Made for A Special Day (On Going)

Chapter 47

Chapter 47

Rose's POV

Di ako makapaniwala sa narinig. Lumabas siya ng kwarto pagkatapos non at iniwan akong.

Nakatulala, walang masabi at di alam ang gagawin.

May nagbukas ng stereo.

Bawat oras na wala ka

Parang isang mabigat na parusa

Nakakainis.. nasa gitna ako ng pagkalito, pagguho ng mundo, pagkabaliw at sa tingin ko hindi ko kakayanin.

"Di ako titigil magmahal sa'yo sinta.."

Tumingin ako sa lalaking sumabay sa kanta. Minahal ko nga ba ang lalaking nasa harap ko?

Nalito ako lalo kasabay ng mga nangyari kanina. Masyadong mabilis at di ko na maabsorb ang mga impormasyon at mga bagay na naririnig at nalalaman ko.

"OOooppss." sabay hawak sakin ng lalaking di ko alam kung ano ba talga ang papel sa buhay ko. Npangiti siya sakin ng matamis..

Nahihilo ako at di ko alam ang nangyayri ng bigla akong sinalo nitong lalaking to.

"Yohan.."

"Alam kong mahal mo si Kuya ng higit pa sa buhay mo. Di kta hahayaang masaktan ng mag-isa." kelan pa sya naging ganto kasweet?

Nag-iilusyon na lang ba ko o naghahallucinate na talaga ko?

Umiikot ung paningin ko.. Pagod at di pagkain. Di ako kumakain o umiinom sa kadahilanang di naman ako nakakaramdam ng uhaw. Pagod sa pag-iyak.. Unti unti ng nangngitim ang paligid.. Unti unting nawwala ang ngiti sa mga labi ng lalaking to at bakas sa mukha ang pag-aalala.

Sige tama to. Kunin mo na ko. Mas gusto ko pang mawala sa mundong to kesa maranasan ang lahat ng sakit at pait na aking nararamdaman.

"..have faith.." ang huling narinig ko kay Yohan bago ko mawalan ng malay.

*------------------*

Yohan's POV

"Sorry Yohan kung kelangan mo pang asikasuhin si Rose. Actually di mo naman na tlaga kelangang gawin to.." Sabi ni tita habang pinagttimpla ko ng juice.

"Okay lang po wag kayong mag-alala. Babalik na po ako sa taas at titingnan ko kung gising na sya." saka ko nagpaalam at umakyat sa kwarto ni Rose.

Pag akyat ko ay para kong nakakita ng isang anghel na bumaba mula sa langit. Ang himbing at ang lambing ng mukha niya habang natutulog.

Ninakawan ko ng halik ang anghel habang napangisi ako.

Ang tanga ni Kuya kung pakkawalan niya ang babaeng mahal na mahal siya, Pero sira ulo ako para lokohin at saktan ang babaeng to.

TInanggal ko ang sapatos ko at tumabi sakanya sa kama. Kumuha ko ng isang babasahing libro habang nakahiga ay binasa ko un.

Ang gaganda pala ng story na binabasa ni Rose. Uminom ako ng juice at halos mabuga ko na to nung malaman ko ung ending ng libro.

"BWISET! WALANG KWENTANG LIBRO!" naibato ko ung libro sa inis. Di kasi nagkatuluyan ung dalawang bida sa istorya. I hate tragic love stories.

Naptingin ako sa side table at nakita ko ang mga rosas.. Unti unting nalalanta..

Nabubulok..

Napatingin ako kay Rose..

Hinde. Hindi pwede yon. Alam kong mali ang iniisip ko.