Endlessly

Chapter 2

Chapter 2

Crazy bastard

"Huhuhu!" punas ko sa luha ko. Masisira ang feslak ko rito eh. Naiiyak ako kasi nandito ako ngayon sa prisinto at hindi alam ang gagawin. Ayoko pa namang makulong, bata pa ako at wala pa ako sa legal age para makulong at... at... ibigsabihin nito posibleng umabot sa parents ko 'to? No way! Lalo ako naiyak sa pinag-iisip ko, ay hindi humahagulgol na pala ako.

            Hinahagod lang ni Marc ang likod ko para patahanin ako. Sumama talaga siya sa akin para makita niyang makulong ako, echos lang! Pero kasi, natatakot talaga ako. "Don't worry Kaye, hindi ka naman siguro nila ikukulong eh." Aniya.

            Lumiwanag ang mukha ko sa sinabi niya sa akin, kahit kailan talaga kapag nagsasalita si Marc tapos lagi niyang napapagaana ng loob ko pero bumigay na naman ako kasi mali 'yung ginawa ko eh. Eh kasi sino ba naman kasi mag-iiwan nang bomba dun. Promise, tunog bomba talaga 'yun.

            "How could you say that?"

            Nagkibit balikat siya sa akin, "Wala lang, pinapagaan ko lang pakiramdam mo."

            Napabuntong hininga naman ako sa kanya at pinahiram niya sa akin ang panyo niya dahil mukha nang binabaha ang mukha ko dahil sa luha ko. Siningahan ko na rin at sabay balik sa kanya pero sabi niya akin na lang daw. Wow ha! Yaman.

            Umupo na ang pulis na magiinterview kuno daw sa akin. Juice colored, gabayan niyo po sana ako. Sa mga sasabihin ko, sana hindi ako makulong at sana mapaniwala ko silang inosente ako at hindi mamamatay tao—Ay teka, iba na 'yun ah?

            "Miss Ramirez?" I nodded to him. "So anong binalak mo at bakit ka gumawa nang eskandalo?" tanong nito sa akin.

            Napatingin muna ako kay Marc bago ko siya sagutin, "Ay naku po! Wala naman po kasi talaga 'yun, actually po wala naman po talaga kasi akong alam 'dun. Nakita ko na lang ang bag, tapos pinakinggan ko tapos tunog bomba siya kaya ako napasigaw. Sir, hindi mo lang talaga alam kung paano ako magreact kasi hindi tayo close, promise hindi ko tala—"

            Hindi ko natapos ang sasabihin ko nang tapatan niya nang kamay niya ang mukha ko. Ay bastusan lang? Akala ko ba, sa 'prisinto magpaliwanag' pero bakit pinipigilan ako. Mga baliw!

            "Akin na ang ID mo." Utos nito sa akin. Nanlaki naman ang mata ko at napatingin kay Marc dahil siguro ang susunod na eksena na nito ay itutulak na nila ako sa selda.

            "Hindi niyo naman po siya ikukulong diba?" Tanong ni Marc sa pulis. Napatitig naman ako sa pulis at hinihintay ang kanyang sasabihin. Lagot ako nito!

            Umiling ang pulis. Sa wakas! Hindi ako makukulong, "Pero ibibigay namin ang ID niya sa principal nang school niyo dahil sa ginawa niyang eskandalo. Ang school na ang bahala sayo." Ani pa nito. Akala ko naman sasaya na ako dahil inosente ako pero hindi pala kasi mas lagot ako sa school.

            Binigay ko naman sa kanya ang ID ko at pwede na raw kami umuwi. Sobrang kahihiyan ang ginawa ko, kahit kailan talaga ang baliw kong utak kung ano anong nagagawa. Baliw nga siguro ako kaya kung ano anong naiisip ko.

            Tinusok tusok ko si Marc sa tagiliran niya hanggat sa lumingon siya sa akin, "Haha! Bakit?" matawa tawa niyang sabi.

            "Please, 'wag mo sasabihin kay Mommy 'to ha? Alam mo naman 'yun." Nguso ko pa.

            Hindi siya sumagot sa sinabi ko pero tumawa lang siya. Nang-aasar ba ang isang 'to. Naku naku!

            Bago pa kami umuwi ay dumiretsyo muna kami sa isang Ice Cream Parlor upang gumaan daw lalo ang pakiramdam ko. He treated me naman kaya go lang ako. Habang kumakain ako nang ice cream ko ay hindi ko maiwasan na hindi mapalingon kay Marc dahil sobrang titig na 'to sa akin at nakangiti pa. Hindi ko naman maitatanggi na gwapo talaga ang bestfriend kong ito pero hindi kasi siya 'yung tipo ko, sorry.