Chapter 6

1.2K 34 0
                                    

SAMANTALA sa bahay nila Margu ay maaga pa lamang umuwi na si Mang Carding,kasalukuyang nagwawalis sa kanilang bakuran si Aling Minda.
"Oh Carding maaga yata kayo natapos ngayong araw"?malayo pa lang tanong nito sa asawa.
Umupo muna ito saka sinagot ang asawa na nakalapit na sa kanya"nag-tanggal ng ilang trabahador ang may-ari ng gusali"maikling wika ni Mang Carding.
"Ha?ano?huwag mong sabihing isa ka sa natanggal Carding"?
"Siya na nga Minda"malungkot na saad nito.
"Diyos ko naman ano bang klaseng buhay ito,mahirap na nga tayo lalo pa tayong ginigipit"
Bumuntunghininga muna ito bago sinagot ang asawa na tinapik tapik pa sa balikat"hayaan mo Minda maghahanap naman ako agad ng trabaho kaya huwag ka ng malungkot diyan"
"Ang hirap pa naman ang maghanap ngayon ng trabaho Carding,ewan ko ba sinumpa yata tayo ng kamalasan"
"Minda huwag mong sabihin yan maswerte parin tayo dahil nakakain parin tayo ng tatlong beses sa isang araw,yung iba nga sa basurahan pa nila pupulutin ang kinakain nila"
"Diyos kong mahabagin huwag naman sana tayo dumating sa puntong iyon"
"Kaya nga maghahanap parin ako ng trabaho para may panggastos tayo"
"Huwag kang mag-alala Carding may konting ipon pa naman ako dito,kung hindi ka man makahanap ng trabaho mga ilang araw ngayon may pambili pa naman tayo ng pagkain natin"
"Salamat Minda"aniya sabay yakap sa asawa.
"Ako dapat ang magpasalamat Carding dahil sa pagtitiis mo ng hirap para sa amin ni Margu"
"Ano ka ba naman Minda tungkulin ko iyon bilang padre de pamilya at ikaw ay isang mabuting ina at butihing asawa na may malawak na pang uunawa"
"Sus nagdrama na naman ang mister ko na sobrang pogi"tugon na lang nito sa asawa sabay yakap dito ng mahigpit.
Nagtawanan lang sila at maya't maya pa ay umakyat na sila sa taas ng kanilang bahay.Masaya silang pamilya kung tutuusin kapos lang talaga sila sa karangyaan,magkaganun pa man ay hindi iyon naging hadlang para sa kanila na huwag unawain at mahalin ang pagkukulang ng bawat isa,sila'y pinagbuklod ng kahirapan sa buhay upang magtulungan at maging matatag na pamilya.
HABANG sa opisina naman ni Div ay kinukulit parin siyang paaminin ni Frank dahil sa wala itong sagot mula sa kanya.
"Come on dude what now,out of my three guesses there's none"?kulit ni Frank sa kanya.
"Hey dude nothing,so just leave me and go okay"?
"Okay you're safe for today but don't expecting me just sit here and knowing nothin' at all,ya know me Mr. Montenegro"anito sabay iwan sa kanya ng mapang asar na ngiti at tumalikod na.
"Hey you big brat,I told you there's nothing for you to know about whatever running through your little brain"pahabol na wika ng binata na tinaasan lang siya ng kamay ng huli as a sign na hindi siya nito makumbinsi.
"Franklin Lhester you really a typical person who never give up"usal nito sa sarili ng mawala na sa office niya ang binata.
Alam nito ang susunond na mangyayari kukulit kulitin at aalaskahin na naman siya nito sa kanilang barkada.Kaya if you got a secret don't you ever attempt to mention it with Frank or else you will be like in detention cell for investigation.
Napapailing na lamang siya at pinagpatuloy na ang ginagawa,pagsapit ng hapon isa isa ng nagsi-uwian ang mga empleyado ang ilan naman ay nasa building pa nila at isa na siya na abala sa kanyang trabaho,naagaw na lamang ang kanyang atensyon ng tumunog ang kanyang Cellphone.
"Yes Mr. Arazon glad you're back,too soon for you though"
"Thank you,yes because a lot of works here waiting for me,so how's your work"?
"I'm doing good so far Mr. Arazon,so you call me in that case is there any matter we need to talk for"?
"Good to heard that I knew you young man just like a monster business tycoon and I admired you because of that...yes,by the way I've just got a message from your secretary that you need my sign related to your business"?
"A lot of thanks for that Mr. Arazon,oh yes about our new opening hotel in Tagaytay because you are one of our top investor"
"Okay in that case I guess I would have to sign it"
"Thank you Mr. Arazon I set-up a meeting with you soon as possible"
"Okay young man it's my pleasure,so bye for now"
"Okay Mr. Arazon thank you again and bye"aniya at binaba na ang phone.
Pagkababa ng phone niya pinindot naman nito ang intercom,pero walang sumasagot"maybe she already left?hindi naman nagpaalam sa kanya"kaya tinawagan nito ang cellphone number ilang sandali pa sumagot naman ito.
"Sir yes Sir"sagot nito.
"Ms. Meagan are you already left?you didn't even.....
"Sir no....wait...I'm in a comfort room"putol nito sa sasabihin pa niya.
"Oh...okay I'm sorry"at pinutol na nito ang tawag.
Sa comfort room naman halos hindi maipinta ang mukha ni Meagan"grabe talaga ang tao na to gusto yata pati pagbawas ko eh ipaalam ko pa sa kanya,naku tiyak kong sobrang hirap ang dadanasin ng katulong o personal maid nito sa Mansion nila"kausap nito sa sarili habang nagmamadali ang kilos niya.
Tiningnan muna ng mabuti ang itsura sa malaking salamin at inayos ang uniporme,mahirap ng masita ng boss at lumabas na ito.
Mahinang katok sa pintuan ang naririnig niya.
"Come in please"
Bumungad ang secretary niya sinulyapan niya lang ito at tumingin ulit sa monitor na nasa harapan niya.
"What can I do for you Sir"?
"Nothing for today Ms. Meagan but I want to thank you for dealing with Mr. Arazon"
"Talaga po Sir tinawagan niya po kayo"?masayang tanong nito sa boss.
"Uh-huh,and that's why I called you to say thank you and for your effort Ms. Meagan"sagot ng binata.
"Trabaho ko po ito Sir kaya hayaan ninyo po gawin ko ang aking tungkulin na nararapat sa pagbigay ninyo ng sahod sa akin"sagot naman ni Meagan.
Bigla naman ito napaangat ng tingin sa secretary at tiningnan ito ng mabuti,bagay na pinagtataka ni Meagan.
"S-Sir bakit po Sir"?kabadong tanong ng dalaga na sa isip baka may nasabi siyang mali.
Pinihig naman ng binata ng bahagya ang kanyang ulo dahil sa may naalala siya sa linya ng pagsasalita ng secretary"ahm no...nothing's wrong Ms. Meagan I just remember someone"aniya sa dalaga.
"Ah okay po Sir,so can I go now Sir?I mean going home Sir"
"Yeah...yes,you can go it's your time to go already"
Yumukod lang ito sa kanya at tuluyan ng lumabas ng opisina niya,pagkalabas ng secretary sumandal naman ito and reminiscing Margu's kinda word that made him nothing to say more, just like his secretary.
Naisip niya tuloy na lahat ba ng mahihirap or hindi mayaman na tulad niya ganon na lamang ang pagpapahalaga nila sa kanilang trabaho?if the answer is yes then that's really different from the rich people.Because rich people they work with money,they gain money so easy and fast,unlike poor people they work hard and sacrifice enough just to get what they needed for living.
Don't worry guys my heart is with poor people,you might want to know more about me right?I mean aside from being a chief executive officer (C.E.O)of our own company,I have my own charities for homeless people and aged people who doesn't have a family to taking care of them including street children.But please people don't tell this to my parents okay they gonna kick my butt out of the house,because they are the types of parents who doesn't really wants to spend money for nothing just for the business.
Because my goal in life is not just become a successful businessman but I would widely open my arms to help those in needed,yes this is me,am I too good enough guys?
Oh no!office time is over napahaba yata ako ng pagkwento ng buhay ko right?well it's not finish yet but for now I gotta go but before that I need to stop over somewhere around.Pinahatid naman kasi nito sa driver ang sarili niyang kotse para hindi na siya sunduin ni Manong Tasio.
Pagkaalis ng binata sa opisina niya dumaan muna ito sa flower shop para bumili.
"Good evening Sir welcome to our shop Sir"bati ng taga bantay nito.
"Good evening,uhm..."aniya na hindi magawang sabihin ang nais nito,ito din naman kasi ang unang beses na bibili siya ng bulaklak para sa babae eh.
Please bear with me guys this is really not my things so understand that sometimes I act so weird.
"Sir what kind of flower do you want"?untag ng taga bantay sa kanya.
"Miss can you name it for me please"?
"No problem Sir,we starts from the rose,is for your valentines date or a lovers,tulips,is for someone you want to have a peace offe....!
"Yeah,yes I want that one so fix it for me please"putol nito sa sasabihin pa sana ng babae.
Bahagya naman ngumiti ang babae"okay Sir right away,what do you like to wrap it Sir"?
"Uhm,I..I don't have idea for that"aniya na wala naman talaga siyang idea kung paano.
"We wrap it with plastic floweret design Sir,hard or soft brown papers with lettering,we have also a net spider web types and some other called it a sexy wrap with many types of ribbons Sir"paliwanag ng babae.
For God sake he really don't have idea about these things"ahm...!
Tila nahalata naman ng babae na wala itong alam kaya siya nalang ang nagsabi"Sir since you got a tulips flowers then I'll wrap it with plastic floweret if you don't mind Sir"
"Ah yeah,yeah of course I won't mind,thank you for that"
Ngumiti lang ito sa kanya at inumpisahan ng balutin ang bulaklak,ilang saglit pa ay tapos na ito.
"Here you go Sir"wika nito sabay abot sa kanya.
"Wow!!!beautiful"anito sabay abot ng bayad"uhm keep the change Miss,you really saved my day"anito at umalis na.
Masaya siyang nagda drive pauwi sa Mansion manaka naka'y sumusulyap sa bulaklak na nilagay niya sa front seat,sobrang ingat kaya niya dito para huwag lang masira o magalusan kaya.
"I really can't believe myself that I'm doing this stupid things"usal nito sa sarili,ewan niya ba kung bakit nalang niya naisip gawin ito,siguro ginagaya niya lang ang mga ginagawa ng mga lalake na napapanood sa television.
Habang nagmamaneho sa kahabaan ng kalsada at kakatingin sa bulaklak hindi niya tuloy napansin ang signal light na hudyat kailangan huminto para hayaang tumawid ang mga tao sa pedestrian lines.Kaya sobrang lakas ng pagpreno niya ng kotse upang hindi mabundol ang lalake na huling tumawid,pero huli na ang lahat nabangga na nito ang lalake.
"Oh my God"anito at mabilis bumaba ng kotse upang tulungan ang lalake.
Duguan ito ng kanyang buhatin at may iilang tao rin ang nakakita sa pangyayari.Naging mabilis ang kanyang bawat kilos upang madala ito agad sa hospital.
Pagdating sa Makati Medical Hospital agad itong inasikaso ng mga nurse,tumulong din siya sa pagtulak ng stretcher na kinahihigaan ng pasyente patungo sa Emergency Room.
"Sir not a patient is not allowed to get in"ani ng nurse sabay sara ng pinto.
Naiwan siya sa labas at umupo sa upuan,habang napasapo ito sa sariling mukha"God what have I done to that pitiful person"usal niya sabay dasal na sana'y maligtas ito sa kapahamakan o ano mang trauma.
Isang oras siyang naghintay ng lumabas na ang doctor na sumuri sa pasyente kaagad niya ito sinalubong.
"Doc what...what happened?how's the patient Doc?is he safe now"?sunod sunod nitong tanong sa Doctor.
"Calm down Sir the patient is already safe,he only got a minor injury dahil siguro sa pagbagsak ng kanyang ulo sa matigas na bagay but you don't have to worry about there's no damage related that's all Sir"
"Thank you Doc so kailan po siya magigising?
"After a couple of hours magigising na rin siya,but we will wait sa paggising ng pasyente if there's no traumatic issue"
"Okay po Doc salamat"anito sabay tango sa Doctor.
"Susunod nalang po kayo Sir sa ward na lilipatan ng pasyente"ani ng Doctor at iniwan na siya nito.
Ilang saglit pa ay lumabas na nga ito na tulak tulak ng mga nurse sumunod naman ito sa kanila.Pagdating sa ward ay inayos na ng mga ilang nurse ang dextrose na nakakapit sa pasyente.
"Thank you"pasalamat niya sa mga nag asikaso.
Bahagya lang tumango ang mga ito at lumabas na sila mg silid.
"Paano ko matatawagan ang pamilya mo"?tanong nito sa sarili habang nakatunghay lang sa lakake.
Ng maya't maya may naisip ito kaya dali dali siyang lumabas ng silid at tumungo sa information desk"nurse about the patient room #013 is there any belonging related to him"?
"Wait Sir i-check ko lang po"ani ng nurse na nakatalaga dito,ilang saglit pa ay muli itong nagsalita"Sir yes he has a wallet with him"aniya at sabay bigay sa kanya.
"Oh God,thank you nurse"anito sabay abot ng pitaka at bumalik na ulit sa silid ng pasyente.
Pagdating doon ay inisa isa niyang kinuha mula sa loob ng wallet ang pirasong mga papel na nakikita niya.
"No calling card,no cellphone number?no address either"?usal niya sa sarili.
At may nakita siyang nalaglag mula sa pitaka kaya pinulot niya ito,gayon na lamang ang pagkabigla niya ng makita kung ano ang nasa kapirasong papel na hawak nito ngayon.
"Oh my God this is really unbelievable!No this can't be true"usal niya sa sarili habang pinagmamasdan ang lalake na nakahiga sa hospital bed.

DONT FORGET TO VOTE,COMMENT &FOLLOW!!!
Enjoy Reading!

AJ❤

PANGARAP NA LANG BATahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon