Always You [LS]

Chapter 32 ~ Jinx

Louis yere koyduğu eski kitaba bir kez daha bakıp elindeki poşetin ağzını kapatarak kenara koydu. Kitaptaki şeklin aynını kurutulmuş kurtboğan ile yere çizmişti. Liam'ı içine itebilecekleri bir açıklık bırakmıştı yalnızca. Elindeki iki kat eldiveni çıkartıp, yerdeki şekilden uzaklaşırken yüzüne bağladığı kumaşı da çözmüştü.

Kurtboğandan yeterince uzaklaşınca sulanmış yanan gözlerini kol uçlarına silip etrafına bakındı. Brendan deponun farklı uçlarına zincir düzenekleri kuruyordu, iki tanesi çoktan bitmişti. Liam'ı ya da o cadıyı tutmak zorunda kalırlarsa ihtiyaçları olacaktı. Niall da etrafa gelişigüzel bırakılmış tahta ve demirleri kenarlara diziyordu.

Harry ise varilleri boş bir odaya taşıyordu. Diğerlerinin işlerinin başlarında olduğuna emin olunca hızlı adımlarla Alfanın varilleri dizdiği odaya ilerledi.

Sabah, göğsünü öpücüklere boğan bir Harry ile gözlerini açmış ve gördüğü ilk şeyler o güzel gamzeler ile parlak ormanlar olmuştu. Louis kıkırdayarak ona sarılıp saçlarını öpünce, Harry tekrar göğsünü ıslakça öpmeye başlayıp Louis'yi gıdıklamıştı.

Kısacası, Harry'i özlemişti.

"Tembellik mi yapıyorsun Alfa?" Harry odanın girişinde kirişe yaslanmış kendisini izleyen ukalaya dönüp alayla güldü. "Hayır, işimi bitirdim. Variller dengede mi diye bakıyorum. Sen burada olduğuna göre, sen mi işten kaytarıyorsun?" Louis sinirlenmek istese de sadece sevgiyle gülümseyebilmişti. "Tabii ki hayır! Sana güvenemediğimden seni kontrol edeyim dedim."

Harry onun tatlı gülümsemesine daha fazla dayanamayıp ona doğru adımlamıştı. Omeganın elinden tutup yavaşça kendisine çekince Louis yönlendirilmeyi kabul etmişti. "Kontrol ettin, hadi git şimdi." Louis alınmış gibi dudaklarını büzerken Harry ellerini beline sarıp onu kendisine bastırmıştı. "Ne zamandır senden emir alıyorum ben? İtici kurbağa seni!"

Harry gülüp onun beline düzgün bir şekilde sarıldı ve çenesini omzuna yasladı. "Çıkartma o sivri dikenlerini ufak kirpi!" Louis "Sensin ufak!" deyip omzuna vursa da kollarını Alfanın sırtına dolamıştı. Harry gülümseyerek eşinin kokusunu içine çekip boynunu öptü. "Ben miyim ufak?" Louis yutkunup kafasını iki yana salladı. "Tamam vazgeçtim, sen değilsin ufak falan. Ama ben de değilim!"

Alfa kolları arasında neredeyse kaybolduğunu söylemek istese de susup güldü. Louis iç geçirerek ona biraz daha sıkıca sarılıp ait olduğunu hissettiği kokuyu içine çekti. Ondan bir santim dahi uzak kalmak istemiyordu.

"Sence düğümlendiğimiz için mi?" Louis fısıldayarak sorduğunda Harry şaşkınlıkla gözlerini açarak onun omzundan çekti kafasını. "Aman Tanrım! Düğümlendik mi?" Louis gözlerini devirse de gülüp yumuşakça onun omzuna vurdu. "Tam bir ahmaksın Harry." Alfa tek kaşını kaldırıp onun alt dudağını yakalayıp ısırdığında Louis çırpınarak onun kolları arasından çıkıp dudağını kurtardı.

"Ve bir pisliksin!" Alfa onu tekrar yakalayıp arkasındaki varile oturttu. "Hakaret ettiğin kişiye dikkat et, Omega." Louis kollarını önünde bağlayıp burun kıvırdı. "Ediyorum zaten, Alfa." Harry boğuk bir şekilde "Hmm." deyip kalbi oldukça güçlü atan Omeganın dudaklarına hafifçe bastırdı dudaklarını. Louis, parmakları onun uzun buklelerine dolanırken aynı yumuşaklıkla karşılık vermişti.

Harry kolları arasındaki güzel adamın yanağını öpüp öpüşmelerini sonlandırdığında Louis alt dudağını sarkıtmıştı. "İyisin değil mi?" Harry'nin, yanağını okşayarak ilgiyle sorduğu soruyla genişçe gülümseyip kafasını salladı. Kollarını Alfanın boynuna dolayıp burnunu mühür noktasına gömdüğünde, Harry de beline sarılıp kucaklamıştı sevdiğini.