Ο Μπάτσος! [Park Jimin FF]

Κεφάλαιο 36ο

Του έχωσα ένα μπουκέτο και ανταπέδωσε κατευθείαν. Αρχίσαμε να παλεύουμε μέχρι που στο τέλος τον έριξα κάτω και του είπα, ήρεμα, να φύγει και να μην την ξανά πλησιάσει. Εγνεψε θετικά και έφυγε.

Γύρισα να μπω μέσα στο σπίτι. Έπιασα το μάγουλο μου και για να λέμε την αλήθεια πονούσα λίγο αλλά τα έχω συνηθίσει αυτά.

Όπως πήγα να μπω μέσα ξαφνικά κουτσούλισα πάνω στην πόρτα. Τώρα μου κάνετε πλάκα έτσι;;; Έσπρωξα την πόρτα μπας και δεν άνοιξε πριν αλλά τίποτα. Άρχισα να ψάχνω τα κλειδιά αλλά μετά θυμήθηκα πως τα άφησα από την μέσα πλευρά της πόρτας.

Έχει και ψοφόκρυο!!!! Χτύπησα την πόρτα με δύναμη και έκατσα στο σκαλάκι που υπήρχε.

Θα είναι μια μεγάλη νύχτα.......

Αρετής pov

Ξύπνησα το πρωί κάτω στο πάτωμα. Τουλάχιστον ήταν το πάτωμα του σπιτιού μου και ήταν σίγουρα καθαρό 😂. 

Τέλος πάντων το κεφάλι μου ακόμα πονούσε από χθες αλλά ήμουν αρκετά καλύτερα θα έλεγα. Κοίταξα γύρο μου και παρατήρησα πως τα κλειδιά ήταν πάνω στην πόρτα.

Πήγα να την ανοίξω και βλέπω πως δεν είχε τίποτα. Κοιτάω κάτω και ήταν ο Jimin κουλουριασμένος κάτω και τώρα δεν θα έλεγα πως κοιμόταν γιατί είχε το ένα μάτι κλειστώ και το άλλο μισό κλειστό. Δεν ξέρω πως λέγεται αυτό.

Με το που ακούει τον ήχο της πόρτας, σηκώνεται πάνω, μου δίνει ένα φιλί στο μάγουλο και μπαίνει γρήγορα μέσα. Τρέχει δίπλα στο τζάκι και κάθεται εκεί.

Αφού κλείνω την πόρτα, περνώ μια κουβέρτα και τον σκεπάζω από πίσω. Καθόταν οκλαδον και βρήκα την ευκαιρία να πάω δίπλα του και να ξαπλώνω πάνω στα πόδια του.

Τον κοιτούσα που έτρεμε και του έδωσα ένα φιλί στο μάγουλο. Έκανε έναν μόρφασμό πόνου. Τον κοίταξα καλύτερα και είδα πως είχε μια ταιράστια μελάνια.

"τι επεθες στο μάγουλο" είπα ταραγμένη και έτρεξα μέσα στο ψυγείο να του φέρω λίγο πάγο να βάλει.

"όχι" είπε λες και του έδειχνα τον μεγαλύτερο του φόβο

"δεν θέλω και άλλο πάγο" συνέχισε

"όλο το βράδυ εκεί έξω ήταν....ηταν κρύα" είπε σαν παιδάκι και γέλασα.

"ναι αλλά πρέπει να βάλουμε κάτι γιατί είναι τεράστια"

"πως την έπαθες" ρώτησα

"Χθες ο ταξιτζής το έπαιξε μαγκιά και είπε πως χαραμίζεσαι και σε κοιτούσε συνέχεια λες και είσαι δικιά του και νευρίασα" είπα κάπως χαμηλόφωνα την τελευταία λέξη.