Ο Μπάτσος! [Park Jimin FF]

Κεφάλαιο 39ο

Δεν ξέρω αν αυτός που τράβηξε την σκάνδαλη ήταν ο Yoongi η κάποιος από τους αστυνόμους αλλά πάντως εγώ αισθανόμουνα καλά. Οσω καλά μπορούσα να είμαι στην θέση που βρισκόμουν.

Άνοιξα τα μάτια μου και απλά άρχισα να πεφτω στο πάτωμα χωρίς να μπορώ να χειριστώ το σώμα μου. Έπεσα μεσα στην αγκαλιά του Jimin. Τον κοίταξα και άρχισα να κλαίω μέσα στην αγκαλιά του. Πρώτη φορά άφησα το εαυτό μου να αφεθεί και να δει κάποιος άλλο τι αισθάνομαι.

"ευχαριστώ" είπα

Με σήκωσε σε στυλ νύφης και πήγαμε στο νοσοκομείο. Μου έκαναν τις απαρέτητες εξετάσεις και μου είπαν πως αύριο το πρωί θα πάρω εξητηριο. Έπρεπε να καθίσω στο νοσοκομείο για προληπτικούς λόγους.

Όταν άφησαν τον Jimin να μπει μέσα για να με δει χάρηκα πάρα πολύ. Φάνηκε αρκετά αγχωμένος τρομαγμένος γενικά παίζει να μην τον έχω ξανά δει χειρότερα. Αφού μιλήσαμε λίγο τον ρώτησα για το τι έγινε. Άρχισε να μου εξηγεί μέχρι το κρίσιμο σημείο

"Τον είδα να πιέζει την σκάνδαλη και το ωφις να το σκεφτώ καθόλου απλά του έριξα. Τον πέτυχα και έπεσε κάτω ενώ εσύ έπεσες μπροστά. Είναι στο δωμάτιο 116, σε περίπτωση που θες να μιλήσεις μαζί τους" είπε

"όταν τους είδα από κόντα κατάλαβα πως τους δύο τους είχα ξανά δει μαζί σου στο σχολείο και αυτόν που πυροβολισα να σε φέρνει με το αμάξι του"

"Δεν ήθελα να πάθεις τίποτα για αυτό δεν σημγωνουσα καθόλου με αυτό το σχέδιο αλλά δυστυχώς ήσουν η μία και μοναδική λύσης μας" συνέχισε με αυτά τα λόγια. Ακουγόταν λυπημένος με ωσα έγιναν.

"το ξέρω πως δεν το ήθελες, και για να λέμε την αλήθεια ούτε και εγώ. Απλά δεν μπορούσα να σε βλέπω τόσο ταλαιπωριμένο και ήθελα τόσο πολύ μα σε βοηθήσω" είπα και μου έπιασε το χέρι

"το ξέρω και, σε ευχαριστώ πάρα πολύ" είπε και σηκώθηκε να με φιλίσει. Του έκανα χώρο πάνω στο κρεβάτι και ξάπλωσε δίπλα μου.

"χαίρομαι που τελείωσε όλο αυτό" είπε και χώθηκα καλύτερα στην αγκαλιά του.

Και κάπως έτσι βρεθήκαμε και οι δύο μας στην αγκαλιά του Μορφέα. Ήταν μια απίστευτα εξαντλητική και επικίνδυνη μέρα.

[...]

Το επόμενο πρωί ξύπνησα νωρίτερα από τον Jimin. Τον κοίταξα και αφού τον φιλιά στο μάγουλο, κατέβηκα αθόρυβα από το κρεβάτι και πήγα να βρω το δωμάτιο του Yoongi.

Το ξέρω πως έκανε όλα αυτά τα πράγματα αλλά αυτός δεν ήταν ο αληθινός Suga αυτόν που ερωτεύτηκα για πρώτη φορά.

Τώρα κάτσε να δεις ποιο νούμερο είπε πως είναι 216 η 226;;;

Λοιπόν πρώτο στο δρόμο μου είναι το 216 άρα θα μπω σε αυτό και ότι γίνει. Αφού το βρήκα χτύπησα πρώτα την πόρτα και μετά μπήκα μέσα. Για καλή μου τύχη ήταν ο Suga μέσα στο δωμάτιο.

Με το που τον είδα ένιωσα πολύ άσχημα. Εγώ φταίω που βρίσκεται έτσι σε αυτό το δωμάτιο.

"Θέλετε να σας βοηθήσω" είπε μια νοσοκόμα και με κατά τρόμαξε

"μπορείτε να μου πείτε τι έχει" ρώτησα

"φυσικά *είπε και κοίταξε το ταμπλετ*από ότι βλέπω εδώ, χτυπήθηκε από δύο σφαίρες στο στήθος η μία ήταν στον αριστερό ώμο και η άλλη κοντά στην καρδιά. Εγκεφαλικά είναι καλά και τώρα περιμένουμε να ξυπνήσει" ενώ τα έλεγε όλα αυτά εγώ έλεγα βουβά. Δεν το πιστεύω πως όλα αυτά έγιναν εξαιτίας μου.

"ευχαριστώ πολύ" της απάντησα και βγήκε έξω αφού τον έλεγξε πρώτα.

Ο Jimin είναι ότι καλύτερο μου έτυχε μέχρι στιγμή αλλά πριν τον γνωρίσω νόμιζα πως ήταν ο Suga. Ακόμα νοιάζομαι για αυτόν άσχετα από όσα μου έκανε.

Πήγα και κάθισα δίπλα του. Του έπιασα το χέρι και άκουγα τον ήχο του μηχανήματος που μετρούσε τους καρδιακούς παλμούς του. Τράβηξα την κουβέρτα από πάνω του για να δω πως ήταν το στήθος του. Υπήρχε ένας λεπτός άσπρος επί δεσμός. Τον άνοιξα με προσοχή και είδα πως ήταν.

Εκτός από το υπέροχο, γυμνασμένο στήθος 😂😂😍 είχε δύο ουλές εκεί ακριβώς που μου είπε πριν η κοπέλα. Με το ελεύθερο μου χέρι τις ακούμπησα λίγο από δίπλα για να μην τον πονέσω. Εκείνη τη στιγμή ένιωσα το δάχτυλο του να κουνιέται. Ένα χαμόγελο απλωθηκε στο πρόσωπο μου.

Πήρα το χέρι μου πάνω από τις ουλές και τράβηξα και το άλλο μου χέρι. Πήγα στην πόρτα και τον κοίταξα για μια τελευταία φορά. Ήταν όμορφος, έξυπνος, σκληρός και δυναμικός αλλά τώρα έμοιαζε σαν ένα χτυπημένο παιδάκι. Κοίταξα κάτω και έφυγα γρήγορα μέσα από το δωμάτιο.

Άρχισα να τρέχω προς το δωμάτιο και όταν έφτασα μπήκα μέσα. Ο Jimin ήταν ξύπνιος και μου έσπερνε τις πατάτες από το πρωίνο μου.

Γέλασα με τον που το είδα να κάνει αυτές τις κινήσεις. Θυμήθηκα ξανά τις ωραίες αναμνήσεις που είχα από το δωμάτιο του ξενοδοχείου. Μου έκανε νόημα να πάω να κάτσω δίπλα του. Αφού βολευτήκαμε μου έδωσε δύο πατάτες να φάω και με ρώτησε γλυκά

"πηγές να τον δεις"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Γειά σας!!!

Τι κάνετε;;;

Πως σας φάνηκε αυτό το κεφάλαιο;;;;; Τι λέτε να γίνει στην συνέχεια;;;;;; Θα του πει την αλήθεια ή όχι;;;;;;

Αυτά για την ώρα.

Γειά σας!!!