Incompleet

101

Waarschuwing: 16+ content!

50.3961° N, 5.8787° E – 07.32, 13 augustus 2021

'Zo, wat zijn jullie vroeg op', hij haalt een hand door het warrige haar van Isa en drukt een kus op Livs wang, 'we gaan morgen pas naar huis, hè'. 'Vind je het gek', Isa laat zich in een keukenstoel vallen en legt haar armen gevouwen onder haar hoofd, 'er gilt er eentje moord en brand'. 'Hij is niet zo lekker, Ies', hij knijpt zachtjes in de schouder van zijn dochter, 'hij heeft diarree en krampjes'. 'Ik gil toch ook niet zo, als ik buikpijn heb', met een zucht trekt ze de versgeperste jus d'orange naar zich toe. 'Ik hoor het al niet eens meer', zegt haar zusje schouderophalend. 'Nou dan mag je wel eens naar Beter Horen ofzo', moppert ze, 'het is net een speenvarken'. 'Nou, zo kan 'ie wel weer, hè', haar vader zet een schaal met verse broodjes op tafel, 'als mama zo met hem naar beneden komt wil ik er niets over horen'. 'Hoezo!?', geërgerd rolt ze met haar ogen. 'Omdat mama heel de nacht is opgeweest met je broertje. Ze is moe', 'ja, en wij niet zeker', bromt ze. 'Nu is het klaar, Isa', net op het moment dat Wolfs de waterkoker met een knal op tafel zet, komt zijn vrouw de keuken inlopen 'wat is er aan de hand?'. 'Niets', hij probeert een glimlach op zijn gezicht te toveren, 'gaat het?'. Ze knikt, 'het warme water heeft hem goed gedaan'. 'Gelukkig', hij loopt naar haar toe en drukt een kus op haar lippen. 'Wat was er nou, net?', 'niets belangrijks', hij schenkt haar een geruststellende glimlach, 'een puber met een ochtendhumeur'. 'Ik ben geen puber!', met volle mond probeert ze zich tegen de beschuldigen te verweren, 'en ik heb geen ochtendhumeur'. 'Tuurlijk ben je geen puber', grinnikt Eva. Ze geeft het jongetje over aan zijn vader en loopt naar haar dochter toe. 'Sorry, lieverd', ze drukt een kus in haar kruin, 'ik kreeg hem echt niet stil. Hij is gewoon niet zo lekker'. 'Het geeft niet, mam', Liv kijkt haar glimlachend aan, 'Isa is ook niet zo lekker, dat is alles...'. 'Oh?', 'Liv!', sist haar zusje, 'hou je mond'. 'Wat is er dan?', 'niks', ze duwt zich van tafel en voor Eva haar tegen kan houden is ze al naar boven gerend, 'laat me gewoon met rust!'. Vragend kijkt ze haar overgebleven dochter aan. Met haar wijsvinger wenkt ze haar moeder dichterbij te komen. Ze legt haar handen om haar oor om haar zachtjes iets in te fluisteren. 'Oh', mompelt Eva, 'tja, dat is ook niet leuk'. Ze loopt naar Wolfs en drukt een kusje op het handje van haar inmiddels slapende zoontje. Vragend kijkt hij haar aan. Glimlachend streelt ze hem over zijn baardje, 'ik ga even bij haar kijken'. 

50.3961° N, 5.8787° E – 7.51, 13 augustus 2021

Zachtjes klopt ze op de deur. Bang dat haar dochter weer in slaap is gevallen. 'Ies?', als ze gesnik hoort, durft ze iets harder te kloppen. 'Ga weg!', het doet pijn om haar dochters boze stem te horen. 'Isa, ik wil even met je praten...', geen reactie. 'Mag ik alsjeblieft even binnenkomen?', 'goed dan', hoort ze haar dochter uiteindelijk gesmoord zeggen. Er verschijnt een waterige glimlach op haar gezicht als ze de deur open en haar dochter met haar rug naar haar toe opgekruld in bed ziet liggen. 'Hé, lieffie', ze gaat op de rand van het bed zitten en legt haar hand op haar arm, 'wat is er allemaal aan de hand? Het komt niet alleen door Noud dat je zo van streek bent, toch?'. 'Heeft Liv je dat niet verteld', mompelt ze, 'stomme klikspaan'. 'Nou, nou', ze wrijft zachtjes over de zongebruinde huid van haar dochter, 'niet zo lelijk'. 'Ze heeft het toch verteld, of niet dan!?', ze draait zich woest om. 'Ja, ze heeft het verteld', Eva veegt zachtjes over de wang van haar betraande gezicht. 'Zoals ik al zei: stomme klikspaan', gefrustreerd trekt ze de dekens over zich heen. 'Zo erg is het toch niet, Ies? Liv wil je alleen maar helpen', 'het is wel erg! En zij heeft makkelijk praten', de gedempte stem van haar dochter klinkt steeds wankelijker, 'zij is het nog niet'. 'Dat komt vanzelf. Ook Liv wordt ongesteld', geruststellend wrijft ze over het verdrietige hoopje mens onder de deken. 'Het is niet eerlijk!', snikt ze, 'ik wil dit helemaal niet!'. 'Dat snap ik heel goed, maar het hoort erbij, lieverd', ze sjort wat aan de dekens tot het gave gezichtje van haar dochter weer zichtbaar wordt. 'Nou en! Ik wil het niet', ze vouwt haar armen over elkaar en kijkt haar moeder boos aan, maar al snel begint haar lip weer hevig te trillen. 'Kom eens hier', ze trekt haar dochter in een stevige omhelsing. 'Ik wil het gewoon niet', stamelt ze huilend terwijl ze zo dicht mogelijk tegen haar moeder aankruipt. 'Het is ook allemaal wat', ze drukt een kus op haar slaap, 'groot worden'.

50.3961° N, 5.8787° E – 00.13, 14 augustus 2021

'Ze worden echt groot', verzucht ze. 'Gelukkig hebben we Noud nog', grinnikt hij. 'Ja, maar hij groeit ook al zo snel', pruilt ze, 'hij is al 2 maanden oud'. 'We kunnen altijd meer baby's maken', met een grote grijns op zijn gezicht laat hij zijn hand plagend langs het randje van haar slipje glijden. 'Nou, zullen we daar even mee wachten', ze duwt grinnikend zijn hand weg. 'Oefenen kan toch wel', dit keer houdt hij het niet bij plagen en al snel is zijn hand onder het stof van haar lingerie gedoken. 'Mm, Flo', 'ja, Eef?', met zijn andere hand trekt hij haar wat dichter tegen zich aan. 'Je maakt me gek, weet je dat', ze drukt een kus op zijn blote borst en gaat bovenop hem zitten. Hij pakt de lakens en trekt ze strak over hen heen, waardoor de afstand tussen hun bovenlichamen nihil wordt. 'Ik hou van je, Eva', hij kust haar lippen en laat zijn handen sensueel van haar schouders naar haar strakke billen glijden, 'en ik wil je'. 'Dat voel ik', grinnikend schuift ze iets naar achter waardoor haar billen zachtjes tegen zijn erectie aan schuren. Ze drukt haar lippen in zijn nek en gaat weer recht overeind zitten, waardoor zijn handen vrij spel krijgen op haar ontblote bovenlichaam. 'Oh, Eef', hij buigt zich naar haar toe en begint zachtjes met haar borst te spelen. 'Voorzichtig', fluistert ze hees, 'ze zijn gevoelig'. 'Weet je wat er nog meer gevoelig is?', hij kijkt haar ondeugend aan en duwt haar nog iets verder naar achter. 'Zullen we daar maar iets aan doen, dan?', hij knikt gretig en terwijl Eva haar bekken iets optilt, schuift hij haar slipje aan de kant zodat hij in haar kan glijden. 'Mmm, jezus, Eef', langzaamaan schroeven ze het tempo op. Ze gaan helemaal op in hun spel der liefde, dat ze het geklop op de kamerdeur niet horen. Pas als er een straal licht op Eva's blote bovenlichaam schijnt, kijken ze geschrokken op, recht in het gezicht van hun puberdochter. 'Oh...', Isa's wangen kleuren donkerrood, 'sorry'. 

Hoi! Sorry dat ik zo onregelmatig update! Ik heb het druk met m'n eerste echte volwassen baan en het inrichten van m'n eerste echte volwassen huis. Ook schrijf ik stiekem meer aan 'Turbulentie' dan aan dit verhaal... Ik ga proberen toch eens in de week/10 dagen up te daten. Just so you know ;) Bedankt voor alle likes en comments die ik na 100 hoofdstukken nog steeds krijg :D