AKVARYUM BXB

16🐠

Zilin sesi bütün sınıfta yankılanırken öğretmen elinde ki kalemi bırakmış ve sınıftan çıkmıştı. Sınıfta ki öğrenciler yavaş yavaş ayaklanırken sınıfın komik isimlerinden ve sınıf başkanı olan Didem'in sesi ile herkes bir an susmuştu.

"Arkadaşlar bir saniye beni dinler misiniz?"

Çoğu kişi Didem'e bakarken Berkin de başını sıradan kaldırmış ve yanında ki çocuğa bakmamaya çalışarak Didem'e dikmişti gözlerini.

"Bu hafta sonu sınıfça bir piknik yapalım diyoruz. Gelmek isteyenler haber versin ona göre plan yapalım"

Sınıfta bir anda uğultular oluşmaya başlarken Berkin umursamazca yerinden kalkıp sınıftan çıktı. Sınıftakilerle herhangi bir etkinliğe katılmak istemiyordu. Bunca zaman hiç birisi onunla doğru düzgün muhatap dahi olmamış ayrıca Serdar'ın hırsızlık olayında hala onun suçlu olduğuna inananlar vardı.

Bugün Doğa da okula gelmemiş ve yine tek kalmıştı. Yangın merdivenlerine doğru yürüyüp kapıyı açtığında göz göze geldiği kişiler ile geri dönmek için adım atmıştı ki kolundan tutulup çekilmesi ile kapıda ardı sıra kapanmıştı.

Serdar ve yanında üst sınıflardan olan Recep ile karşı karşıya kaldığında kolunda ki elden kurtulmak için geriye çekildi fakat Recep'in koluna mengene gibi sarılan eli buna müsaade etmedi.

"Bırak kolumu !"

"Güzel ibnemizde buradaymış" Recep'in alayla söylediği cümle ile Serdar elinde ki sigarayı dudakları arasına aldı ve derin bir nefes çekti.

"Bırak kolumu !"

Berkin sesini güçlü çıkarmaya çalışsa da pek işe yaramamış gibiydi. Recep'in yüzünde ki alaycı gülümseme daha da büyürken yapılı vücudunun avantajını kullanarak cılız çocuğu geriye doğru itti.

Berkin geriye savrulan bedeni ile duvara çarptığında acıyan sırtı ile dudaklarını birbirine bastırdı. Serdar uzun süre içinde tuttuğu sigaranın dumanını dışarı salarken başından beri izlediği manzara ile gülümsedi.

Recep kolunun birini Berkin'in kafasının yanına ,duvara yaslarken baştan aşağı süzdü Berkin'i. Berkin karşısında ki adamın gözlerine tiksinti ile baktığında Recep'in diğer eli yanağına çıktı. Berkin korkuyla yana çekilmek istese de Recep'in kolu buna müsaade etmemişti.

"Ne kadara siktiriyorsun kendini?"

Berkin dolan gözleri ile öfkeyle konuştu. "Allah'ın belaları ne istiyorsunuz benden !?" Recep daha da iğrenç bir gülüş sergilerken elini cılız çocuğun göğsüne doğru indirdi. Berkin hızla Recep'in elini ittirdi fakat Recep duvardan çektiği eli ile Berkinin bileklerinden tutarak başının üstünde kollarını sabitledi.

Berkin dolan gözlerinden düşen yaşlara engel olamazken yüksek bir sesle tekrar bağırdı. "Bırak lan kolumu !"

Recep boşta kalan eli ile Berkin'in çenesini sıkarken tekrar konuştu. "Bir gece gel ,sonra da rahat bırakayım seni. Güzel anlaşma değil mi?"

Berkin boğazından kaçan hıçkırığa engel olamazken yardım istercesine Serdar'a çevirdi bakışlarını. Ama serdar ifadesiz bir yüzle sigarasını içmeye devam ediyordu. Berkin titreyen sesi ile bir kez daha konuştu.

"Yalvarırım bırak " bu sefer sesinde bariz bir acizlik vardı. Bu Recep'in daha fazla gülmesine sebep olmuştu. Eli cılız çocuğun çenesinden inip gömleğinin üst düğmesine geldiğinde alayla konuştu. "Yalvarır mısın ?"

Berkin'in gömleğinin üst düğmesini açarken Berkin olduğu yerde hareket etti. Fakat hareketi Recep'in bedenini duvarla kendi arasına sıkıştırması ile son buldu. Berkin hıçkırarak ağlarken korkuyla devam etti yalvarmaya.