My perfect family

21

"Alex? Wow man, ik geloof mijn ogen niet! Ik dacht dat je het verzonnen had!"

Voor ons staan een man van denk ik begin 30 en een vrouw die er geen dag ouder uitziet dan 20. O ja en ik heb geen idee wie dit zijn! Ik kijk naar Alex. Ik zie dat hij een spiertje in zijn kaak aanspant.   
"Wat toevallig! Dit had ik nooit kunnen bedenken zeg! Maar kijk Sierra, dit is nou de enige echte Alex Falcon! Je weet wel degene waar ik het pas over had, mijn collega. Had ik je al wel eens verteld wat een geweldige vent hij is? En hij heeft echt een geweldige auto. "
Aha, dat verklaart veel. Blijkbaar is dit een acteur met wie Alex op dit moment aan het filmen is.
Ik kijk naar Alex. Hij ziet erg ongemakkelijk uit. Ik moet grinniken. Ik vind dit wel grappig.
"Wat leuk om jullie te ontmoeten! Ik ben..." "Wat grappig dat we jullie hier tegenkomen zeg!" onderbreekt Alex mij. Ik trek mijn wenkbrauw op . Wat?
"Weet je dat we vorige keer hadden afgesproken dat we met zijn vieren op een dubbeldate zouden gaan?" zegt de man tegen Alex. "Maar wat geweldig om je te eindelijk te ontmoeten! Alex heeft al honderduit over je verteld! Echt hoor, die man is smoor op je! Ik vroeg hem een aantal dagen terug nog om een foto, maar die wilde hij niet laten zien. Maar een foto zou je geen goed hebben gedaan hoor!" hij geeft Alex een knipoog. Vanbinnen lig ik helemaal dubbel. Ik probeer mijn gezicht zo strak mogelijk te houden. Ik wist niet dat het kon, maar Alex ziet er op dit moment nog ongelukkiger uit dan net.
"O, nu snap ik het pas! Hij heeft alleen maar 'je weet wel' foto's op zijn mobiel zeker!" Ik kan het niet meer tegenhouden en proest het uit. Alex werpt mij een boze blik toe, maar ik zie dat er ook lichtjes in zijn ogen zitten. Sierra kijkt mij trouwens ook aan met een erg haatdragende blik! Volgens mij heeft er iemand hier een crush op meneertje 'begerenswaardigste vrijgezelle playboy van Hollywood'. Maar tot mijn grootste blijdschap laat Alex niet blijken dat hij dat doorheeft.
Ik vind deze twee mensen echt helemaal geweldig! Die man is de grootste babbelkous die ik ooit heb gezien en die vrouw, Sierra of zo, echt de typische LA-barbiepop. Echt helemaal te gek dit en nee dat is niet sarcastisch.
"Wacht eens", zegt de man, "ik heb echt een geniaal idee zeg! Wij zitten hier nog een hele week hoor, dus we kunnen nog een hele week gezellig met elkaar optrekken. Maar het leek mij erg gezellig om vanavond even gezellig met elkaar een drankje te gaan drinken!" Ik zie dat Alex zijn mond open doet om daar op te gaan reageren, maar dan zegt barbiepop voor het eerst iets. Naja, ze fluistert het meer, maar toch doet ze het hard genoeg zodat ik het ook kan horen. "Ik weet niet of ze wel oud genoeg is voor alcohol 'Poehbear'." Ik duw mijn gezicht in Alex zijn shirt. Haha ik hou het niet meer! Ik voel mijn gezicht langzaam maar zeker helemaal rood worden van het ingehouden lachen. Onder mijn handen voel ik ook Alex schudden. Poehbear! Geniaal! Ik negeer maar de regelrechte belediging over mijn leeftijd.
"Sorry guys, maar wij moeten er echt vandoor! Vanavond kunnen wij niet, maar ik stuur nog wel een berichtje!" zegt Alex. Snel duwt Alex mij voor zich uit. Ik kijk nog even naar achter en zwaai naar de twee beduusd kijkende personen achter ons. Lachend lopen we terug naar onze spullen.

"Hey, ik wilde nog steeds sorry zeggen voor hoe ik tijdens ons etentje deed. Ik had daar geen reden voor sorry. Ik denk gewoon dat ik had gehoopt dat je geen vriendje had, maar iedereen zou dom zijn die jouw laat gaan."
Ik leg mijn hand op Alex' zijn arm. "Is goed, dank je wel! Maar om nog op je vraag terug te komen, nee ik heb geen relatie, maar het had wel gekund." Ik glimlach naar hem. "Hij was er altijd voor mij en het was gewoon altijd heel fijn met elkaar, weet je?" Alex knikt. "Ik denk dat het wel meer had kunnen worden, maar ik heb tegen hem gezegd dat ik even er tussenuit moest. En hij had daar ook begrip voor." Ik vlecht mijn vingers door die van Alex. Hij glimlacht naar mij. "Dank je wel voor je eerlijkheid!" zegt hij dan en hij geeft een kneepje in mijn hand.
"O ja en ik had nog een vraag, zou je vanavond met mij uit eten willen gaan?" vraagt Alex.
"Dat zou ik heel leuk vinden!" antwoord ik. "Zullen we het niet tegen Vince zeggen?" vraag ik lachend. Alex moet ook lachen.
"Dat lijkt mij inderdaad wel zo slim ja!" Hij glimlacht naar mij. "Zullen we gaan zwemmen?" vraagt Alex. "Goed plan!" antwoord ik. We trekken onze kleren uit lopen hand in hand naar de zee. In mijn buik voel ik een fladderend gevoel zoals nooit tevoren. (En nee we zijn niet naakt, maar we hadden onze zwemkleding gewoon al hieronder aan!)

ººº

Met een zucht sla ik het dekbed van mij af. Ik ben echt nog zo moe! Het lijkt wel of ik moeier ben dan voor dat ik naar bed ging! Volgens mij lijkt dat altijd het geval te zijn. Ik pak mijn mobiel van mijn nachtkastje om te kijken hoe laat het is. Half 8. Op mijn mobiel heb ik een babymonitor. Echt super handig. Ik open de app en zie dat Jordy nog rustig ligt te slapen. Heerlijk, dat gebeurt niet vaak! Laat ik naar de zitkamer gaan. Alex heeft een keer tegen mij gezegd dat dat een heerlijke plek is voor als je eens even alleen wilt zitten. Ik stap uit bed en besluit geen duster over mijn nachtjapon aan te doen. Ik loop de gang op op zoek naar de zitkamer. Ik heb werkelijk geen idee waar die is! Terwijl ik door de gang loop heb ik opeens een erg vreemde déjà vu. Alsof ik hier al eerder heb gelopen! Zonder er echt over na te denken, loop ik naar de plek waar mijn voeten mij lijken te willen brengen. Langzaam duw ik de deur van een kamer open. Ik zie niet waar ik ben, want het is pikdonker. "Hallo?" vraag ik aan de lege kamer.
"Sharon?" hoor ik een slaapdronken stem vragen. S***, dit meen je niet! Wacht hoe wist ik de weg naar deze kamer? Langzaam begin ik een idee te krijgen hoe deze kamer er uit moet zien. Links zijn alleen maar ramen en een deur naar een balkon. Rechts is een zithoek met een bank die heerlijk zacht is, WAIT WACHT?! Dat laatste heb ik nooit gedacht! Ik hoor wat geschuifel van waarschijnlijk het dekbed en zonder er over na te denken, reikt mijn hand naar naast de deurpost om het licht aan te doen. "Nee, stop!" roept Alex, die blijkbaar ook door heeft wat ik van plan ben. Maar het is al te laat, want het licht floept aan. "O S***!" roep ik uit. Als een bliksem zo snel doe ik mijn handen voor mijn ogen. "Sorry, het spijt mij zo erg!" "Ik probeerde je nog te waarschuwen!" zegt Alex grinnikend. Verbaast kijk ik door het spleetje tussen mijn vingers door, maar gelijk zie ik weer waarom ik in de eerste plaats mijn handen voor mijn ogen deed. Alex en niet zomaar Alex, nee Alex in zijn adamskostuum! Ja inderdaad, wow!
"Je kan je ogen weer open doen hoor, ik heb iets aan!" Jammer, ik bedoel gelukkig!
"Waaraan heb ik te danken dat je in je nachtjapon in mijn kamer staat. S***, kan deze ochtend nog gênanter worden? Snel sla ik mijn armen voor mijn borst.
"Het was niet helemaal de bedoeling om bij jouw kamer uit te komen, maar ik denk dat ik hier al wel eens eerder ben geweest."