Chapter 6
Boring days. Nothing new except Yohan has been tailing on me lately. Bakit nga ba? I told him na we can't end up being friends because I don't want to. Then he ask me for a reason. I just shrugged.
Nakatanaw ako sa may bintana ng may sumigaw sakin.
"Idiot!" Hinanap ko kaagad ang sumigaw ng mga katagang yon at nakita ko si Bryan. Pano naman niya nalaman kung san ako nakatira? Di ko sya pinansin at umalis sa bintana.
Kumuha ko ng gatas sa kusina at nakita kong nakkipagkwentuhan sila Mom kay Bryan. Nakkipagtawanan pa nga sila.
"Excuse me? But what are you doing here?" Tiningnan ko sya ng may buong pagtataka. Nagkatinginan lang sila ni Mom.
"I'll just leave the two of you." sabay kaway ni Mom kay Bryan at umalis.
Ohh come on.. Nung isang araw si Yohan.. Ngayon naman si Bryan?
"Tell me what you want so you can leave." saka ko sya tinalikuran at pinulot sa mesa ang tablet ko.
"Is that how you treat your visitors?" tinaasan niya ko ng kilay at umupong relax na relax sa may sofa. Ang kapal rin naman ng mukha ng lalaking to. Di man lang nahiya.
"What do you want?" tanong ko sakanya habang iniiswipe ang pictures sa instagram ko.
"Ohh give me a break will you? Di mo ba alam na sawang sawa na ko na makita ka araw araw? I am here to ask you something.."
"Fine. After that question you can leave."
"Fine.. I don't think you even want to know what's happening."
"What do you mean?" tumayo na siya at tinalikuran ako. Naglakad na sya papunta sa may pinto. Bago sya lumabas ay sinabi niya ang mga katagang..
"Aren't you aware? Yohan announced to the whole campus that you two are a couple."
*--------------*
Yohan.. You are really getting on my nerves honey. Don't you know what "NO" means?
I skate away from our house. Nagpunta ako sa school at nakita si Yohan na nakkipagkwentuhan. Walang ano ano na hinatak ko ang collar niya.
"Easy.." tinaas niya ang kamay niya na nagsasabing di sya papalag. Pero naiinis ako kaya muntik ko na syang masuntok sa mukha.
"What are you saying that we are a couple? We are not and we won't be!"
"Why? You can't predict the future baby." Di ko na talaga napigilan ang sarili ko at nasuntok ko na sya. Napaatras at namilipit siya sa sakit. Nagdugo kagad ang labi niya. I am very sorry for the perfect lips.
"I promise. That someday you will kneel before me Parker." he said with a devilish grin and walked away.
BINABASA MO ANG
Made for A Special Day (On Going)
RomanceAnong gagawin mo pag bata palang puno ka na ng heartbreak? Hanggang sa lumaki ka? Ung tipong ung mga magulang mo di tinuro sa'yo kung ano ang pagmamahal, miski sa taong inaasahan mo at kaisa isang tao ngunit iniwan ka nung bata kayo. Then one day ba...
