36

802 29 9
                                    

Omdat jullie zo lief zijn........ 

48.8672° N, 2.7838° E – 14.22, 19 december 2020

'Laat haar gaan, klootzak!', hij heeft de man een poosje genegeerd en gezocht naar manieren om zijn dochter naar beneden te halen. 'Nou, nou, als ik jou was zou ik niet zo'n toon aanslaan, papa Wolfs', grinnikt hij. Hij drukt op een knopje en even lijkt het of Liv naar beneden komt storten. 'Nee, alsjeblieft!', de tranen lopen inmiddels over zijn wangen, 'wat wil je van me?'. 'Als je nou moest kiezen, hè', hij gaat aan de rand van de vaargeul zitten en zwaait zijn benen vrolijk heen en weer, 'wie zou je dan redden?'. 'Je lieve dochter, omdat je haar het kortste kent? Of Eva, omdat je toch nog een kopietje van Liv hebt?'. Zijn ogen worden groot, 'wat heb je met Eva gedaan?'. 'Niets, ze staat veilig buiten met je andere dochters. Of nou ja, veilig...', hij grinnikt. 'Je laat haar met rust!', schreeuwt hij. 'Eerst wil ik van jou horen waarom we hier zijn, Floris Wolfs', zijn blik verstard. 'Weet ik veel? Omdat ik Marloes in de steek heb gelaten?', wanhopig kijkt hij de man aan. 'In de steek hebt gelaten? Ze was verdomme zwanger, klootzak!', Wolfs' ogen worden groot. 'Niet van jou hoor, nee mijn zusje is niet zo'n slet als mevrouw Van Dongen. Al moet ik je nageven dat ze een mooi koppie heeft op dat bloedgeile lichaam van d'r', hij likt met zijn tong langs zijn lippen en even ziet Wolfs het rood worden voor zijn ogen. Focus. 'Wat heb ik hier dan mee te maken?', De Vos schudt meewarig zijn hoofd. 'Ze is dood, klootzak, omdat jij haar in de steek hebt gelaten is ze met haar zoontje, mijn neefje, van een flatgebouw gesprongen!', Wolfs schrikt hiervan. 'Ik wist het niet', smekend kijkt hij hem aan. 'Alsjeblieft, mijn dochter...', wanhopig kijkt hij omhoog naar Liv die nog steeds bewegingsloos aan de namaakflat bungelt. 'Daar had je eerder aan moeten denken, lul', lachend staat hij op. 

48.8672° N, 2.7838° E – 14.34, 19 december 2020

'Kijk eens wie we daar hebben', hij grijnst gemeen en als Wolfs zijn blik volgt ziet hij dat Eva naar binnen wordt gesleurd door een parkbeveiliger. 'Eef', hij wil op haar af rennen maar wordt opgeschrikt door een luide knal. 'Blijf daar maar netjes staan, Floris', grinnikt De Vos, terwijl hij zijn pistool op hem gericht houdt. Hij maakt oogcontact met zijn grote liefde en ziet dat ze, ondanks dat ze doodsangst uitstraalt en een prop in haar mond heeft, oké is. 'Dus, wat wordt het? Liv?', hij richt zijn wapen op het meisje om het vervolgens op haar moeder te richten, 'of Eva?'. 'Laat ze gaan', sist Wolfs. 'Ik bedoel, ik heb de tijd, maar ik weet niet hoe lang Olivia het nog volhoudt', hij zet zijn uitspraak kracht bij door op dramatische manier op zijn horloge te kijken, 'tik, tak, Wolfs'. 'Neem mij, doe met me wat je wilt, vil me levend voor mijn part, maar blijf van Eva en Liv af', de paniek in zijn stem is duidelijk te horen. De Vos zucht en draait met zijn ogen. 'Begrijp je het nou nog niet? Als ik jou vermoord, dan weet je nóg niet wat je mijn ouders aan hebt gedaan. En mij, natuurlijk. Ik bedoel je mag ook voor Fleur kiezen. Of voor Isa. Dan ga ik die even halen. Kan geregeld worden hoor', vragend kijkt hij hem aan. 'Ik...', 'Mister Fox, they have lost sight of the other girl', hij wordt onderbroken door de beveiliger die Eva nog steeds in bedwang houdt. 'Isa...', fluistert hij, als hij omkijkt ziet hij een traan over de wang van zijn vriendin lopen. 'Nou, als je dan nu snel kiest, kan je je andere dochter gaan zoeken', De Vos legt het geweer naast zich neer en maakt aanstalten om op te staan. 'Klootzak!', hij wil omkijken maar op dat moment voelt hij twee kleine handen in zijn rug en verliest hij zijn evenwicht.

48.8672° N, 2.7838° E – 14.37, 19 december 2020

'Laat haar los!', met trillende handen richt het meisje het pistool op de man die haar moeder nog steeds vasthoudt. De man heeft inmiddels ook zijn wapen getrokken en houdt het op Eva's slaap. 'Isa!', Wolfs ziet De Vos proestend boven water komen. Zijn dochter richt het pistool nu op de man in het water. Grijnzend kijkt hij haar aan, 'het wordt steeds gezelliger hier. Hoe is het nu met je, Isa? Hoe was die voetbalwedstrijd tegen België? Ik begreep dat je het een beetje benauwd had'. 'Denk maar niet dat ik niet durf te schieten', haar stem klinkt relatief kalm, maar Wolfs kent haar langer dan vandaag en weet dondersgoed dat zijn dochter doodsbang is. 'Oh, dat denk ik ook helemaal niet hoor', grinnikt hij. 'In het water blijven dan', sommeert ze hem. 'Prima, maar hou jij dan de tijd in de gaten? Toen ik net keek had je zusje nog zo'n 10 minuten te leven', er klinkt wederom een knal en van schrik laat Isa ook haar wapen afgaan. De kogel belandt een meter van De Vos in het water. Wolfs maakt van de situatie gebruik en springt in de vaargeul. 'Don't be so stupid, little girl. Next time it will be in her head', de man die net nog in de lucht schoot heeft zijn wapen weer op haar moeder gericht. Hij sleept Eva mee naar de rand van het water waar Wolfs en De Vos ondertussen in een worsteling verwikkeld zijn. De man probeert de twee mannen van elkaar te onderscheiden en de juiste onder schot te krijgen. 'Don't shoot you idiot. He's mine', weet De Vos uit te brengen voor hij een hap water binnen krijgt en Wolfs hem weer onder water duwt. Hij haalt zijn schouders op en drukt het wapen weer tegen Eva's slaap, terwijl hij het meisje tegenover zich triomfantelijk aankijkt.

48.8672° N, 2.7838° E – 14.45, 19 december 2020

'Papa!', het meisje heeft haar vader en Daan de Vos al een tijdje niet boven zien komen en begint enorm in paniek te raken. Eva probeert de prop uit haar mond te krijgen maar hij is te groot. Ze kan haar dochter niet kalmeren. Als de twee mannen weer verschijnen, is het duidelijk dat de ene het leven heeft gelaten. Terwijl hij zich op de kant probeert te hijsen, lopen de tranen over de wangen van het kind. Hij hoort een soort van oergeluid achter zich en als hij omkijkt ziet hij dat de man die Eva vastheeft zijn pistool op hem gericht heeft. Haar ogen puilen uit van angst en hij kan zien hoe ze staat te trillen op haar benen. Langzaam steekt hij zijn handen de lucht in. 'Please, let us go. What do you want?', vanuit zijn ooghoeken ziet hij wat beweging achter de man en Eva. 'I was promised money, but I don't think he will pay now', hij knikt naar Daan de Vos, welke op zijn buik in het water drijft. 'He can't pay you, but I can. If you let us go', probeert hij. 'And how do I know you actually will? Who says I won't get arrested when this is over?', hij hoort iets van zenuwen in zijn stem. 'I'll do anything for my family', antwoordt Wolfs. 'I will give you...', op dat moment klinkt er een schot. De man zakt in elkaar en overal komen politieagenten tevoorschijn. Wolfs hijst zich snel op de rand en rent naar zijn dochter die aan de grond genageld lijkt. 'Rustig lieverd, het is oké, het is over, Ies', hij trekt haar dicht tegen zich aan en neemt het wapen uit haar handen. Als hij naar de overkant kijkt ziet hij hoe Fleur Eva in haar armen neemt. Hij verplaatst zijn blik naar de flat en moet toekijken hoe het slappe lichaam van zijn dochter naar beneden wordt getakeld. 

IncompleetWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu