Made for A Special Day (On Going)

Chapter 19

Chapter 19

Bryan's POV

"Ano? Wag mong sabihing babalikan mo yan!" iritang sabi ko kay Red. Ang tanga nga rin naman. Pinaglalaruan lang ata siya nung hayop na yun e.

"Di naman sya nanliligaw e! Saka di naman siya nakkipagbalikan. Binigay niya lang to." napapangiti pang pinakita ung necklace na bigay nung kumag na yon.

Nandito kasi ako ngayon sa kwarto ni Red. Matagal daw mawawala ung parents niya. Almost 2years. Nakayakap si Red sa binigay kong stufftoy. Si Mirmo. Kinakagat kagat pa nga niya ung pisngi nung bigay kong stufftoy. Sana lagi nalng syang ganyan.

Anyway ang cute niya ngayon habang nakasando lang ng white at suot ang pinakamaigsing short sa balat ng lupa. Sabi niya kasi ang init init daw. Ang puti ng legs.

Excuse me. Di ko sya minamanyak kahit tabi kami matulog dahil gusto niyang lagi syang nakayakap sakin.

May narinig akong tunog ng gitara sa labas. Ano naman un? May boses na kumakanta. Aba maganda ang boses ng isang to. Sino naman un?

Well you only need the light when it's burning low

Only miss the sun when it starts to snow

Only know you love her when you let her go

Sabay kami ni Red na sumilip. Napangiti sya habang ako naman naiinis. Hindi nakakatuwa.

Only know you've been high when you're feeling low

Only hate the road when you're missing home

Only know you love her when you let her go..

"Rose I'm so sorry! I realize that I love you when I already let you go. Please give me another chance. I promise to not hurt you anymore! I will court you again. Please pumayag ka."

Naiinis ako di dahil kumanta sya.

.

.

.

.

.

.

.

Naiinis ako di dahil mahal sya ni Red.

.

.

.

.

.

.

.

Naiinis ako di dahil sa nakikita kong masaya si Red.

.

.

.

.

.

.

.

Naiinis ako dahil pumayag si Red samantalang nandito naman ako.