Küçük Civcivim || yarı texting

otuz

Bölüm Şarkısı: Ayrılık- Tuğkan🖤

Selam!
Sonunda YB şunu söylemeliyim bu bölüme kalbimi bıraktım. Ağlayarak yazdım :(

Umarım duyguyu size geçirebilmişimdir. Ve umarım beğenirsiniz😭💙
•
•
-

Kendimi geri çekip gözlerine baktım.

"Gerçekleri başkasından öğrendin zaten." Dedim.

"Tamam birde senden dinlemek istiyorum."

Yapmacık bir şekilde güldüm.

"Ben anlatmak istemiyorum ama. O zaman dinlemedin, şimdi de dinlemene gerek yok. Ne düşündüğün Ya da neye inandığının benim için bir önemi kalmadı. Ayrıca artık benimle konuşmaya çalışmayı bıraksan iyi olur yanındaki kıza ayıp bu yaptığın."

Kendimi tutamayıp o kızı da söylemiştim.

"Hangi kız?" Dedi anlamaz gözlerle bakarak.

"Şimdi de sen mi masum ayağına yatıyorsun Bora? O yanındaki kız işte."

"Aliye mi?" Dedi şaşırmış bir şekilde.

Bana Aliye'den bahsettiği zaman gelmişti aklıma çok yakın bir arkadaşıydı.

"Her kimse." Dedim.

"O benim çocukluk arkadaşım Hazan, kıskanmanı gerektirecek bir şey yok."

"Ne kıskanması be! Ben kızı düşünüyorum. Hem kıskanacak yer mi bıraktın salak!"

Sinirden ve kıskançlıktan gereksiz yükselmiştim.

O da fark etmiş olacak ki güldü.

"Niye gülüyorsun?" Dedim ters ters.

"Hiç değişmemişsin."

"Yoo değiştim. Sen yanlış anlıyorsun."

Sol kaşını kaldırıp indirdi ve sırıttı.

"İyi, kanıtla o zaman. İnatçı olmadığını kanıtla."

Kaşlarımı çatıp meydan okumasına karşılık verdim.

"Tamam, ne yapacağım?"

"Bana olanları kendi açından anlat."

"Tamam!" Dedim hiç düşünmeden. Dediği şeyi sonradan idrak edince sinirle çığlık attım.

"Allah'ın cezası!" Dedim sinirle.

"Bir kere iddiaya girdik güzelim."

Gözlerimi kıstım.

Değiştiğimi kanıtlamam gerekiyordu.

"Peki. Sen gittikten bir süre sonra Emre yanıma geldi. Bana olanları anlattı. Nasıl sahte video hazırlayıp fotoğrafları shopladığını, senin onu dövdüğünü her şeyi anlattı. Gerçekleri öğrenince aklıma sen geldin. O an bir kere daha üzüldüm. Ama artık geçti. Sen geçtin, üzüntüm geçti, hayal kırıklığım geçti... Zaman her şeyin ilacı derler ya doğru. Bitti artık. Ve bunun suçlusu sensin! Her şeyi sen bitirdin! Sen bana iyi gelmiyorsun!" Dedim ve hızlı adımlarla yürümeye başladım.

Arkamdan gelmediğini görünce yavaşladım.

Yanaklarımdan akan sıcak yaşları farkedince kendime kızdım.

Bir sürü şey yapmıştı ama ben hâlâ salak gibi ona ağlıyordum.

Kalbim ve beynim birbirini yiyecekti.