My perfect family

24

Eerder op de dag

"Met welke auto wil je vandaag?" vraag ik aan Vince.
"Doe maar de Audi" zegt Vince terwijl we de garage inlopen. Dan fluit Vince ineens bewonderend. "Sinds wanneer heb jij een Tesla?"
"Sinds vorige week" zeg ik terwijl ik met mijn vingerdruk het kastje met daarin de autosleutels openmaak.
"Je had er nog niet genoeg?" Ik doe maar net alsof ik het sarcasme in zijn stem niet hoor. "Nee, voor Sharon. Ik had aan Bailey gevraagd wat voor een auto ze mooi vond." Naast mij hoor ik Vince het uitschateren. Verbaast draai ik mij naar hem om. Dat is wel de laatste reactie die ik van hem had verwacht.
"Je hebt een auto voor haar gekocht?" Vince grinnikt nog even. "Ik kan mij niet herinneren dat je ooit iets eerder voor een 'friend' hebt gekocht!"
"Ik heb jou een huisje in Frankrijk gegeven!" zeg ik verdedigend terwijl ik instap.
"Ja, waarvan ik de sleutel nog steeds niet heb aangenomen, maar dat bedoelde ik niet. Ik bedoelde een 'vrouwelijke' vriendin. Je weet wel..."
Oké, dat valt echt wel mee, Vince overdrijft.
"Hoe kon je haar trouwens niet vertellen waar we vanavond naartoe gaan?"
"Gewoon. Ik heb haar 100 dollar achtergelaten voor eten!" antwoord ik zijn vraag ontwijkend.
Vince schiet weer ik de lach. "Honderd dollar... hij is echt te ver heen." hoor ik hem zacht tussen zijn lippen door zeggen.
Ik doe maar net of dat ik het niet hoor. Ik doe mijn gordel om en trap het gaspedaal diep in. We schieten weg en ik geniet van het ronken van de motor onder mijn handen.

ººº Huidige tijd

"Zo, dat viel mee!" zegt Vince. We zijn net klaar van de talkshow en we zijn op weg naar de auto.
"Ja, gelukkig wel. Het scheelt dat ik niet erg negatief in het nieuws ben geweest." Ik kreeg wel een vraag over waarom ik toch niet in die ene serie ging spelen, maar daar heb ik mij strategische omheen gepraat. Dat ik met Sharon ben gezien is geen bijzonder nieuws, want dat ik met een vrouw samen wordt gezien gebeurd wel vaker. Erg vaak... Gelukkig zijn ze er nooit achtergekomen wie ze precies is en haar relatie met mij.
Vince had zin om vandaag naar een feestje te gaan, dus gaan we daarnaartoe.

Als ik de auto parkeer voor het huis waar het feestje is, zie ik dat Vince zijn jasje uitdoet en naar achter gooit. Ik draai met mijn ogen als ik zie dat hij zijn bovenste knoopjes van zijn overhemd open doet en flink door zijn haar woelt. "Ben je er klaar voor?" vraag ik sarcastisch.
"Ja helemaal! Ik sta echt te lang droog." Ieuw! Te veel informatie en dat bedoelde ik ook niet, maar ik laat het maar zoals het is.
We stappen uit en volgen de zware bas van de muziek naar het huis toe.

ººº

"Ik kon het niet weet je" mompelt Vince.
Ik loop met Vince terug naar de auto. Naja loop, meer sjouw. Hij hangt zwaar aan mij en we zijn al meerdere keren bijna in de bosjes beland.
"Waar heb je het over?" vraag ik vermoeid.
"Ik denk dat ik dat ik haar erg leuk vind!" "Wie vind je..." ik krijg niet de kans om verder te praten, want Vince roept opeens met zijn armen omhoog: "IK VIND HAAR LEUK!" "Gast, je maakt een scene! Kom we gaan naar de auto." Ik ben nog helemaal sober. Ik had net echt geen zin om mee te doen met alle vrolijkheid en drank. Dat was ook voor het eerst. Vince daarentegen heb ik net uit een bed op de eerste verdieping geplukt. Halfnaakt, maar geen spoor van een tweede persoon. Misschien bedoelt hij dat met zijn 'Ik kon het niet'. Ik heb geen idee. Eerst maar eens hem zien thuis te krijgen.

Vince is in slaap gevallen en ligt nu helemaal onderuit gezakt naast mij in de auto. Ik rij de auto in de garage en trek Vince's autodeur open. Gelukkig heeft hij een gordel aan, want anders had hij nu op de grond gelegen. "Wakker worden man! We zijn bij mijn huis." "Mmmw" bromt hij. Ik rol met mijn ogen en kijk om mijn mobiel naar de tijd. Half 2. Ik zucht diep en sjor Vince mee naar mijn slaapkamer. Ik besluit om zelf maar op de bank te gaan slapen. Samen met Vince in bed, vind ik iets te gek. Niet dat ik het nooit eerder heb gedaan, maar de volgende ochtend had ik een blauw oog...

ººº

Met een erg pijnlijke rug word ik de volgende ochtend wakker. Als ik probeer op te gaan staan, merkt ik ineens dat ik een deken over mij heen heb.
"O, je bent wakker!" hoor ik een stem zeggen. Verbaast kijk ik op naar waar het geluid vandaan komt.
"Ik moest vannacht naar de wc en zag jouw ineens zo op de bank liggen, dus ik hoop dat je het niet erg vind dat ik een deken over je neer hebt gelegd?"
Wow, nog nooit heeft iemand zoiets voor mij gedaan. "Dank je!" Ze glimlacht. Ik vind het het mooiste wat ik ooit heb gezien.
"Ik zag je gisteren... op de tv..." zegt Sharon dan.
"O..." zeg ik heel origineel. "Ja het was een beetje onverwachts en ik was het vergeten om het je te vertellen. Ik had trouwens nog een vraag voor jou." "Voor mij?" "Ja voor jou!" ik grinnik.
"Vrijdag is er een grote 'Award Show' en ik ben voor een aantal dingen genomineerd. Het zou erg veel voor mij betekenen als je met mij mee zou willen gaan. Niet als date, maar gewoon als vrienden!" Volgens mij zit ik een beetje te bazelen. Ik ga met mijn handen door mijn haar. Dan herinner ik mij opeens dat ik net wakker ben en dus er nog hetzelfde uit zie als vorige avond. Alleen dan tien keer rommeliger. Met mijn haar alle kanten op en waarschijnlijk ook nog eens een slaaphoofd.
"Weet je zeker dat je mij er wel bij wil hebben?" vraagt Sharon. O ja, ik had haar iets gevraagd...
"Tuurlijk! Ik zou dat echt heel erg leuk vinden!"
"Ik heb alleen niets wat ik aan zou kunnen doen..." Ik grinnik; "Daar kunnen we wel verandering in brengen. Laten we vanmiddag samen een jurk uitzoeken!"
"Uhmm, het is al half 2... in de middag." O, oeps. Verbaast kijk ik op mijn horloge. Vijf over half 2. Normaal slaap ik nooit zo lang! Kwam vast door de deken! "Dan ga ik mij even zo snel mogelijk klaarmaken. Is Vince al op?" "Nee, die ligt nog te slapen. Misschien kunnen we wel beter zo meteen even een glas water met een paracetamol op het nachtkastje naast hem zetten." "Haha, ja inderdaad."

ººº

Ik kijk in de spiegel naast mijn kledingkast. Ik heb een zwarte spijkerbroek aan met een wit shirt erboven van Dior. Het is dezelfde als die Sharon van mij had. Over mijn arm hang een sportief jasje en in mijn hand heb ik een donkere zonnebril. Voordat ik naar de woonkamer loop, gris ik nog snel een Adidas petje uit de kast. Hopelijk ben ik onherkenbaar. Ik heb namelijk zin om eens een gezellige middag lekker los te gaan, zonder dat de paparazzi mij met elke beweging volgt. Ik heb er echt zin in!