Endlessly

Chapter 15

Chapter 15

Level Up

 

Hanggang ngayon, hindi pa rin mawala sa utak at isipan ko kung paano sinabi ni Vincent 'yun sa akin. I never imagined how he could care for me like that, he never make his princess get sick and he's reffering whom? Me? Napakalaking kalakohan naman kasi diba, si Cent mag-aalala sa akin mukhang never pero bakit kanina ng sabihin niya 'yun, tila natigil ang mundo at parang hindi agad nag-sink in sa akin lahat ng sinabi niya. Nakakapanibago kasi, ngayon ko lang narinig 'yun mula sa isang lalaki.

            Nagpagulong-gulong na ako sa kama ko, tumapat sa aircon, magtatalon-talon pero hindi effective dahil hindi pa rin siya naaalis sa akin. Para rin akong pinagpapawisan na ewan dahil lang sa kanya, anong ginawa mo sa akin Cent? Huhuhu! Love na nga ba talaga ang tawag dito o masyadong lang akong nag-iilusyon?

            Natigil lang ako sa pagpapaypay ko sa sarili ko kahit malamig na ang paligid dahil sa aircon nang may kumatok sa pintuan. "Are you still up, Kaye?" and it was Skye. Sinigaw ko naman na bukas ang pinto at dahan dahan niyang tinulak ang pinto at pumasok sa loob ng kwarto ko. Baka sa labi nito ang mga ngiti at doon naman ako naweird-uhan.

            "Makangiti lang, Skye?" ani ko.

            Tumabi naman siya sa kama ko pero agad naman akong sinamaan ng tingin nito. Ang weird niya nga. "Bakit hindi mo ako hinintay kaninang uwian?" diretsyo nitong tanong sa akin. Well, kung alam mo lang Skye ang nangyari.

            "Kailangan ba dapat?" tanong ko pa.

            "Naman!" aniya na tumaas ang boses. "Paano na lang kaya kung may nangyari sayo pag-uwi mo? Ako pa sisihin ng Mommy mo tapo—" pinatigil ko siya sa pagsasalita na paglapat ko ng daliri ko sa bibig niya. Minsan rin talaga hindi natitigil ang bunganga nito.

            "Skye, I'm with someone earlier."

            Nanlaki naman ang mata niya at halos maglaglag ang panga dahil sa sinabi ko. Tinapik ko naman siya sa balikat niya at sinarado ang nakabukas na bibig. Bahagya rin naman akong natawa sa kanya. "Sino 'yan ha? Anong ginawa niya sayo?"

            Napa-eh na lamang ako sa naging reaction niya sa akin. "Overacted, Skye. Niyaya lang naman ako no'ng tao sa peryaan at pumayag naman ako at dapat wala ka naman ipagalala dahil siya ang nagboluntaryong ihatid ako pauwi." Ngiti ko pa sa kanya.

            "Mabuti." Aniya. "Ano?!" sabi ko na nga ba, magugulat siya, late reaction nga lang. "Sino 'yan Kaye ha! Nililigawan ka ba niyan?" kung hindi oa, kung maka-react lang akala mo ay pagmamay-ari niya ako. Minsan talaga, kailangan mong tiisin na lang ang pagiging oa niya.

            "He's Vincent, Skye." Ngiti ko pa, "And maybe he's one of your rival." Ngisi ko pa sa kanya.

            Pero naging oa na naman si Skye sa sinabi ko kaya napatayo siya sa kinauupuan niya at halatang nagulat talaga siya. "What? So it means, I have three rivals to make it with you."

            "A-huh! And one more thing, be the best man win to my heart, Skye." Alam ko hindi siya magpapatalo kasi alam niya simula bata pa lang kami ay kahit papaano ay may alam na siya sa mga gusto ko and such kaya meydo wagi na siya doon at talo ang iba, "At oo nga pala, he's the one who's stealing your princess."

            Napa-iling iling na lang siya sa mga sinasabi ko na dini-descourage ko para sa kagustuhan niya. Well, hindi ko naman sinasabi na hindi ko gusto si Skye but yeah, there's a part of me na kababata ko siya eh. Oo kung sasabihin ng iba, bestfriends turns to lover and what if kung mas maganda kung mag-stay na lang forever between friendship pero ang ika nga nila, walang forever. Leche sila.