Chapter 34

45 1 0
                                    

Chapter 34

Pumasok ako sa school.

Biglang lumapit sakin si Bryan at napayakap nalang ako..

"Pagod na pagod na ko Bryan.. why can't they give me just a little space? I cannot continue any longer. Kumbaga sa laro out of energy, no life na ko. I'm too tired to continue."

"Kaya mo yan. Di yan bbigay ng Diyos sa'yo kung di mo kaya. You just have to let go of what's happening on move on to the next chapter of your life.. Remember.. ang bida ng isang palabas, di sumusuko at di nagpapaapekto, okay?" He gave me a pat on the head. Sana nga nandito ka nalang sakin palagi. Sana di ka na ulit mawala. Niyakap ko sya ng mahigpit bago kami pumasok sa klase.

Pero ayun.. Lutang parin ako.. Ano bang dapat kong gawin?

May isang batang lalaking lumapit sakin after ng klase..

Naglalakad lang kasi ako at napaupo malapit sa isang wishing well.

Sana maging maayos na ang lahat.

"Ate may nagpapabigay po." inabot niya sakin ang isang teddy bear.

"Huh? Sino daw?" tinuro nung bata ung lalaking kabababa lang ng kotse at may dalang bouquet at chocolates.

"Y-Yohan?" napanganga ko sa itsura nya. Gwapo nga sya pero syempre mas gwapo parin si Bryan sa paningin ko.

"Hmm.. Napansin kong medyo nangangayayat ka kaya dinalan kita ng chocolates pampataba.." tiningnan ko sya ng masama at handa na sanang batukan ng may sumunod pa sa mga sinabi niya..

"Saka.. rosas para sa nagluluksa mong puso."

"Ahh ganon?"

Alam na nya ang mangyayari kaya tumakbo na sya. Naghabulan kami ng naghabulan hanggang sa mapagod kami.

"Ikaw..ha..Yo..han..ha..hayys..nakaka..ha..ha..pa..god.." inabutan niya ko ng softdrinks..

"Ayan na.. para kang asong hinihingal.. Sarap mo siguro maging pet." naibuga ko ung iniinom ko sakanya at pagkatapos kong maubos ung nasa latang softdrinks ay binato ko sakanya.

"Walangya ka talaga Yohan umalis ka nga dto!"

"Woohhw.. Easy. Sa bahay ka na magdinner sabay sabay tayo nila Kuya." napangiti ako sa sinabi niya. Talaga ngang nagbago na si Yohan.

*--------------*

Yohan's POV

Di ko matiis na di sya makita kahit isang araw man lang. Tuwing uwian sinusulyapan ko pa sya ng tingin. Di na kasi kami magkaklase. Si Natalie na ang kaklase ko at ang kaklase naman ni Rose ay si Kuya.

Haayy?

Dapat di ko na talaga sya pinakawalan..

Kaya eto nagdala pa ko ng roses at chocolates para sakanya.. Maintindihan niya kayang nililigawan ko sya?

Ayokong kumpitensyahin si Kuya pero anong magagawa ko? Ito ung nararamdaman ko eh!

Pinaabot ko ung teddy bear sa isang bata na nakita ko. Syempre binigyan ko ng tip ung bata. Hahaha. Pagbaba ko ng kotse, napanganga sya. Sobrang gwapo ko ba talaga?

Made for A Special Day (On Going)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon