My perfect family

2

(P.o.v. Alex - Even hoofdstuk (2,4,6 enz.))

"Alex!" "Alex, hier!" "Alex!" "Alex!" Mensen, ik word hier helemaal gek van. Natuurlijk brengt beroemd zijn ook wel leuke dingen met zich mee, maar als je, terwijl je lekker op het strand ligt, opeens wordt herkend en iedereen een handtekening wil, word je er wat minder blij van.

Ugh, ik heb het echt weer helemaal gehad. Waar is Vince als je hem nodig hebt!
Ik moet lachen als mijn ogen hem vinden tussen de menigte. Hij zit tussen twee mensen ingedrukt en het lijkt niet dat ze hem er door gaan laten. Hij kijkt echt heel geërgerd.

Ik zie een plekje ontstaan en snel flip ik er doorheen en ren ik weg. Achter me hoor ik heel de menigte achter mij aan rennen. Ik ren zo hard ik kan naar de auto. Gelukkig heb ik de sleutel bij, mijn andere spullen liggen nog op een hoopje op het strand. Naja, ik vraag wel of Vince ze mee wilt nemen. Snel flip ik de auto in en ik val hijgend op de stoel. Gelukkig heeft deze BMW getinte ramen, dus dat scheelt. Voor de zekerheid zak ik toch naar onderuit als er een paar meisjes zoekend over de parkeerplaats lopen.

Snel stuur ik een appje naar Vince: Ik ben alvast naar de auto gegaan, kan je mijn spullen meenemen?

Vince is mijn beste vriend en manager. Ik ken hem al sinds mijn 10 ofzo. Toen ik samen met mijn familie naar Los Angeles verhuisde leerde ik hem kennen. Op de eerste dag dat ik naar school ging zag ik dat twee jongens van een hogere klas hem aan het pesten waren. Daarom kwam ik voor hem op, ik kwam er niet zonder kleerscheuren vanaf, (letterlijk) maar ik kreeg er een gouden vriendschap voor terug. Toen ik op mijn veertiende begon met acteren gingen we wat minder met elkaar om. Later ging hij de verkeerde kant op, en ging hij dealen. Ik heb toen een deal gemaakt met hem, dat als hij stopte met dealen hij mijn manager mocht zijn. Sinds die tijd zijn we echt weer onafscheidelijk.

Ik zie Vince aankomen, tussen de auto's door. "Zo man, dat was echt vet intens. Ik zag trouwens twee meiden vechten om je handdoek, dus die heb ik maar achtergelaten!" We moeten allebei hard lachen.

ººº

's Avonds hadden we besloten dat we zin hadden om naar een bar te gaan. Vince had van een nieuw tentje gehoord, dus daar zijn we nu.
"Hey, lekker ding!" zegt een meisje achter mij. Daar kan ik dus echt niet tegen, als meisjes zich zo aan je opdringen. Ik werp haar een geïrriteerde blik toe.

Ik bestel nog een drankje bij de bar. Snel giet ik het achterover. Om deze avond door te komen heb ik dit wel nodig. Pas ben ik gevraagd voor een hoofdrol in een groote nieuwe serie. Ik weet alleen niet zeker of dat ik dit wel wil. Dus daarom ga ik vanavond lekker drinken. Niet dat ik daardoor wel kan beslissen, maar dan kan ik dat gezeur van al die mensen vergeten. En dan heb je nog Olivia. Niet aan denken, dwing ik mezelf.

In de hoek zie ik Vince al lekker los gaan met een meisje. Ja, als er een ding is waar we goed in zijn dan is het wel meisjes versieren. Ik grijns. Het moment om ze te laten vallen, de volgende ochtend is het leukst.

Ik laat mijn ogen door de ruimte glijden. Vlug neem ik nog een shotje en er gaat er een rilling door me, omdat het zo sterk is. Daar, in de hoek, een meisje met blonde haren. Ze staat alleen en kijkt verveeld voor haar uit. Perfect, denk ik voor mezelf.
Ik loop naar haar toe. Haar blauwe ogen hebben mij gespot, ze lacht verlegen naar me.

"Hey, ben je alleen?" vraag ik. "Nee", ze glimlacht "ik ben met mijn vriendin." Ze wijst naar het meisje dat met Vince staat te zoenen. Als ik weer naar haar kijk, staat ze opeens vlak voor mij. "Ik ben Rachel, en jij?" vraagt ze met een schorre stem. Voordat ik kan antwoorden drukt ze opeens haar lippen op mijn mond. Ik ben verast, maar laat het niet merken. Ze trekt zich terug. "Sorry." zegt ze dan. Ik grijns en zeg: "Maakt niet uit liefje, ik vond het geweldig."
Ieuw, wat klink dat vreemd, maar ze lijkt het niet erg te vinden. Eerder het tegenovergestelde. Dan kus ik haar. Ik voel er helemaal niet bij, maar ik heb afleiding nodig. Ze gaat er gewillig in mee.

Opeens komt er een beeld voor mijn ogen. Een beeld van een bloedmooi meisje met prachtige gouden ogen. Ik duw het meisje, waarmee ik aan het zoenen was, van mij af. Ze kijkt me verbaast aan. Wat ben ik gek bezig, de ik in mij zelf. Ik heb geen idee wie dat goudogige meisje is, dus waarom trek ik me hier iets van aan? "Sorry." verontschuldig ik me. "Ik moest even ergens aan denken." Ik echt even afleiding nodig. Dus daarom zoen ik haar weer.

ººº

De volgende ochtend word ik wakker met een arm om mij heen. Ik kijk achterom en zie een meisje met blond haar liggen. Snel stap ik uit bed, pak mijn kleren en ga naar de douche.

Als ik klaar bent en de kamer weer in loop zie ik dat ze wakker is. Ik graaf mijn hoofd af naar haar naam. Hoe heette ze nou. Was het Sadie of Richelle. Nee, Sadie was vorige week. O, wacht, "Rachel, was het niet?" Ze knikt. "Ik zou het echt heel erg waarderen als je nu zou kunnen vertrekken, want ik heb echt nog heel veel te doen." Ze kijkt me verontwaardigd aan. Ik wapper met mijn handen naar de deur. Snel trekt ze haar kleding aan en loopt ze naar de deur. "Je bent echt afschuwelijk, dat je dat waar weet!" zegt ze nog. Dan gooit ze de deur met een klap dicht. Geweldig, denk ik nog bij mij zelf.

Laat ik Vince eens gaan bellen. Ik pak mijn mobiel en tik zijn naam in.
"Vince" bromt hij.
"Hey, met Alex. Heb je al iets geregeld voor dat gesprek van vanmiddag? Je weet wel, voor die serie."
"Ja, ik weet waarover je het hebt, maar waarom moet je me dat om 9 uur 's ochtends vragen? Maar het is geregeld. Vanmiddag hebben we een gesprek over een aantal dingen. Ik was trouwens net met Tiffany, je weet wel dat meisje van gisteren. Ik vind haar denk ik echt heel leuk! Maar ze moest net weg omdat haar vriendin hysterisch aan de lijn was omdat een of andere loser haar had gedumpt..."
"Oh..."
"Wat nou weer?"
"Het zou zeg maar zo kunnen zijn dat ik die 'loser' ben..."
"WAT, meen je dat nou? Ik vind haar echt heel leuk!"
"Ik zal er voor zorgen dat als ze in de buurt is, ik uit de weg blijf."
"Thanks!"
"O ja, nog een vraag. Kan jij je een meisje herinneren met echt prachtige gouden ogen? Ze was heel erg knap."
"Nop, sorry. Ik kan het mij niet herinneren. Ik moet er trouwens vandoor. Zie je vanmiddag! Doei."
"Doei."

Ik zucht. Wie is ze nou?