Chapter 43
Bryan's POV
Balak ko na sanang sabihin kay Red ang nalalapit kong pag-alis. Oo aalis ako at ibig sabihin klangan ko syang iwan.
"Bryan kanina ka pa tulala. Bakit ka ba nagkakaganyan?" nakapout na sabi sakin ni Red habang inilalakad namin ung aso namin.
Umupo siya at hinimas himas si Flareon habang pinapainom naman niya si Arcanine.
"May problema ba?" tanong niya pero hindi siya nakatingin sakin. Iniwas ko nalang ung tingin ko at tumingin sa langit.
"Red.. di ba sabi ko di kita iiwan ng walang dahilan?" tumango sya na mukhang alam niya ng iiwan ko sya. Nalungkot ang mukha niya pero ngumiti parin naman siya.
"Red ppunta kong States. May aasikasuhin lang." iniwas nya ung tingin sakin.
"Bryan.. kelan ka babalik?" yan ang tanong na di ko kayang sagutin kaya niyuko ko nalang ung ulo ko.
Hnawakan ko ang kamay nya and I gave it a squeeze.
"Di ko alam kung kelan ako makakabalik pero babalikan kita.."
Niyakap lang ako ni Red. Alam kong nasaktan siya sa sinabi ko pero wala akong magagawa. Next month na kasi ang alis ko at ayokong mabigla sya.
Patawarin mo ko Red.
Alam kong pagdating niya sa bahay iiyak nanaman siya. Malamang dahil wala akong oras at araw na ibinigay kung kelan ako babalik. Para ba syang umaasa sa wala pero patuloy parin siyang umaasa dahil nangako ako.
Ayoko sanang gawin to pero kailangan. Pero hangga't maaari ppilitin kong di matuloy ang mgaganap sa susunod na buwan.
Tumingin lang ako sa langit at nagwish sa nakita kong bulalakaw.. Ayokong masaktan siya. Pakiusap..
.
.
.
.
.
.
.
.
Sana nga makabalik pa ko.. Sana nga.
BINABASA MO ANG
Made for A Special Day (On Going)
RomanceAnong gagawin mo pag bata palang puno ka na ng heartbreak? Hanggang sa lumaki ka? Ung tipong ung mga magulang mo di tinuro sa'yo kung ano ang pagmamahal, miski sa taong inaasahan mo at kaisa isang tao ngunit iniwan ka nung bata kayo. Then one day ba...