Bölüm 6

359 6 0
                                    

MERİÇ' TEN

Şirketten geldikten sonra babamla konuşmuştuk. O da seve seve kabul etmişti. Şimdi ise Kayla' dan haber bekliyorduk.

Çok geçmeden bir telefon sesi duymuştuk. Arayana baktığımızda isimsiz bir numaraydı. 

-Alo?

-Merhaba Meriç, ben Kayla.

-Merhaba Kayla, bizde senden haber bekliyorduk. Babam sorun olmayacağını söyledi. 

-Bu harika bir haber. Abinizi ikna etmek biraz zor oldu ama başardım. Ayrıca kardeşim de sıkıntı çıkarmadı.

-Ya Asya?

-Ben de onun yanına gidiyordum. Asya, abinle konuştun mu? Evet konuştum, geliyor. (Kayla benimle konuşmaya başladı) Duydun Meriç akşam 8 gibi oradayız. 

-Tamam Kayla, akşam görüşürüz.

-Görüşürüz canım, deyip telefonu kapattık. 

Ablama dönüp:

-Sorun çıkmamış. Abim de ikna olmuş.

Ablam:

-Kayla, beni şaşırtıyor. Abim pek söz dinlemez.

-Gerçekten çok şaşırtıcı. Kayla' nın abimin üzerinde nasıl bir etkisi varsa artık? deyip gülüştük. 

Gülüşmelerimizi duyan babam yanımıza geldi:

-Neye gülüyorsunuz öyle? 

-Kayla, abimi ikna etmeyi başarmış. 

Babam şaşkınlıkla:

-Gerçekten mi?

Ablam gülerek:

-Babam bile şaşırıyorsa biz niye şaşırmayalım?

Hep beraber güldük. 

-Baba, biz ablamla yemeklere koyulalım. Akşama misafirlerimiz var.

Babam memnuniyetle:

-Hadi size kolay gelsin. Biz Mert ile bir şekilde idare ederiz. 

-Eğer ihtiyacın olursa seslenirsin baba.

Babam:

-Tamam kızım. En kötü mahalledeki çocuklar gelir. 

-Baba, Kerem yediden sonra müsait olabiliyor. İstersen onu çağırabilirsin veya Damlayı. Biliyorsun ki memnuniyetle gelirler. 

Babam omzumdan sarılarak:

-Şimdilik ihtiyacımız yok kızım. Ama olursa çağırırım. 

-Nasıl istersen babacığım. 

Babam mutfaktan çıkar çıkmaz bizde yemeklere koyulduk. Ablam malzemeleri alırken ben yiyecekleri hazırlıyordum. Bazen de tam tersini yapıyorduk. 

Saat 6 olduğunda birçok şeyi hazırlamıştık. Sadece hazırlanacak birkaç meze kalmıştı. 

Kerem ve Damla' nın sesini duyduk. Kerem:

-Kolay gelsin. 

Damla:

-Nedir bu kadar hazırlık?

Gülümseyerek:

-Aaa hoş geldiniz. Babam mı çağırdı sizi?

Kerem:

-Hayır.

Damla:

-Sadece geçerken uğrayalım dedik. Ee sorumu cevaplamadınız. 

ÇOCUKLUK AŞKIM (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin