Incompleet

107

16+ content!

50.8349° N, 5.7142° E – 18.13, 4 september 2021

'Niet tegen papa zeggen hoor, maar stiekem vind ik het wel fijn dat hij niet kan werken', ze drukt een kusje op het hoofd van het mannetje aan haar borst, 'anders is het gelijk zo stil, maandag'. Het ventje drinkt rustig door terwijl zijn moeder tegen hem kletst. 'Jou maakt het allemaal niet uit, hè?', als ze met haar neus over zijn wang gaat, grijpt hij een losse pluk haar vast. 'Au', ze streelt zachtjes over z'n handje, 'laat mama eens los'. Met enige moeite bevrijdt ze de pluk haar uit de grip van haar zoon, 'wat ben je al sterk'. Genietend schommelt ze heen en weer in de stoel, ze is zelfs bijna in slaap gedommeld als ze iemand de trap op hoort stampen. 'Mam, het lukt niet', zuchtend verschijnt Liv in de deuropening van het kamertje van haar broertje. 'Wat lukt niet?', 'Kaften', ze houdt het boek omhoog. 'Ik kom jullie zo helpen', 'kan jij dat dan?', moppert het meisje. 'Vast wel', 'hmm...', ze slaat haar armen over elkaar en houdt haar blik steevast op haar broertje gericht. 'Liv', haar moeder steekt haar hand uit, 'kom eens hier'. 'Waarom?', 'kom nou gewoon', met zichtbare tegenzin loopt ze de kamer in. Zo snel ze binnen handbereik is, neemt Eva haar hand vast om haar bij zich op schoot te trekken. 'Mam', het meisje stribbelt wat tegen, 'kijk nou uit, straks plet ik Noud'. 'Dat gaat best', ze slaat haar arm om het meisje dat half op haar knie zit. 'Het komt wel goed, lieverd', Eva wrijft stevig over haar rug, 'en je gaat niet alleen, hè. Isa zit bij je in de klas. En Youna. En Vince en Luuk'. 'Weet ik toch', ze slaat haar ogen neer. 'Je vindt het gewoon spannend?', 'ja...', ze trekt het meisje tegen zich aan en drukt een kus op haar slaap, 'het komt goed, donut. Echt waar'.

50.8349° N, 5.7142° E – 23.44, 5 september 2021

'Zijn we echt niets vergeten?', ze stapt het bed in nadat ze Noud zijn laatste voeding van de dag heeft gegeven, 'zijn hun fietsbanden opgepompt? En hebben ze genoeg schriften?'. 'Kom hier', hij trekt haar dicht tegen zich aan en rilt als hij haar koude voeten tegen zijn kuiten voelt. 'Hebben we wel brood uit de vriezer gehaald?', ratelt ze door, 'en hebben ze hun wekkers wel gezet?'. 'Eef', hij laat zijn hand over haar buik naar haar kruis glijden, 'ontspan je eens'. 'Wolfs', ze slaakt een gilletje van plezier en pakt zijn hand beet. 'Ontspan, lieverd', hij drukt zijn lippen op haar wang. 'Mm', ze begeleidt zijn hand naar haar borst, 'ik heb wat afleiding nodig, maar dat lukt wel met een beetje hulp'. 'Kom maar eens hier dan', hij kruipt boven op haar en drukt vol overgave zijn lippen op de hare voor een intense kus, 'wat ben je toch een ongelooflijk lekkerding, Eva'. 'Jij mag er anders zelf ook wel zijn, meneer Wolfs', voorzichtig trekt ze hem dichter tegen zich aan. 'Mmm', hij drukt zijn lippen in haar nek en zakt steeds verder af naar beneden. Hij stroopt haar shirt op en stort zich op haar borsten terwijl zij het ding over haar hoofd trekt. Ze tilt haar heupen een stukje op en voelt dat hij ook onwijs veel zin heeft. 'Flo', ze hijgt in zijn oor, 'ik wil je'. Hij kijkt haar even moeilijk aan, maar zijn twijfels worden al snel overstemt door zijn lust. Hij heeft haast geen last meer van zijn wond, dus als ze rustig aan doen komt het vast goed. Hij draait hen om en laat zijn hand van haar lip naar haar venusheuvel glijden. Hij wrijft over haar slipje en voelt hoe opgewonden ze al is, 'wat ben je heerlijk nat'. Net voor ze haar lippen op de zijne plant, ziet hij hoe haar wangen knalrood kleuren. Hij glijdt met zijn hand onder de stof van haar string en masseert haar zachtjes voor hij het kledingstuk aan de kant schuift. Hij begeleidt zichzelf bij haar naar binnen en Eva kreunt zachtjes, 'oh, Flo, mmm'. Voorzichtig beweegt ze haar heupen zonder oogcontact te verbreken. 'Gaat het?', hij knikt en trekt haar dicht tegen zich aan. Hij plaatst zijn lippen in haar nek, 'jij bent het beste medicijn, Eef'.

50.8349° N, 5.7142° E – 14.56, 6 september 2021

'Ha, dames!', al tien minuten staat hij zijn dochters op te wachten bij de poort. 'Hoe was het?', 'goed hoor', glimlacht Isa, 'we hebben alleen maar leuke dingen gedaan'. 'En jullie klas? Leuke kinderen?', 'hartstikke leuk', hij is opgelucht dat ook Liv een lach op haar gezicht heeft. 'Gelukkig', hij haalt een hand door Isa's losse haren en drukt een kus op Livs voorhoofd, 'ga maar snel naar binnen, mama was vanochtend zenuwachtiger dan jullie, dus dan weet je het wel'. 'Zet jij m'n fiets weg dan', Isa heeft het ding al in zijn handen geduwd voor hij kan reageren. Liv zet ook snel haar fiets weg om haar zusje te volgen. 'Mam!', de meisjes snellen naar binnen, 'mam, we zijn er weer!'. 'Hé, schatjes', ze legt haar puzzelboekje weg en wil overeind komen als Isa in haar armen vliegt waardoor ze samen op de bank vallen. 'Hoi' grinnikt ze tegen haar borst. 'Hoi', glimlachend drukt Eva een kus op haar voorhoofd. 'Hoi!', Liv laat zich bovenop haar moeder en zus vallen. 'Stelletje mafkezen', Wolfs kijkt hoofdschuddend toe hoe zijn drie meiden het uitgieren op de bank. 'Hebben jullie me zo gemist vandaag?', als ze uitgelachen zijn trekt ze de meisjes dicht tegen zich aan. 'Bijna net zo erg als jij ons', grinnikt Isa. 'Niet zoveel dus', met een grijns plant Eva een kus op haar wang. 'Nou zeg', Liv geeft haar een klein duwtje. 'Ho!', voordat er weer gestoeid wordt, klinkt de waarschuwende stem van de man des huizes, 'er staat drinken voor jullie, hier. Kijken jullie uit dat je het niet omstoot'. 'Ik zou het maar weghalen, pap', Isa klimt bovenop haar moeder, 'mama kan niet tegen kietelen!'.