da gözlerimi yere indirdim.

"Öyle, senin de benden pek bir farkın yok gibi." güldü, samimi gibiydi.

"Herkes ölmemi istiyor, belki de öyle olmalı." kaşlarım çatılırken gözlerimi ona çevirdim.

"Neden?" her şeyim bir nedeni vardır.

"Belki sende öyle düşüneceksin. Neyse eşcinselim ve bunu yanlış kişiye itiraf ettim." kaşlarım gereğinden daha fazla çatıldı.

"Yönelimini kendin seçmiyorsun ve bunları hangi gereksizler diyorsa onları umursama. Bir katilin bile ölmesine karşı çıkanlar varken senin hiçbir suçun yokken bunu diyemezler."

Derin bir nefes aldım. Böyle zihniyetleri anlamıyordum, herkes kendi hayatının mükemmel olduğunu sanıyorsa yanılıyordu. Hayat kusurluydu ve kendi hayatına bakmadan başkalarınkine karışmak pek de akıl işi değildi.

"Teşekkür ederim, sözlerin için." gözleri bir süre üzerim de dolaştı.

"Eğer rahatlayacaksan bende eşcinselim ve bir sevgilim var. Belki de birkaç saat sonra olmayacak." son cümlede sesim kısılırken dalgalı denize baktım.

"Gitmem gerekiyor. Sözlerin için teşekkür ederim." sadece başımı salladım.

***

K-12 filmine gidecekler?