12

631 16 1
                                    

Eerder op die dag

Ik leun achterover op mijn stoel. Ik zit in het vliegtuig op weg naar Nederland. Dit is zo gek! Op weg naar een land, waar ik helemaal niemand ken, maar toch ook wel.
Ik kijk om mij heen. Ik zit in het business gedeelte, dus erg afgezonderd en vrij. Ik heb behoefte aan wat alcohol. Ik had gezegd tegen mezelf dat niet meer zo veel zou gaan drinken, dus eigenlijk mag het niet. Ik sein naar een stewardess dat ik wil dat ze naar mij toe komt. Als ze bij mij is twijfel ik even. Uiteindelijk vraag ik om een glaasje cola. Ik hou in het algemeen niet zo van zo'n 'suikerig' drankje, maar voor vandaag maak ik een uitzondering. In ieder geval ben ik trots op mijzelf.

Even later zit ik zenuwachtig te tikken op de rand van mijn stoel. Ik heb het niet door, totdat ik iemand, links van mij, zijn keel hoor schrapen. Ik kijk op en zie naast me een jongen van, denk ik, mijn leeftijd zitten.
"Sorry" verontschuldig ik mij, "ik ben een beetje zenuwachtig."
De vreemde jongen lacht. "Ik ben Jasper trouwens!"
"Aangenaam." Volgens mij herkent Jasper mij niet. Dan gebeurd niet vaak en ik er wel blij mee dat hij het niet lijkt te weten.
"Wat is er aan de hand, als ik het mag vragen?" vraagt hij.
Ik twijfel even. Zal ik het zeggen? Ik kan het er best met hem over hebben toch? Gewoon niet alles, maar een beetje kan geen kwaad.
"Ik ben op weg naar mijn", ik wacht even, "vriendin." besluit ik. "Ik zie haar zo weer, voor het eerst in erg lange tijd, dus ik ben een beetje gespannen."
"Ah, ik snap het. Dus de beroemde Alex Falcon bevindt zich eindelijk in een relatie? Wie had kunnen denken dat die dag nog zou komen?" Hij moet lachen.
Shit, hij weet het wel.
Hij ziet me een zenuwachtig kijken en stelt me gerust. "Wees niet bang hoor, ik zal het aan niemand vertellen."
"Dankje, dat zou ik erg waarderen. We willen het graag nog even voor onszelf houden!"
"Tuurlijk, ik snap het hoor, je geheim is veilig." zegt hij met een knipoog.

°°°

De rest van de reis hebben we nog gezellig gepraat. Hij is echt aardig!

We gaan over 10 minuten landen. Ik voel de adrenaline door mijn lichaam vloeien, terwijl mijn lichaam ook strak van de spanning lijkt te staan.
"Het komt wel goed joh! Ze is vast blij om je weer te zien!" hoor ik links van mij. "Dank je!" zeg ik maar voor de netheid tegen Jasper, maar daar ben ik nou net bang voor! Ik ben bang dat ze helemaal niet blij is om mij te zien. En ik zou het begrijpen als het zo is!

Met een klap komt het vliegtuig op de grond terecht. Als we stil staan sta ik op en pak ik mijn spullen bij elkaar. Als we de slurf uit zijn, scheiden Jasper en mijn wegen. We zeggen nog snel gedag en dan loop ik verder naar de plek waar Vince en ik hebben afgesproken. Naja, meer de plek die ik heb afgesproken. Dat is ook nog een klein dingetje. Ik had dus gisteren naar Vince gestuurd dat ik morgen zou aankomen op Schiphol. Hij had nog steeds niet gereageerd op mijn eerdere berichtjes, maar hij reageerde wel op mijn bericht van dat ik morgen (vandaag) zou aankomen. We hebben zelfs nog even gebeld, maar het was een beetje vreemd. Hij negeerde al mijn vragen over Sarah en praatte er gewoon overheen. Misschien is er wel iets met haar aan de hand! Misschien heeft ze al een vriend of is ze drugsverslaafd. Ik heb wel eens gehoord dat iedereen in Holland wiet rookt. Maar dat zal wel een beetje overdreven zijn, denk ik. Oké, ik pieker veel te veel!

Als ik mij realiseer dat ik haar binnen nu en hele korte tijd zie, krijg ik het stront benauwd. In de verte zie ik een bordje 'toiletten' staan en ik loop er snel heen. Ik duik de toiletten in en gelukkig is er verder niemand in de ruimte. Ik loop naar het fonteintje en steun met mijn armen op de randen. Terwijl ik de kraan open draai en wat water in mijn gezicht gooi, gaat de deur open...

Huidige tijd

Degene blijft in de deuropening staan. Als diegene niet binnen komt kijk ik naar de deur om te zien wie het is. Als mijn ogen de persoon vinden, worden mijn ogen groot. Ik zie haar (ja haar!) verschrikt naar de deur kijken. Dan kijkt ze naar mij.
Als onze ogen elkaar vinden gaat er een schok door mij heen.
Mijn adem stokt.
Ik zie haar de deurpost grijpen.
Ze is de mooiste persoon die ik ooit heb gezien.
Het lijkt wel of dat er elektriciteit tussen ons knettert. Ik kan mij niet herinneren dat ik ooit zo iets eerder heb ervaren.
Het blijft een tijdje stil
"Hallo schoonheid!" zeg ik dan tegen haar.
"Volgens mij ben ik bij de verkeerde toilet." zegt ze dan, met een ontiegelijk sexy stem. Aan haar stem zit een rauw randje en ik weet nu al dat ik er uren naar zou kunnen luisteren.
Shit, ik zit echt diep in de puree.
"Ja volgens mij ook." zeg ik met een schorre stem. Ik schraap mijn keel. Dan realiseer ik mij dat mijn gezicht nog steeds nat is, dus veeg ik het snel droog met mijn mouw.
"Ik ga er maar eens vandoor." zegt ze met een rode blos op haar wangen.
Ik lach naar haar. "Doei!"

Als ik uit de toiletruimte kom loop ik een willekeurige kant op. Als ik even aan het lopen ben realiseer ik dat ik met Vince ergens anders heb afgesproken, dan waar ik nu ben. Als ik mij omdraai bots ik tegen iemand op. Ik voel dat diegene valt dus snel strek ik mijn armen uit. Ik kijk naar beneden en zie het meisje van net in mijn armen. Ik word helemaal gehypnotiseerd door haar goudkleurige ogen. Wacht!? GOUDKLEURIG?! Nee, dat kan niet waar zijn. Ik schud de gedacht uit mijn hoofd.
"Wel voorzichtig zijn hè!?" zeg ik tegen haar.
Ze lacht naar mij. "Dank je!" zegt ze een beetje buiten adem.
O boy, die lach! Het lijkt wel of alles van haar perfect is.
"Ik ben de weg kwijt." zegt ze dan.
"Waar moet je naar toe." vraag ik.
"Ingang 4."
Ik kijk op mijn mobiel. "O, ik ook! Kom ik loop wel even met je mee!"
"Dank je." zegt ze weer.

Samen lopen we naar de ingang toe.
"Wie komt je ophalen?" vraag ik aan haar.
"O, niemand! Ik ben hier om iemand op te halen!"
"Je vriendje?" vraag ik.
"Uhm", zegt ze ongemakkelijk, "kijk! Daar is het al."
Ik negeer maar dat ze over mijn vraag heen praatte.
Voor mij zie ik Vince staan. Naast hem staat een meisje met donker haar.
Ik kan haar nog niet zo goed zien, maar zou zij het zijn? Als Vince ogen mij vinden kijkt hij me met grote ogen aan.
Zijn ogen schieten tussen mij en het meisje naast mij. Wat is er met hem aan de hand? Als ik voor Vince sta, realiseer ik mij dat ze nog steeds naast mij staat.
"Zo, ik zie dat je Sharon al hebt ontmoet." zegt Vince.
Wat bedoelt hij? Ik kijk hem vragend aan.
"Sarah!" verduidelijkt hij.
Nu worden mijn ogen groot. Bedoelt hij! Dat?
Ik kijk naar haar en zie in haar ogen dat het kwartje ook valt.
Dan pas valt mij op dat het meisje naast Vince mij met open mond zit aan te staren.
"Jij", stottert ze, "Jij bent.......

My perfect familyWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu