Bölüm 9

312 8 1
                                    

DİCLE' DEN

Bugün Aras Holding ile görüşmeye gidecektim ve çok heyecanlıydım. Ayrıca ne giymem gerektiğini bilmiyordum. Hızla Meriç' in odasına gittim. Onu sarsarak uyandırmaya çalıştım.

-Meriç! Meriç! Meriiç!

- Sabah sabah ne var abla ya!

- Kalk! Yardımına ihtiyacım var.

Meriç isyanla:

- Ne yardımı ya?

- Bugün Aras Holding' e gideceğim ama ne giyeceğimi bilmiyorum.

Meriç hızla doğruldu.

- Aras Holding mi?

- Evet.

Meriç ayağa kalkıp :

- Aklımda harika kıyafetler var.

- Az önce mızmızlanan sen değil miydin?

- Kalk kız iş görüşmesine gidecek olan ben değilim.

Hızla ayağa kalktım.

- Doğru söylüyorsun, geç kalmamalıyım.

Dolabın oradaki Meriç' in yanına gittim. Meriç, aklındaki elbiseleri göstermeye başladı.

- Bu pembe elbise (medyadaki) çok güzel değil mi?

- Elbise çok güzel de çok iddialı değil mi?

- Üstüne bir ceket geçiriverirsin.

- Beyaz topuklularımıda giysem?

- On numara beş yıldız.

- Okey, deyip odama geçtim.

Meriç' te peşimden geldi. Elbiseyi giydikten sonra Meriç saçımı yaptı bende makyajımı yaptım. 20 dakika içinde hazırdım.

Hazırlanır hazırlanmaz çantamı aldım ve evden çıktım. Arabamı çalıştırıp navigasyona Aras Holding' i yazdım. Saat on olmadan holdinge varmıştım.

Danışmana:

- Ben Dicle Kaya, iş görüşmesi için randevum vardı.

Danışman bilgisayardan kontrol ettikten sonra:

- Hoş geldiniz Dicle Hanım. İzninizle önce Deniz Bey' i aramam lazım. Müsait ise sizi yanına gönderirim.

- Tamam, bekliyorum.

Ve danışmandaki kızın Deniz Bey ile görüşmesini bekledim. Bir dakika Deniz Bey mi? Arkamı dönüp danışmana Deniz Bey' i soracakken kız:

- Deniz Bey sizi odasında bekliyor.

Bir iç çektim:

- Ne tarafta?

- ...

- Teşekkür ederim, deyip ceketimi düzelttim ve Deniz' in odasına doğru ilerlemeye başladım. Odaya geldiğimde camdan Deniz' i gördüm. Derin bir nefes alıp kapıya tıkladım. Deniz gülümseyerek yanıma geldi ve kapıyı açtı.

- Merhaba Dicle, seni burada görmeyi beklemiyordum. İçeri gel lütfen.

İçeri girip:

- Açıkçası bende buranın patronu olmanı beklemiyordum.

Deniz gülerek oturdu:

- Kader olsa gerek, otur lütfen.

Oturdum ve Deniz konuşmaya devam etti. Beni süzmeye başladı.

ÇOCUKLUK AŞKIM (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin