Bölüm 8

287 7 1
                                    

MERİÇ' TEN

Yiğit:

- İyisin...

Dedikten hemen sonra gözlerini kapatmıştı. Yanaklarına vurarak:

- YİĞİT! YİĞİT! AÇ GÖZLERİNİ! (Gözlerimin dolduğunu hissettim) Ne olur aç gözlerini? Yiğit... deyip ağlamaya başladım.

Birden aklıma ilk yardımı yapmam gerektiği geldi.

- Kalp masajı.

Ellerimi göğsünde birleştirdim ve saymaya başladım.

- 1,2,3, ... 20.

Ağzını açıp ona nefes verdim. Kalp masajı yapmaya devam ettim.

- 1,2,3, ... 20.

Tekrar ağzına nefes verdim.

- 1,2,3, ... 20.

Tekrar nefes verdim ve sonunda Yiğit gözlerini açtı. Akan yaşlarımı silip:

- Uyandın. (Yiğiti hafifçe ağaca yasladım) Ambulans, ambulansı aramalıyım.

Hızla çantamı boşalttım.

- Telefonum, telefonum nerede? Ah! Buldum. (Ekranı kırılmıştı) Umarım çalışırsın.(Kilidini açtım ve çalışıp çalışmadığını kontrol ettim, çalışıyordu. Hemen 112' yi aradım) Alo? Alo acil bir durum var. Ar-arkadaşım ile motor kazası yaptık. B-ben iyiyim. Ar-arkadaşım başından yaralandı. Evet evet suni teneffüs yaparak gözlerini açmasını sağladım. Adres... adres. Bir dakika. (Otoyoldan geçen bir arabayı durdurdum, arabadaki kişiye) Buranın adresi ne?

Arabayı süren bayan:

- Siz iyi misiniz? Kolunuz kanıyor.

- B-ben iyiyim arkadaşım... arkadaşım kötü durumda.

- Ambulansı aradınız mı?

- Şu an telefonda ama adresi bilmiyorum.

Bayan telefonu elimden aldı. Birden başım dönmeye başladı. Duyduğum tek şey:

- HANIMEFENDİ!

İki saat sonra

Gözlerimi beyaz bir odada açmıştım ve ablamın sesini duydum.

- Uyandı. Meriç, iyi misin ablacığım?

- B-ben iyiyim. Yiğit... Yiğit nasıl?

Kerem sinirle:

- Onu düşüneceğine kendini düşün! Aileni düşün! Bizi ne kadar endişelendirdiğinin farkında mısın?!

Abim birden bağırdı:

- KES SESİNİ KEREM?!

Kerem:

- FIRAT ABİ!

- BANA BAĞIRMA! (Abim derin bir nefes alıp sakinleşti) Meriç o kazayı yaşarken yalnız değildi. Yiğit için endişelenmesi normal. Ayrıca sen neden Yiğit' in yanında değilsin? İçimizden birinin onun yanında olması gerekiyordu.

Kerem:

- Kayla zaten onun yanında.

Abim:

- KEREM!

Babam sinirle araya girdi.

- Birbirinize bağırmayı kesin artık. Burası bir hastane ve Meriç iyi. Siz burada kalın ben Yiğit' in yanına giderim.

- Baba?

- Efendim kızım?

- Yiğit gerçekten iyi değil mi?

ÇOCUKLUK AŞKIM (Tamamlandı)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin