My perfect family

8

P.o.v. Vince (!!!)

Een week later

Ik zit in het vliegtuig op weg naar Nederland. Ja, je hoort het goed, Nederland! Morgen ga ik Sarah confronteren met de waarheid. Alex is nu druk bezig met zijn nieuwe film, dus daarom mag ik het aan haar gaan vertellen. Wat een eer... Ehum. Ik weet nog niet echt hoe ik het ga zeggen.
Ze woont in Rotterdam! Ik heb het even gegoogeld en het blijkt de ena grootste stad van Nederland te zijn. Ik hoop trouwens niet dat meisje heel de tijd wiet rookt ofzo, want daar heb ik niet zo zin in. Maar, misschien is dit wel heel overdreven. Het heeft in ieder geval nu geen zin om me daar druk over te gaan maken.

Alex heeft trouwens wel echt gelukkig dat hij met iemand uit Nederland is getrouwd in plaats van iemand uit, weet ik veel, Frankrijk of Duitsland. Zijn moeder is namelijk Nederlands, maar ze woont al haar hele leven in Amerika. Daarom kan Alex ook wel een beetje deze taal. Nog een reden waarom niet ik, maar hij haar op moest zoeken. Maar een voordeel hiervan is dat ik lekker in zijn privéjet zit! Veel beter dan dat je met z'n 800'en in een vliegtuig zit, vind ik tenminste.

Er komt en stewardess naar mij toe lopen. "Lust je wat te eten?" vraagt ze terwijl ze hard met haar wimpers knippert. Ze heeft echt hele lange wimpers. Duidelijk neppen, dus ik ben verbaast dat ze er niet afvallen, door dit geknipper. "Nee hoor bedankt." zeg ik maar. Ze buigt zich voorover zodat ik een 'bijzonder' uitzicht heb. Zelfs dat ziet er nep uit. "Weet je het zeker?"
Oké, dit heeft een onverwachte wending gekregen. Hier heb ik even geen zin in. "Kan je mij alleen laten? Ik probeer te slapen." zeg ik op een beetje een snauwerig toontje. Ze kijkt me beledigd aan maar ik draai met mijn ogen. Ik zit werkelijk onderuitgezakt op mijn stoel, met naast me een grote bak met popcorn en voor me mijn laptop waar een film op aanstaat. Lol.

Mijn relatie met Tiffanie is net uit. Ze heeft het met MIJ uitgemaakt. Die b#@%$. Alex is er helemaal happy over, maar ik vind haar, aan het begin, echt aardig. Maar een voordeel van dat het uit is, is dat Alex niet meer elke keer hoeft te vragen of hij langs kan komen in verband met Rachel. (Dat is de vriendin van Tiffanie, die Alex keihard had gedumpt.) Ah men, die situatie was werkelijk hilarisch. Tot op deze dag weet Tiffanie niet dat ik de beste vriend ben van de jongen die haar beste vriendin heeft gedumpt.

ººº

We zijn aangekomen op het vliegveld in Rotterdam. Ik kijk verwonderd om mij heen. Niet zo groot vind ik, als je het vergelijkt met de vliegvelden waar ik ben geweest. Maar Nederland is natuurlijk ook niet zo'n heel groot land, dus daar zal het wel aan liggen. Ik mag via een andere uitgang naar buiten en als ik daar aankom zie ik sta de taxi er al is. Ik ga eerst naar het hotel voordat ik naar Sarah toe ga. Zij is morgen aan de beurt.

Terwijl ik in de taxi zit kijk ik mijn ogen uit. Het is hier werkelijk best groot en mooi. Het verschilt echt veel van LA. Natuurlijk staan hier geen palmbomen aan de rand van de straat. Maar de huizen vind ik echt geweldig! Het enige wat het verpest is de regen. Het regent namelijk buiten. Ughhh.

ººº

De volgende morgen sta ik rond half negen op.  Ik ben wel een ochtendmens dus ik heb er niet echt problemen mee. Via de roomservice bestel ik een koffie en twee croissantjes. Mmm, de croissantjes zijn nog warm! Snel neem ik een hap. Heerlijk! Als ik weg wil gaan bedenk ik opeens dat ik mijn haar nog niet heb gedaan, dus ik stop er nog snel wat gel in. Ik kijk goedkeurend naar mijn spiegelbeeld in de spiegel. Klaar om iemand zijn schrik van zijn leven te geven. Sarah, here I come!

ººº

De taxi, waarin ik zit, stopt voor een rijtjeshuis. Ik kijk verwonderd om me heen. Dit ziet er zo anders uit dan ik ben gewend. Ik kijk nog even naar mijn mobiel of ik wel bij het juiste huis ben, maar het klopt. Terwijl ik over het straatje naar de deur loop, gaat de deur van de buren open. Een jongen van rond de 20 stapt door de deur naar buiten. Hij kijkt me even verbaast aan maar zegt dan gedag en loopt weg.
Ik vind dit echt vet spannend. Ik loop de laatste stappen naar de bel en dan sta ik stil. Ik app even snel naar Alex dat ik voor haar huis sta en dat ik bijna naar binnen ga.
Gewoon doen, zeg ik bij mezelf. Snel zet ik een stap naar voren en druk ik met mijn vinger op de bel. Ik hoop trouwens wel dat ze thuis zijn. Wat als ze al een vriend heeft! Ik had dit echt wat beter uit moeten denken! Dan zwaait de deur open.

--------
Even iets tussendoor. Vince praat natuurlijk Engels dus dit gesprek vindt zich ook in het Engels plaats. And now: The moment you've all been waiting for...
--------

Als ik mijn ogen opsla kijk ik in het mooiste gezicht wat ik ooit heb gezien. En ik overdrijf niet! Wow... Ze heeft prachtig gezicht met de meest opvallende en mooiste ogen ooit. Ergens komen ze me bekend voor, maar ik heb geen idee waarvan. En als mijn ogen verder naar beneden gaan is het ook al zo mooi. Ik word uit mijn gedachten gehaald door iemand die even kort zijn keel schraapt. Snel gaan mijn ogen weer naar boven. Ik schaam me er niet voor, want ze is bloedmooi, maar onder haar blik word ik wel een beetje ongemakkelijk. Dit gaat zo lastig worden! Ik voel me tot de VROUW van Alex aangetrokken. Ze doet echt hele gekke dingen met mij.  
Ze vraagt me iets in een vreemde taal. Waarschijnlijk in het Nederlands. Ja natuurlijk, welke taal zal het anders zijn! Wow, zelfs haar stem is geweldig! Nog nooit heeft iemand zo'n uitwerking op mij gehad. Ik zit diep in de problemen. Weer word ik uit mijn gedachten gerukt door een geluid. Ik voel me echt een idioot.
Ze kijkt me vragend aan.
"Hai", zeg ik dan maar, "zou ik even iets met je kunnen bespreken?"
"Ehm, ja is goed?" zegt ze nu ook in het Engels.
"Zou ik binnen kunnen komen?"
Ze kijkt me met grote ogen aan, en ik realiseer me dat met mijn gedrag van net, dat nou niet zo hele goeie vraag is. "Het is echt heel belangrijk!" zeg ik dan om haar te proberen over te halen. Dan schiet me opeens te binnen dat ik helemaal niet weet of ze wel Sarah is.
"Ben jij Sarah?" vraagt ik dan.
Ze kijkt en vragend aan. Het blijft even stil. "O, bedoel je Sharon?"
"Nee, Sarah. Sarah Smith?" Ik zal maar niet zeggen Sarah Falcon, want dat vind ze denk ik een beetje vreemd.
"Nee dat ben ik niet, dat is mijn zusje Sharon. Maar waarom heb je haar nodig?" Er gaat een golf van opluchting over me heen. Dit is dus niet Sarah. Of beter gezegd Sharon, zo ik net heb geleerd.
"Ik heb wat vragen over 9 augustus, vorig jaar." antwoord ik op haar vraag.
Haar ogen worden groot. "Kom verder." zegt ze een beetje stotterend.
Als ik de woonkamer binnen loop, is het eerste wat mij opvalt een baby die in de box ligt. Wat!? Heeft dit meisje, de zus van Sharon, een baby? Ik krijg het een beetje benauwd.
"Ik ben trouwens Bailey." Stelt ze zich voor.
"Vince." Kan ik nog net uitbrengen.
"Mijn zusje is nog niet thuis, maar ze al er zo wel zijn. Misschien kan je mij alvast vertellen waarom je hier bent."
Ik knik en begin aan mijn verhaal.