We've Met by Mistake (ViceRylle story) - [ON-HOLD]

Chapter 32: He's still your Father!

Pumasok sa bahay sila Karylle at Vice na nagtutulakan dahil na rin sa kakulitan ni Vice. Inaakbayan nito si Karylle habang kinikiliti ang dalaga, habang pilit naman nitong tinutulak ang binata pero di makawala sa akbay nito. Nang biglang may magsalita na nagmula sa taas ng bahay.

Mr. Reynaldo: Where have you been? (Nakatingin kena K at Vice habang pababa ng hagdan)

Napatigil si Karylle at bahagyang tinulak sabay tanggal sa braso ni Vice na nasa balikat niya.

Inirapan lang ni Vice ang kanyang ama at nilagay ang mga kamay sa mga bulsa ng pantalon.

Vice: It's none of your bussiness.

K: Vice.. (Nabigla sa naging asta ng binata)

Mr. Reynaldo: You don't talk to me that way, young man! (Sabay kunot ng noo)

Vice just hissed as an answer. And Karylle gave Vice a warning look as if she's saying "Umayos ka ngang kabayo ka! Tatay mo yan for Goodness sake!". Pero di ito pinansin ng binata.

Mr. Reynaldo: *sigh* I saw your Ninong. He told me what happened in your meeting this morning.

Vive: I'm glad you already know. At least there's no need for me to invent a story on you. *smirk*

Mr. Reynaldo: Will you just stop acting like a kid! (With intense voice)

Vice: Look, i'm not a child anymore! So stop telling me what to do! (Louder voice)

Mr. Reynaldo: Can't you see the dichotomy of your words on your doings young man. Your telling me that your not a child, then why are you acting like one! Your Ninong told me that you just walked out in the middle of the meeting!.. And let me guess.. You just got bored! Am i right?!.. For your information Jose Marie Viceral, you are already 22, act on your age! (While pointing his forefinger on Vice's chest)

Vice: But that is the truth! They are talking non sense!.. Besides they don't need me there.. And i don't even want to be on your business! Ikaw lang naman ang may gusto nito, hindi ako! (Started to walk away, leaving Karylle and his father on their place)

Hindi alam ni Karylle ang gagawin dahil nasaksihan nito ang away ng magama, na sa tingin niya ay di nya dapat nakita. Nais nitong umalis na lang habang di pa nakatingin si Mr. Reynaldo.

Mr. Reynaldo: *deep sigh* (Turning his face to Karyle and smiled)

K: *Anong nangyari?! Bipolar ba to?! Kanina lang halos umusok na ang tenga sa pagka-immature ng anak, and now he's smiling*

Mr. Reynaldo: Pagpasensiyahan mo na ang anak ko ija. Such a brat.. (Still smiling)

K: Naku! Naiintindihan ko po Sir.. Sadyang napaka-immature lang po talaga ng anak ninyong iyan!.. E baka napaglihian lang po siguro siya sa karne ng matandang baboy.. Masyadong matigas! Magsasawa po kayo sa kakanguya sa katigasan ng laman nun.. Tsk! (Shaking her head)

Napatawa ng malakas si Mr. Reynaldo dahil sa sinagot ni Karylle..

K: *Naku! Nabaliw na ata..* (Pagtataka ng dalaga sa inakto ng kausap)

Mr. Reynaldo: I never encountered anyone that has the guts to tell me those comments about my son. Nagiisa ka lang ija.. Even the people in our company were scared to react or complain on my son's stubbornness.

K: (Napayuko sa hiya)... Pasensiya na sir sa sinabi ko. Pero di po ako nagsisisi dahil totoo naman po e.

Mr. Reynaldo: Don't worry ija. I actually like what you did. I can see na meron ng nakitang katapat ang anak ko. Baka nga ikaw pa ang makapagpatino dyan sa batang yan.