Ο Μπάτσος! [Park Jimin FF]

Κεφάλαιο 30ο

Σηκώθηκα από το κρεβάτι και εκείνη την στιγμή έπεσε ένας μεγάλος κεραυνός. Έτσι όπως ήμουν όρθια έτρεξα προς τον καναπέ και πήδηξα πάνω στον Jimin. Άνοιξε τα μάτια του και του χαμογέλασε

"Θες να κοιμηθούμε μαζί" ρώτησε και δεν ακούστηκε καθόλου νευριασμένος που τον ξύπνησα κι που πήδηξα έτσι πάνω του. Παίζει να του έσπασα κανα πλευρό αλλά αυτό θα το διαπιστώσουμε τώρα που θα σηκωθεί.

"Ναι, παρακαλώ" είπα κάπως φοβισμένη

"Κατά τα άλλα δεν φοβάσαι καθόλου εσύ μωρέ" είπε ειρωνικά

"Δεν φοβάμαι απλά θέλω να είσαι διπλα μου σαν σωστός πατέρας" είπα προσπαθώντας να υπερασπιστώ τον εαυτό μου αλλά ματαίως κόπος.

"Ναι είμαι σίγουρος" είπε πάλι με τον ίδιο τόνο. Τελικά μαζί θα κοιμηθούμε.

Ρε παιδιά μήπως να ζητήσω 1 εκατομμύριο και ο Jimin να έχει κρυφά συναισθήματα για εμένα που θα τα φανερώσει αυτές τις μέρες. Μπορεί και να γίνουν, ποτέ δεν ξέρεις. Εδώ κοιμήθηκα στο ίδιο δωμάτιο μαζί του και τώρα θα μοιραστούμε το ίδιο κρεβάτι.

Ήρθε και ξάπλωσε δίπλα μου αλλά του είχα γυρισμένη την πλάτη. Μετά από λίγο ένιωσα το χέρι του να περνάνε γύρω από την μέση μου και να με τραβάει ποίο κοντά σε εκείνον.

Με γύρισε ώστε να μπορώ να τον κοιτάω και μου είπε καληνύχτα. Κάθε φορά που έπεφτε κεραυνός σφιγγόμουν όλο και περισσότερο πάνω του.

[...]

Μάντεψε τη μέρα είναι σήμερα. Είναι 31 Δεκεμβρίου, έχω γενέθλια και μπαίνω στα 18!!!! Ξύπνησα και πήγα να κάνω ένα μπάνιο και τα απαραίτητα.

Βγήκα έξω και άνοιξα την ντουλάπα για να δω τι θα βάλω. Έβγαλα τα ρούχα και τα εσώρουχα, και τα ακούμπησα πάνω στο κρεβάτι. Γύρισα στιγμιαία το κεφάλι μου και κατάλαβα πως ο Jimin δεν ήταν εδώ μέσα.

Υπήρχε μια μαύρη τσάντα πάνω σε μια καρέκλα όπως εκείνη που μου είχε ζητήσει ο Jimin να του φέρω πριν φύγουμε για Βερολίνο. Πάνω είχε ένα καρτελάκι που έγραφε

Για την μικρή μου που έχει σήμερα γενέθλια❣️

Jimin

την κοίταξα και πήρα την σακούλα στα χέρια μου. Την άνοιξα και μέσα υπήρχαν τρία διαφορετικά κουτιά. Αφού τα ανοιξα όλα μαζί, είδα πως αποτελούσαν ένα σύνολο.