ÇOCUKLUK AŞKIM (Tamamlandı)

Bölüm 1

Meriç, Emre, Kerem ve Damla doğduklarından beri birlikte büyüyen dört yakın arkadaştır.

Meriç, annesiz büyüyen, bir abisi, bir ablası ve babasıyla birlikte yaşayan 4 yaşındaki bir kızdır. Annesiz büyüdüğü için bu küçük kız 8 yaşındaki ablasına çok düşkündür aynı şekilde en yakın arkadaşı Damlaya da. Babası ne kadar anlayışlı biri olup çocuklarına sahip çıksa da abisi 10 yaşında olmasına rağmen kız kardeşlerini çok kıskanan, aşırı sahiplenen biridir.

Yiğit Emre, Meriç ile aynı yaştadır. Annesi, babası, küçük kız kardeşi ve dedesiyle birlikte aynı evde yaşıyordur. Zengin bir ailenin çocuğu olan Yiğit Emre, annesini ve babasını kaybetmesiyle hayata küsen bir çocuk olmuştur. Onu hayata döndüren tek bir kişi vardır. O da çocukluk aşkı olan Meriç'tir... Meriç ile tanışmasıyla birlikte Kerem ve Damla ile de yakın arkadaş olmuştur. 

Kerem, durumu çok iyi olmayan bir aileye sahiptir. Babasının küçük bir oto tamirci dükkanı vardır. Annesi ise ev hanımıdır. Tek çocuk olan Kerem boş vakitlerinde babasına yardım ediyordur. Kerem 'in babası Yiğit Emre' nin ailesinin yakın bir dostudur. Damla, Meriç ve Yiğit Emre ile çocukluk arkadaşıdır. 

Damla, Meriç 'in en yakın arkadaşıdır. Yedikleri içtikleri ayrı gitmez. Kerem ve Meriç ile birlikte ilkokulu, ortaokulu ve liseyi okumuştur. Çocukluğundan beri Kerem 'e aşık olan bu kız bir türlü aşkını itiraf edemiyordur.. Aşkını itiraf edememesinin başka bir sebebi ise Kerem 'in Meriç' e olan ilgisidir.

18 yıl sonra

MERİÇ ' TEN

Sabah gözüme vuran ışıkla uyandım. Saate baktığımda 8 bile olmamıştı. İsyanla yataktan kalktım:

-Yaz tatilinin ilk günü sabah 8 de mi uyanılır ya!

İsyanımı duyan babam odama geldi:

-Kızım sabah sabah niye bağırıyorsun? 

Şımarık bir çocuk gibi babama sarıldım:

-Neden bağırmayayım baba ya? Yaz tatilinin ilk günü ve ben sabah 8 'de kalktım.

-Ne güzel işte kahvaltıdan sonra kafeye bana yardıma gelirsin. 

-Ablam nerede o gelsin?

-Ablan sabah erkenden kalkıp kursa gitti. Abin ise şirkete geçecek. Tek yardım edecek kişi sensin güzel kızım. 

-UFFF! Peki babacığım. Kahvaltı hazır mı?  

- Bu ihtiyar baban senden kahvaltıyı hazırlamanı rica edecekti.

-Ne ihtiyarlığı babacığım emin ol benden daha genç görünüyorsun. 

-Hadi kalk benim nazlı bebeğim. Benim küçük bir işim var. Ben gelene kadar sende kahvaltıyı hazırlamış olursun.

-Pekala ben bir duşa gireyim, çıkınca hazırlarım.

Babam alnımı öptü:

-Tamam güzel kızım. O zaman ben çıkıyorum. 

Babama sarılarak:

-Tamam babacığım. 

Babam odadan çıktıktan sonra bende duşa girdim. Duşta çok durmayıp güzel bir kahvaltı hazırlamaya başladım. 

Kısa bir süre sonra abim mutfağa geldi. Başımı öpüp:

-Naber tatlı cadı?

Mutlulukla:

-Günaydın abi. Kahvaltıya kalacaksın değil mi?

-Yok, kalamayacağım güzelim. Yarım saat sonra toplantım var hazırlık yapmalıyım.