PERCY JACKSON : SAKLANAN ACILAR

& FİNAL &

Ateş ' in Ağzından...

Aylar mı geçti ? Günler mi ? Yoksa saatler mi ? Ne kadar süredir süzülüyorum bu boşlukta ? Sesimi duyan yok mu ? İlk defa bu kadar umutsuzum. İlk defa herşey bitti diyorum kendime. Başaramadım. Dönemedim hayata. Annemin bağırışları hala kulağımda. Uyan diyor bana. Babama bağırıyor mesela. Oysa annem hiç bağırmazdı ki babama. Uyanmak istiyorum , geri dönmek istiyorum ve anneme babamın bir suçu olmadığını söylemek istiyorum. Ama olmuyor işte. Olmayacakta... Hayatta en nefret ettiğim varlık şuan benim bedenimde. Bilmediğimi , farkında olmadığımı sanıyor. Ancak hissediyorum. Babamla konuşuyor Uranüs , benim bedenimde , benim sesimle. Bu berbat bir his. Bu iş burada bitecek diyor babam. Uranüs ise sadece gülüyor. Belli eğleniyor da. Babamın , annemin çaresizliğinden zevk alıyor. Benim çaresizliğimden zevk alıyor. Keşke şunu diyebilsem kendime ; endişelenme , geri dönmenin bir yolu var. Diyemiyorum işte. Sesler hala kulağımda. Ateş diyor Rüya , bunu yapabilirsin. Sadece güven kendine. Olmuyor Rüya , olmuyor işte. O pislik beni engelliyor. Yıkıyor hayat köprümü. Paramparça ediyor gözlerimin önünde. En kötüsü de ne biliyor musun Rüya , bunu yaparken zevk alıyor. Benim yokolan hayatımdan zevk alıyor ! Duyuyor musun beni ? Ya sen anne , beni duyuyor musun ? Baba ? İlk defa bu kadar korkuyorum baba. Yanımda olsan inandığın sürece yapamayacağın şey yok desen. Keşke desen baba , ellerimden tutup kaldırsan beni ayağa.

****************************

Percy ' nin Ağzından...

- Bu iş burada bitecek !
Karşımda sırıtarak bana bakan yüz şuan o kadar yabancı geliyordu ki bana.
- Doğru Perceus , bitecek. Özellikle de ben böyle güçlü bir bedendeyken.
Sözünü bitirir bitirmez attığı kahkahalar beni iyice kızdırırken göz ucuyla Uranüs ' e doğru adım atan Rüya ' yı gördüm. Ona dur diyemeden konuşmaya başladı.
- Ateş , bunu yapabilirsin. Sadece güven kendine.
Uranüs ' ün gözlerindeki anlık parıltıyı gördüm. Bunu yapanın Ateş olduğu belliydi. Çabalıyordu ancak yeterli değildi. Zihnimle ona ulaşmaya çalıştım. Belli belirsiz birkaç kelime sıralandı kafamda. Ve doğruca Uranüs ' e odakladım gözlerimi.
- Ateş , inandığın sürece yapamayacağın şey yok.
Uranüs birkaç adım geriye sendelerken dediklerimin etki etmesi beni umutlandırmıştı. Ancak bununda sonunda Uranüs kazanmıştı.
- İyi denemeydi. Hatta bir an o çocuğun yeniden ortaya çıkacağını sandım. Neyse bu kadar sohbet yeter. Artık eğlenme vakti.
Gözlerimle onun gökyüzüne doğru yükselişini izledim. Uranüs ellerini iki yana açmış bütün gökyüzünü kaplayan gri bulutlar çağırıyordu. Hemen ardından tanrıların gelişiyle dikkatini aşağıya verdi. Uranüs doğruca Zeus ' a bakıyordu. Babam Poseidon Uranüs ' ün dikkat dağınıklığını fırsat bilip soluğu yanımda aldı.
- Gördüğüm kişi...
- Ateş. Oğlumun bedenini ele geçirdi.
Babam sesimdeki çaresizliği iliklerine kadar hissetmiş olmalıydı ki destek verircesine omuzumu sıktı.
- O çok güçlü bir çocuk , bir yolunu bulacak. Endişelenme.
Üstümüzde iyice biriken gri bulutlar yavaşça kamp sınırını aşıp dünyaya yayılırken aklıma Ateş ile yaptığımız plan geldi.
- Bir planım var. Aslında Ateş ' in planıydı ancak denemekten başka çaremiz yok.
- Zamanımız yok anlat hemen.
- Zeus ve Hades ' e de ihtiyacımız var.
Babam hızla yanımdan ayrılırken birkaç saniye sonra yanında Zeus ve Hades ile belirdi. Vakit kaybetmeden anlatmaya koyuldum.
- Bir karadelik yaratacağız. Dört elementin temsili olarak dört tanrı birleşirse bunu yapabiliriz. Ancak çok riskli ve kontrol edemezsek işler iyice sarpa sarar.
Zeus ' un araya girmesiyle herkes ona döndü.
- Karadelik Uranüs ' ü yutacak belki ancak oğlunu da yutacak.
- Bu yüzden öncelikle Uranüs ' ü oğlumun bedeninden atacağız.
Hades homurdanarak araya girdi.
- Onun şuanda birkaç bin metre yukarıda dünyayı zehirlediğini saymazsak yapabiliriz belki.
Hades ' e ters ters bakıp önüme döndüm. Evet hala nasıl yapacağımı bulamamıştım ancak böyle konuşması faydadan çok zarar getiriyordu. Athena ' nın kolumu sertçe tutmasıyla arkamı döndüm.
- Bir saate kalmadan yeryüzündeki yaşam son bulacak ! Neyi bekliyorsunuz !? Yaratın şu karadeliği !
- O beden oğluma ait , aynı zamanda senin torununa ! Göz göre göre onu ölüme itmeyeceğim !
Hekate ' nin bağırışıyla herkesin kafası o yöne döndü. Hekate ise kolunu kaldırmış gökyüzünü işaret ediyordu. Kafamı kaldırmamla pegasus ile Uranüs ' e doğru uçan Annabeth ' i gördüm. İçimi saran telaşla gökyüzüne yükseldim.
- Annabeth !
Beni duymasına rağmen dönüp bakmıyordu bile. Uranüs onu farkedince sinsice sırıtıp konuşmaya başladı.
- Ne o , ölmek mi istiyorsun ?
Annabeth ' in yüzündeki bilmiş ifade beni iyice meraklandırmaya başlamıştı.
- Hayır. Aksine bu soruyu ben sana sormalıyım. Oğlumun içindeki zehir birkaç dakikaya tüm bedenine yayılmış olacak. Ve sen o bedendeyken yokolup gideceksin.
Annabeth ' in neyden bahsettiği hakkında hiçbir fikrim yoktu. Diğer tanrıların yüzünde de benimle aynı ifade vardı. Hekate söze girince hepimizin kafası ona çevrildi.
- Zehri ben enjekte ettim. Uranüs ' ün bedeni ele geçirdiğini anlayınca yaptım.
İki dakika içinde o bedenden çıkmazsa ölecek.
Sözleri önce içimi rahatlatsa da sonradan farkettiğim birşey yüzünden içimi panik sardı.
- Peki ya bedeni terketmezse ? O zaman Ateş ' te ölür.
Hekate gözlerini kaçırdığında kafamı gökyüzüne çevirdim. Uranüs ' ün sürekli dengesini kaybettiğini görünce zehrin etki etmeye başladığını anladım. En sonunda Ateş ' in bedeni devasa bir ışık yayarak düşüşe geçti. Annabet pegasus ile onu yakalar yakalamaz yere iniş yaptı. Ardından gökyüzü hiç olmadığı kadar parlamaya başladı. Uranüs yarattığı bulutları emerek güç topluyordu. Bu yüzden Ateş ' in bedenine girmişti. Gücü henüz yerine gelmediği içindi. Ancak şuan korktuğumuz başımıza gelmişti bile.