Percy ' nin Ağzından...
- Percy , hadi uyandır onu. Bak hala vaktimiz var. Hadi yap.
Diyemedim... Elimden hiçbirşey gelmiyor diyemedim ona. O bana kalan son umuduyla sarılırken ben o umudu içimde yokettim. Annabeth ' in sözleri bağırışlarla ve ağlamalarla iyice yükselirken tek yapabildiğim yüreğimdeki sancıyla onu dinlemek oldu.
- Birşey yap kahrolası ! Oğlum ölüyor ! Kurtar onu !
Hekate ' nin onu hayata döndürme çabalarını izledim uzunca bir süre. Ve o sonsuzluk gibi gelen süre boyunca tek birşeye tutundum. Benim inatçı oğlum ölümle inatlaşıp döner kesin hayata. Annabeth ' in bağırışları kulağıma uğultu şeklinde gelirken tek yaptığım oğlumu kolundan tutarak ona güç vermeye çalışmaktı. Bilmiyordum ki asıl ben ondan güç aldığımı. Hekate son bir deneme daha yapıp umutsuzca geri çekilirken ona bağıramıyordum bile. Bu kadar kolay mıydı birini kaybetmek ? Elimin altındaki soğuk ten bir süre sonra normal sıcaklığına dönerken farkedemedim bile bize koşarak gelen kaosu. O an ne olduğunu bile anlamadan hepimiz geriye savrulduk. Buğulu gözlerimi Ateş ' e bakmaya zorlarken onun ayaklanmış etrafına baktığını farkettim. Ancak bu bakışlar ona ait olamayacak kadar soğuk ve ürperticiydi. Bakışları beni bulduğunda yüzünde gördüğüm gülümseme kanımı dondurmuştu. Bu gözler ona ait değildi. Daha sonra aralanan dudaklarının arasından tanıdık ses yükseldi. Uranüs... Ve o an anladımki şeytana kendi ellerimizle hayat vermiştik.
Pazar günü final bölümüyle burada olacağım. İyi okumalar...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
PERCY JACKSON : SAKLANAN ACILAR
RandomDikkatle tavanda asılı duran bedeni izledim. Belki saatlerdir izliyordum ama bir türlü ayıramıyordum gözlerimi. Her an bir yaşam belirtisi gösterebilecekmişçesine merakla bekliyordum yerimde. Ufacık kalbim hiç yokmuşçasına kaldırmıştı bu acıyı. Kar...
