Chapter 17

34 1 0
                                    

Chapter 17

Iniintay ko si Bryan ngayon sa balcony. Nakatanaw lang ako dito. Tinawagan ko kasi siya at inaya sa mall. Stress reliever. Ayoko namang magmukmok dito. I smiled and waved at him. Nasa baba na sya dala ang kotse niya.

Dali dali ako tumakbo at sumakay sa kotse niya.

"Punta tayo mall."

"Anong gagawin natin sa mall?" tanong niya sakin habang may inaabot sa back seat.

"Wala window shopping. Magllibang siguro." nagkibit balikat lang sya at inabot sakin ang isang Milk Tea.

"Maga pa nga yang mata mo e." hinampas ko sya sa braso at inirapan niya lang ako. Pagkatapos ay pumunta na kami sa mall.

As usual. Walang imikan. Wlang nagsasalita. Tumingin lang ako sa labas ng bintana. May rainbow? Umulan ba? Haay. Di ko naman namalayan kasi alam niyo na.. kaiiyak..

Ang ganda ng mga damo fresh na fresh. Para tuloy gusto kong magpicnick.

I'm still alive but I'm barely breathing..

Just pray to a god that I don't believe in

Pinatay ko ung radio.

"Oh bakit?" napangisi si Bryan.

"Ewan ko sa'yo. Bwiset." tumawa sya ng tumawa at binuksan ulit ung radio. Pero nilipat niya naman ung kanta.

Wala na ang dating pagtingin

Sawa na ba saking lambing?

Wala ka namang dahilan

Bakit bigla nalang nang-iwan

Pinahid ni Bryan ang mga luha ko. Bat ganun? Kung kelan ako nagmahal ulit saka niya ko iniwan?

Hindi na alam ang gagawin

Upang ika'y magbalik sakin

Ginawa ko naman ang lahat

Bakit bigla nalang naghanap?

Ginawa ko naman lahat ng makakaya ko ah? Napakasaya nga ng bawat moment namin pero bakit ganun?

"Wag kang umiyak. Babalik din yun."

*-----------------*

Bryan's POV

I can't think clearly. I can't even look and focus where I am driving. This is the second time I saw her cry because of that 4 letter word. If I can only ease the pain she's feeling. If I can only whisper to her ears that I'm here.

But there are no words.

No words by The Script should fit me best. I can't speak and whenever I tried to.. there are no words.. no voice..

I wiped her tears away..

She's damn to perfect. Why would she cry over that guy?

"Wag kang umiyak. Babalik din yun." Too dumb to say. But that's the only thing I can do.. I can say..

Nagmadali ako sa pagddrive at ngpark kagad ako sa parking lot. Saka ko bumaba at kinaladkad siya.

Ang cute na sana niya habang iniinis ko sya kaso biglang may aso at pusang sumulpot.

Creepy.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Yohan with Natalie. They even kissed infront of us.

Made for A Special Day (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon