İstanbuldan staja, Kadın Doğuma ihtiyaç olan Mardine giden Çisil.
Ailesinin isteği üzere Mardine dönen Berat.
İkisinin karşılaşması ama aslında ikisinin daha önceden zaten tanışmış olmaları.
Kadınlara çok değer veren ama üstüne kuma alan veya kar...
"Hem ben senin öyle bir insan olduğunu düşünsem seninle yola çıkar mıyım? Sohpet eder miyim ? İlişki kurar mıyım? Kurmam." Yaklaştı bana. Sanki yakın değilmişiz gibi. "İlişki" dedi sırıtarak. Beynim kesinlikle durmuştu. Çünkü ne yepki veriyordum ne de bişey düşünebiliyordum. Tek düşündüğüm şey gözlerinin çok güzel oluşu. Dudakları kesinlikle benimkinden güzel. Yaklaştı. Yaklaştı ve gerçekten arada Talhanın parmağı kadar mesafe vardı.
******* "Berat" dedim ama sesim çıkmadı. Adım atmaya çalıştım olmadı. Elimi kaldırmaya çalıştım olmadı. Büyük bir etki altına alınmıştım kesinlikle. Sesin çıkmıyor, hareket edemiyordum. Gözlerimi gamzelerden çekemiyordum mesela. Çok güzellerdi. Nasıl çekebilirdim ki gözlerimi? Ve kapı tıktıklandı. Hareket etmeye başladım. Berat'ı itip kapıyı açıcaktım ki burasının erkekler tuvaleti olduğunu idrak ettim. "Berat dışarda biri bekliyor. Kim acaba. Bizimkiler olmasın. Yemin ediyorum Selen çok dalga geçer. Hem var-" Eliyle ağzımı sıkı sıkı kapattı. "Bilader çıkamıyorum bekleme burda." Dışarıdan homurdanma sesi geldi. Berat gittiğinden emin olunca beni çekip çıkardı ve kadınlar tuvaletinin önünde bıraktı. "Sakin ol. Bitti." Deyip yanağımdan öptü sıkı sıkı. Ve gitti. Ciddi misin Berat ? Bitti dediğinde başka bir şey başlatıyorsun ve cidden... Ah kelime haznem yetmiyor şu anki halime.
———
Hastaneden ayrıldım. Amine hocayla vedalaştım. Psikopat Kaan Bey hakkında bilgileri istediğini söylediğinde güldüm. Şimdi konağa gidiyorum vedalaşmaya. Kapıdan içeri girince direk Hilal Teyzeyle karşılaştım. Sarıldı bana. "Kızçem, seni gönderiyorum derken Beratta gidiyor. İkiniz birden özleticeksiniz ama kendinizi. Vallahi kızçem beni unutursan çok bozulurum sana haberin olsun." "Yok Hilal Teyzem olur mu öyle şey. Senin nasıl unutayım. O kadar hayırsız mıyım ben. Sık sık gelicem ziyaretine. Söz. Ararım da hep sizi. Çok sevdim ben sizi. Hele Burakla Talha." Ahsen Ablayla ve Alemdar Abiyle vedalaştım. Burakla sarıldık. "Çisil gitme yaa." "Ya kıyamam Burak sana. Hem gelicem ben söz sana." "O zamana kadar kimseyle Gta, Fifa, Fortnite ve SpiderMan oynamak yok Çisil, söz ver bana!" "Söz." "Sadece kardeşinle oynayabilirsin." "Tamam. Söz sadece Canla oynayacağım." Gülümsedim ve tekrar sarıldım Burakla. Burak bileğime bir bileklik taktı. "Bunu çıkartma he bileğinden. Çiçek kopartmaya kıyamadım. Ordan geldi aklıma bu. Hem daha güzel oldu. Aklının dolu olduğunu anlarlar. Soranlara sevgilim aldı dersin. Ondan başkasıyla Ps oynamam yasak de."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çok tatlı bir bileklik takmıştı bileğime. Ve bu beni çok duygulandırmıştı. Ağlamama cidden ramak kalmıştı. Güzel yanaklarından öptüm tekrar Burak'ı. "Hepsinin Ps'si gözlerine girsin. Ben sadece Burakla ps oynarım arkadaş." Burakla tekrar sarıldık. Etrafa Talhaya baktım. Konakta çalışan bir kızın kucağında duruyordu. Kucağıma aldım. Saçları kahveydi ve babasının gözlerini taşıyordu. Çook tatlı bir bebekti. Hafifçe sarılıp kokladım. Öpüp kıza geri verdim. Muhammed Amcanın elini öptüm. "Sorucam seni bizim hergeleye. Bilesin bundan sonra sende benim kızımsındır. Bana kadar çok kişi var kızım bilirim ama bir şeye ihtiyacın olursa ve ya bir sıkıntı çıkarsa bir telefon uzağındayım." En son bavulumu çektim ve kapıya doğru ilerledim. Berat beni ileride bekliyordu. Havalimanına beni o bırakıcaktı. Selenler gitmişlerdi. Ahmetin işleri için. Araba sessizdi. Radyoyu açtım. Model - Mey çalıyordu. Bakması ne zormuş ah o güzel yüzüne
