24. BÖLÜM: ATEŞLER İÇİNDE

4.1K 196 61
                                    

Çok tatlı bir bölüm oldu 😭😭

Yorum yapmayanın evine gece karabasan olarak geliyorum, ona göre 😇

Keyifli okumalar ❤

ŞEHRİN GÖLGESİNDE

《○24. BÖLÜM: ATEŞLER İÇİNDE○》

Sevgi, birisine koşulsuz güvenmek miydi?

Sevgi, iki ayrı hayatı bütün yapmak mıydı?

Sevgi, her şeyi sineye çekmem miydi?

Ben, Alara olarak bunlara ortak tek bir cevap verebilirdim: Hayır. Sevgi, bunların hiçbiri değildi. Olamazdı.

Sevgi, tüm yorgunluklarının dinmesi demekti. Onunla dinlenmek, nefes almak hatta yeniden yaşamaktı.

Kimse koşulsuz güveni hak etmezdi. Bazen insan kendine bile güvenmeyip düşünlerini yok sayıyorken kısa zamanda hayatımıza giren bir insana nasıl güvenebilirdik ki? Güven, güvensizliğe gebedir ve bir süre sonra onu doğuracağı kaçınılmaz bir sondu.

Diğer yandan herkes ayrı bir biriyken nasıl bir bütün olabilirdik ki? Herkes kendinden sorumluydu. Zıt kutuplar olayı ise yalandan ibaretti.

Bakışlarım usulca yanımda bedene kaydı. Biz kutbun hangi yönüydük? Zıt mıydık yoksa aynı mıydık bilmiyordum. Ben, Yek'i hiçbir zaman o denli tanıyamamıştım çünkü buna izin vermemişti. Her zaman kapılar bana kapalıydı. Tıpkı benim kapılarımın ona kapalı olması gibi.

"Şarkı açayım mı?" Sesiyle beraber bakışlarımın hangi ara düştüğünü anlatamazken kaç kaldırıp ona baktım.

Aklıma gelen şeyle gülümsedim. "Neden çalan şarkıya göre bir şey anlatmıyoruz?"

Bir anlık bakışları bana kaydı, gözleri yüzümde dolandı ve usulca başını sallarken yeniden yola döndü. "Olur, ilk şarkı senden."

"Hemen topu bana at."

Gülerek göz kırptı. "Neticede kadınlar önden."

Yüzüme yayılan bir gülümseme eşliğinde başını iki yana salladım. Laf yetiştirmek yerine radyoya uzanarak rastgele bir kanalı seçerek sesi açtım, arkama yaslandım ve çalan şarkı bitti. Birazdan çalacak olan şarkı bizim için yankılanacaktı. İstemsizce derin bir nefes alıp verdim.

Şarkının melodisi arabanın içinde yankılanmaya başladı. Ağzımdan kaçan şaşkınlık içeren bir gülüş eşliğinde Yek'e  doğru döndüm.

İkimizde aynı anda fısıldadık.

Yine boş yine loş bu oda
seni benden ayıran tüm anılarla.

Son sözle beraber göz göze geldik, ikimizde dudaklarımızı sıkı sıkıya bastırırken sustuk. Şarkı devam etti. Yek, yeniden yola dönüp ilerlerken ben bakışlarımı üzerinden çekmedim.

Belki kötü bir başlangıca son oluruz,

Şarkının tek bir cümlesine eşlik etmemle bana doğru tekrardan döndü, bu sefer yolu umursamadan uzun uzun gözlerime baktı. Kitlendik birbirimize, öylece göz göze arkada çalan şarkıyı dinledik.

Şehrin GölgesindeHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin