My perfect family

26

We zitten naast elkaar op een bankje in het park. Tussen ons in staat een grote pizzadoos. Sinds het interval in het winkelcentrum is Sharon erg stil. Behalve het hoognodige, hebben we nog niet echt gepraat. "Wil je nog een pizzapunt?" vraag ik. "Nee, maar bedankt!" Ik pak de laatste pizzapunt uit de doos. "Heb je nog zin om een stukje te wandelen?" vraag ik nadat ik hem op heb. "Ja is goed." Sharon gooit alvast de pizza doos in de prullenbak.

"Over net..." begin ik. "Sorry, ik weet niet zo goed waarom ik het deed." onderbreekt Sharon mij.
"Ik ben blij dat je het deed." fluister ik. Abrupt blijft Sharon stil staan. "Omdat je anders was herkent bedoel je?" "Nee niet dat," ik stop even twijfelend of dat ik door zal gaan. Als ik het uitspreek, dan is er geen weg meer terug! We staan nu allebei stil. Nerveus bijt ik op mijn lip. Ineens voel ik een smalle hand in die van mij glijden. Verbaast kijk ik naar beneden. Ik kijk Sharon weer aan en glimlach naar haar. "Ik weet niet zo goed hoe ik dit moet zeggen, " begin ik, "maar ik moet hiervoor even terug naar voordat ik jou ontmoette. Ik was toen namelijk echt een 'dork'." Een beetje moed gekregen ga ik verder: "Ik kon mij niets meer herinner van die avond, maar daarna  zag ik elke keer weer iemand voor mij. Iemand met prachtige gouden ogen. Ik kon haar maar niet uit mijn hoofd krijgen. Ik kon daar echt niet tegen, want ik wist helemaal niet wie ze was. Verder voelde ik ook iets in mij wat ik nog nooit eerder had gevoeld. Ik werd daar bang voor en zocht naar afleiding daarvan. Toen maakte ik een cruciale fout, ik begon ik met drinken. Dit werd erger nadat ik hoorde dat ik getrouwd was. Vince probeerde mij te redden, maar ik wilde niet luisteren. Die tijd was ik erg negatief in het nieuws. Ik had toch geen aankomend project, dus het maakte mij niets uit. Maar toen ik dus hoorde dat ik was getrouwd, zag ik dat als kans." Nu komt het lastigste gedeelte. Ik heb nog nooit eerder mijn hart zo voor iemand open gesteld. "Ik had gewoon scheidingspapieren op kunnen sturen, maar ik zag dit als mogelijkheid om goed in het nieuws te komen. Ik kreeg een nieuwe opdracht aangeboden en ik zag dat als kans om opnieuw te beginnen. Ik stopte met drinken en probeerde mijn leven te verbeteren. Toen kwam ik jou tegen... Het gevoel wat ik al zo lang weg had geprobeerd te stoppen, kwam in volle hevigheid terug. Verder kwam ik er ook achter dat ik vader was geworden en ik wist niet wat ik meer moest doen. Daarom was ik soms erg afstandelijk en onaardig, sorry daarvoor. Toen ik weer terug ging naar Amerika, was ik eigenlijk weer teruggekomen op mijn eerdere ideeën. Ik had alleen nooit gedacht dat ik jou zou gaan missen. In de afgelopen dagen ben ik er steeds meer achter gekomen. Ik denk dat ik verliefd op jou ben geworden..." Een zucht verlaat mijn mond. Ik heb het gevoel alsof er een pak van mijn hart af is.
"Ik denk dat ik al verliefd op je ben sinds het moment dat ik tegen je opbotste op het vliegveld." zegt Sharon zacht. Wacht!? Hoorde ik dat nou goed? Maar lang twijfel ik niet, want als ik haar in de ogen kijk, zie ik daar al de bevestiging die ik nodig had.
"Weet je zeker dat het niet begon toen je de mannentoilet in kwam stormen?"vraag ik glimlachend. "Haha grappig! Nee je leek toen net op een waterdruipende..." Ik kus haar voordat ze de kans krijgt om de zin af te maken. Gelijk gaat ze er in mee. Ze rijgt haar handen in mijn haar en trekt er zachtjes aan. Ik ben degene die als eerste de kus verdiept. Na een tijdje leunen we met onze hoofden tegen elkaar aan. We hijgen allebei een beetje. Ik weet niet wat ze met mij doet, maar ze neemt mijn adem van mij weg!
"Je bent zo mooi!" fluister ik terwijl ik langzaam kusjes geef van haar kaak naar haar nek en weer terug naar haar mond. Ineens voel ik haar rillen. "Heb je het koud?" vraag ik.
"Nu niet meer" ze lacht met een ondeugende blik in haar ogen naar mij. Ik kijk op mijn horloge en zie dat het al 8 uur is.
"Laten we naar huis gaan. De zon gaat al bijna onder en we moeten nog best lang rijden."
"Het begon juist gezellig te worden." "Wil je zeggen dat je het eerder vandaag niet gezellig vond dan?" "Haha" Ik sla mijn jasje om haar schouders heen. Daarna sla ik mijn arm om haar heen en trek haar dicht tegen mij aan. Samen lopen we hand in hand terug naar de auto.

ººº

Na nog lang te hebben gepraat en misschien ook nog een aantal kussen te hebben uitgewisseld, gaan we allebei naar bed. Daar sta ik ineens voor het volgende probleem. In mijn bed ligt niemand anders dan Vince. Ik hoor voetstappen achter mij.
"Hey," zegt Sharon, "ik kwam even welterusten zeggen." Sst gebaar ik naar haar en ik wijs met mijn duim naar Vince. Haar ogen worden groot. Zacht doe ik de deur achter mij dicht.
"Slaapt Jordy al?" vraag ik. Sharon knikt. Ze lijkt even te twijfelen maar zegt dan: "Je mag anders wel bij mij?" Wow, wat een aantrekkelijk voorstel. Mijn lichaam schreeuw 'JA!'.
"Nee, hoe graag ik dat ook wil, ik wil dit wat we nu hebben op de goede manier doen. Ik slaap vannacht wel op de bank." Ik weet niet of ik teleurstelling zie, maar ik probeer er niet aan te denken.
"Oké, dan pak ik alvast een deken" Ik schiet in de lach. "Dankje!"

Als ik klaar ben met alles ga ik alvast op de bank liggen. Na een kort tijdje komt Sharon binnen en legt ze een kleedje over mij heen. "Je mag mij wel een nachtkusje geven als je dat wil." zeg ik met een glimlach rond mijn mond. Sharon glimlacht ook. Ze buigt zich voorover en geeft mij een kusje op mijn wang. "Dankje wel!" zeg ik. Als ik denk dat ze weg loopt, draait ze zich ineens om en geeft mij een kus op mijn mond. Voordat ik kan reageren is ze al weer verdwenen. Ik moet elke spier in mijn lichaam verbieden om niet achter haar aan te rennen. Met moeite doe ik mijn ogen dicht en probeer ik in slaap te vallen. Ik trek de deken hoog op en dan val ik met een glimlach op mijn gezicht in slaap.

ººº Een aantal dagen later - dag van de Awardshow (vrijdag)

Gestrest loopt Sharon door het huis te rennen. Het is nog niet eens 12 uur en ze is super zenuwachtig. Ik vind het wel schattig, maar ik denk niet dat ze dat zou waarderen als ze dat zou weten. De afgelopen dagen waren werkelijk heerlijk. We hebben veel tijd met elkaar doorgebracht en ik heb nog nooit zo iets geweldigs meegemaakt. Gisteren zijn we nog even naar de winkel geweest om te kijken of de jurk goed zat en vandaag komen ze hem brengen. Om half 2 komt ook de persoon die ons haar en haar make-up zal doen. Mijn maatpak is er al net als de rest van mijn outfit, zoals mijn schoenen en mijn vlinderdas die trouwens dezelfde kleur en materiaal is als Sharons jurk. Ik ben trouwens ook een beetje zenuwachtig, want ik heb een soort van verrassing voor Sharon. Ik weet niet of ze het zal waarderen, maar ik hoop van wel. Vince is nu op weg om de verrassing op te halen. Ik kijk op mijn mobiel, maar ik zie dat ik nog geen berichtje heb gekregen.

"Hey Buddy!" zeg ik terwijl ik neerkniel bij Jordy. Hij kijkt mij vrolijk aan en ik kan een golf van trotsheid niet onderdrukken. Ik ben echt van hem gaan houden! Ik zou mijn leven nu al echt niet meer zonder hem kunnen voorstellen. Ik geef hem een kusje. Hij ruikt zo lekker!
"Wat ben jij nou weer aan het doen?" vraag Sharon terwijl ze de kamer in stormt.
"Hij ruikt erg lekker!" zeg ik verdedigend. "Mag ik dat geurtje ook op vanavond?"
Sharon schiet in de lach. "Ja hoor, je mag je vanavond helemaal insmeren met Zwitsal!"

Vanuit mijn ooghoek zie ik dat ik een berichtje heb gekregen van Vince. Snel bekijk ik hem.

Vince:

We zijn er!

Top!
We komen eraan

"Ik heb een verrassing voor je!" zeg ik tegen Sharon. "Kom maar met mij mee. Verrast kijkt ze mij aan. "Kom!" zeg ik glimlachend terwijl ik langzaam naar de gang loop. Als we voor de deur staan die naar de garage gaat, sta ik stil. "Eerst een kus!" zeg ik. Daar lijkt ze geen probleem mee te hebben. Ik ga er zo in op dat ik helemaal vergeet dat ik een verrassing voor haar had. Ook hebben we helemaal niet door dat de deur open gaat. We worden wreed gestoord doordat we ineens een gil horen.