Incompleet

96

50.5113° N, 5.4123° E – 21.46, 16 juli 2021

'Huh!', met grote ogen lopen de drie meiden de tuin in, 'wat is dit?'. Wolfs komt net met een grote kan drinken de tuin in lopen. Zijn ogen beginnen te glinsteren als hij de verraste gezichten van Isa, Liv en Youna ziet. 'Heeft Fleur jullie niets verteld?', 'ik kan best een geheim bewaren, pap', ze geeft hem een kus op zijn wang en loopt door naar binnen. Terwijl Liv en Youna hun handen warmen bij het vuurtje, heeft Isa de lekkernijen op de tafel ontdekt. 'Marshmallows!', ze overhandigt haar zusje en vriendinnetje allebei een lange stok met aan het einde het zachte snoepgoed. 'En mocktails!', Wolfs zet de kan met drinken op de tafel neer en kijkt tevreden hoe de eerste marshmallows al beginnen te garen. 'Heb jij dit gedaan, pap?', Liv komt tegen hem aan hangen. 'Ja, ik dacht een after-party kan geen kwaad', hij drukt een kus op haar voorhoofd. 'Lief', glimlacht ze, 'dank je wel'. 'Ja, echt superleuk, meneer Wolfs, dank u wel', 'het is Wolfs voor jou, hè. Of Floris. En geen u, dan voel ik me zo oud', hij haalt een hand door de haren van het inmiddels blozende meisje. 'Dat ben je toch ook, pap', grinnikt Isa vanaf de andere kant van de vuurkorf. 'Ja, ja, zo kan 'ie wel weer hè', grijnst hij, 'dat jullie naar de middelbare school gaan is al erg genoeg'. Zijn dochter haalt haar schouders op, 'Noud gaat pas naar de middelbare als jij al lang en breed 60 bent'. 'Ik geloof dat ik jullie moeder hoor roepen', stamelt hij overdreven, waarop hij zich omdraait. 'Ah, Ies, nou heb je hem verdrietig gemaakt', 'het is toch gewoon zo', mompelt ze. Hij schudt glimlachend zijn hoofd en loopt snel naar binnen. Zijn dochter heeft ook gelijk. Maar het maakt hem geen fluit uit. Hij was een betere vader voor Isa op zijn 38e, dan hij was voor Fleur op zijn 18e. Al had hij het liefst Liv ook bij zich gehad. Wat hij heeft meegemaakt maakt dat hij nu een nóg betere vader is voor Noud én dat de meisjes hier ook profijt van hebben. Zijn gezin is compleet en ze zijn gelukkig. Wat maakt het dan in godsnaam uit dat hij 50 is? Precies: helemaal niets.

50.5113° N, 5.4123° E – 00.25, 17 juli 2021

'Ze vonden het echt heel leuk, Flo', zodra hij zich naast haar nestelt kruipt ze in zijn armen. 'Ja?', 'ja', ze gaat met haar vinger over zijn gespierde arm, 'toen ik net ging kijken waren ze er nog niet over uitgepraat'. 'Dat wordt uitslapen morgenochtend', grinnikt hij. 'Vergeet Noud niet', ze drukt een kus op zijn borst. 'Mmm, misschien gunt hij papa en mama ook wel een goede nachtrust'. 'Maar wat nou als mama daar helemaal geen zin in heeft', 'in een goede nachtrust?', ze knikt ondeugend. 'Eef...', het liefst zou hij het overhemd van haar lichaam scheuren, maar hij weet dat ze eigenlijk nog even moeten wachten. Zes weken heeft de vroedvrouw gezegd en daar wil hij zich aan houden, ook al vindt hij het moeilijk. 'Ik weet wat ze heeft gezegd, Flo', soms vindt hij het eng hoe goed ze zijn gedachten lijkt te kunnen lezen, 'maar ik voel me goed, echt waar'. 'Je hoeft het niet voor mij te doen, hè', hij streelt haar zachtjes over haar wang. 'Weet ik', dankbaar kust ze zijn lippen, 'al had ik jou natuurlijk wel af en toe kunnen verwennen de afgelopen weken'. 'Nou, Eef...', 'sssh', ze duwt hem een stukje naar achter, 'jij doet dat ook vaak zat voor mij'. 'Maar Eva, i...', ze snoert hem de mond door haar hongerige lippen op de zijne te drukken. Als ze zich na een tijdje terugtrekt, kijkt hij haar ademloos aan. Op het moment dat hij zijn mond open wil trekken, legt ze haar vinger op zijn gezwollen lippen. 'Geniet', lispelt ze op zo'n sexy manier dat hij er niets tegen in kán brengen. Al zou hij het willen. Hij is te opgewonden om ook maar een woord uit te brengen. Het enige wat over zijn lippen komt is een diep gekreun als haar hand zich over de stof van zijn boxer beweegt, 'tijd voor uw after-party, meneer Wolfs'.

50.5113° N, 5.4123° E – 12.47, 23 juli 2021

'Meiden', ze hebben hun borden leeg en opgeruimd, 'kom nog even zitten'. 'Maar we hebben zo afgesproken op het pleintje', 'kom toch maar even', grinnikt hun moeder. Ze hebben pas een week vakantie en elke dag zijn ze naar het pleintje geweest om te voetballen. Het is er ook weer voor geweest. Niet té warm, maar wel goed vertoeven. 'Wat is er dan?', Liv kijkt haar ouders vragend aan terwijl Isa ongeïnteresseerd haar veters strikt. 'We gaan morgen op vakantie', 'hè?', Isa is gelijk één en al oor, 'we zouden toch niet gaan'. 'Toch wel', grijnst hun vader. 'Echt mam?', Eva knikt, 'even een paar weekjes lekker weg. Dat hebben we allemaal wel verdiend'. 'Maar dat gaat toch niet met Noud?', een frons verschijnt op Isa's gezicht. 'We gaan niet ver weg', normaal gingen zij en Wolfs 's zomers altijd op vliegvakantie, maar dat is met zo'n kleintje natuurlijk niet zo handig. 'Waarheen dan?', zijn andere dochter hangt inmiddels om zijn nek. 'De Ardennen', 'met z'n vijven?', Eva kan een brede glimlach niet onderdrukken. 'Wat mama?', 'Fleur, Luuk en Noah komen een paar dagen en...', ze kijkt Wolfs even vragend aan. 'En wat?', ongeduldig kijken haar dochter haar aan. Wolfs knikt goedkeurend. Ze mag de verrassing verklappen. 'Youna komt ook een paar dagen'. 'Echt?', vooral Liv glundert van top tot teen. Met grote ogen kijkt het meisje haar moeder aan. 'Écht', dolgelukkig valt ze in haar moeders armen, 'dank je wel, mama'. 'Bedank papa maar', ze wrijft haar zachtjes over haar rug, 'die heeft alles geregeld'. 'Dank je wel, pap', Isa omhelst hem van achter, 'graag gedaan, meiden'.