Chapter 37

29 1 0
                                    

Chapter 37

Rose's POV

Hindi ako relihiyoso, hindi rin ako makaDiyos. What else can I do when my only hope is You? Please if You hear me.. I know You hear me and I know You are listening.. This is the second time I'm wishing for something.. This is the second time I ever prayed.. Because the first one has been granted and please..

God.. Sana magkaayos na ang buong pamilya ko..

Yan ang huli kong binanggit at tumayo na ko at lumabas ng simbahan..

"Bryan halika may bbilin ako.." sumunod naman si Bryan papunta sa isang candle store.

"Anong gagawin natin dto? Ska bat may dala dala kang mga rosas?" takang taka na talga sya dahil may dala kong mga rosas.

Tanim ko to sa garden. Pinili ko ung pinakasariwa at pinakamagandang mga rosas.

Dinala ko si Bryan sa sementeryo.

"Red.."

"Hi Tita.. Aalagaan ko po ung anak niyo.. Sorry tita hindi ko po alam na nawala na po pala kayo. Mamimiss ko po ung masasarap niyong binabake. Sorry po kung lagi kong nasasaktan si Bryan.. Pangako ppong iingatan ko sya. Dinalan ko po kayo ng mga tanim kong rosas.. Sana po magustuhan niyo.." saka ko inilapag ung kandilang kanina ko pa hawak at ung mga rosas.

Hinalikan ko si Bryan sa pisngi pagkatapos namin nun.. at nag-aya naman siya sa isang restaurant.

"Teka Class na restaurant ito.. nakakahiya ung suot ko.." itinigil niya ang kotse sa harap ng restaurant at ngumiti.

"Maganda ka parin naman sa paningin ko kahit anong sabihin ng iba." ska niya kinuha ang isang paper bag sa back seat.

"Pero panget ka ngayon kaay binilhan kita ng dress. Yan isuot mo at may heels din dian."

"Bryan hindi ako naghheels.."

"Wala kang magagawa. Kesa naman isuot mo yang sapatos mo kapartner ng dress?" sabay tapik sa ulo ko.. Haaay Bryan kakaltukan kitang lalaki ka eh.

Pumasok kami ng nakahawak ako sa braso niya.

Ang daming tao.

"Bakit ang daming tao dito?" tumawa lang sya.

"Malamang restaurant ito, pwede ba namang iprivate mo to?" bumitaw ako sa kanya at hinampas siay nung bag ko. Hinawakan niya lang ako sa bewang.

.///////////. Okay. Di ako sanay eh.

"Ang cute mo pag namumula ka." bulong niya sa tenga ko.

Lalo tuloy akong namula.. Hayy Bryan you are definitely driving me insane!

Umupo ako at umorder na kami then suddenly..

.

.

.

.

.

.

.

The lights went off.

Made for A Special Day (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon