"Taehyung'unu sikeyim!"
Yoongi, arabadan hızla çıkıp kapıyı son sürat kapattı. Jungkook, her en kadar ne olduğunu anlasa da bu kadar tepki verecek ne olduğunu düşünüyordu. Taehyung'u sevmiyor olması ve onunla gidecek olması onun için de iyi olmaz mı...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Uykumun bu serinlikte en tatlı yerindeyken kapıya vurulan birkaç parmak bu uykumun katili olmuştu. Her ne kadar üzerimdeki örtüyü biraz daha üzerime çekip mızmızlansam da gelen büyük ihtimalle annemdi ve beni bu yataktan kazımadan asla gitmezdi. Bu yüzdennnnnn hemen yataktan kalk- yoo. Biraz daha mızladım. Ben mızlarken annem daha fazla dayanamayıp içeri daldı.
"Jeon Jungkook! Hemen o yataktan kalk." Annem tatlı ama sert sesiyle bana bağırırken ben uykuma geri dönebilmek için tanrıya yalvarıyordum. Galiba şu an uyumaktan başka hiç bir şey istemiyordum.
Üzerimdeki örtü sertçe çekildiğinde anneme arkam dönüktü. Ah bu kadın benden ne istiyordu? Ben yatağın onun olmadığı tarafına biraz daha kayarken popoma yediğim şaplakla acı içinde inledim. Tam arkamı dönüp annemin üzerine panter gibi atlayacaktım ki kapı sert bir şekilde açıldı.
"Biz sabahları bağırmayız." Ah yine o sinir bozucu ses.. Sabahtan başlamıştım sınanmaya sanırım.
Yoongi kapıyı açıp uykulu gözleriyle bizi süzdü ve kapı pervazına yaslandı. Ellerini de önünde bağlamayı ihmal etmemişti. Delici bakışları annemin üzerinde gezerken üzerindeki bu aşşağılayıcı tavır onu göründüğünden daha da sinir bozucu yapıyordu.
"Kusura bakmayın. Ben bir an kendi evimizde zannetmişim kendimi." Annem zoraki bir gülümseme yerleştirip başını eğmişti. Yoongi yaptığı şeyden ve annemin yüzündeki ifadeden oldukça memnun kalmıştı ve bu o küçük dudaklarında oluşan sevimsiz gülümsemesi bunu acıkça gösteriyordu.
Annemin bütün enerjisini sömürmüştü ve onun kalbini kırmıştı. En sonunda olayı kafamda toparlayabildiğimde, yüzündeki sevimsiz gülümsemesiyle odadan ayrılmaya kalkışan Yoongi'yi durdurdum.
"Sen de bu saate kadar afedersin ama camış gibi uyumayı bir kenara bırakmalısın belki de." Kendimin biraz öncesine kadar biraz daha uyku için yalvardığını o an yok saymıştım. Onu buraya gömmeden göndereceğimi mi zannediyordu? Ah!fazlasıyla yanılıyordu. O boş gri kafasını deve kuşu gibi bu betona gömecektim.
Yüzüme sinir bozucu bir gülümseme ekleyerek yataktan indim. Hemen annemin yanına dikilip yüzüme en pis ifadelerimden birini yerleştirdim. Gözlerimi karşımda şaşkın yüz ifadesiyle beni izleyen gri kafaya çevirdim.
"Ayrıca bu evde babanın sana bir çok kez bağırdığını düşünüyorum Yoongi." Ellerimi arkamda birleştirip ona doğru birkaç adım daha attım. Yüzündeki şaşkınlık biraz daha artmış ve kaşları çatılmıştı. Ellerini yumruk yapıp sertçe sıktığını hissedebiliyordum ve bu beni oldukça keyiflendiriyordu.
Ondan bir cevap gelmediğinde biraz daha cesaretlenip devam ettim. Fırsatını bulmuşken yardıracaktım. O öyle ortalıkta artist artist takılmak değildi.
"Hem..." arkamda bizi izleyen ve tahminimce benim yüzümden şu an yerin dibine giren anneme baktım. Annem gözleriyle, kaşlarıyla, ağzıyla, hatta burnuyla bile beni uyarmaya çalışıyordu. Ama üzgünüm anne, seni hiç dinleyecek durumda değildim.
