My perfect family

4

Man, wat heb ik koppijn, denk ik bij mezelf. Gisteren was ik nog laat bij een bar geweest, en blijkbaar had ik ook iets te veel op, want ik kan me nog maar vaag iets herinneren. Ik weet nog dat ik dat meisje met die gouden ogen weer heel de tijd voor mijn ogen zag. Ik werd er echt helemaal gek van en daarom heb ik mij weer helemaal laten gaan. Als dat meisje eens wist wat ze allemaal met mij deed. Ik ga echt de verkeerde kant uit. Gelukkig heeft de pers het nog niet gemerkt, want anders gaat mijn carrière wel naar de klote. Ik weet ook niet wat ik heb, maar ik heb de laatste tijd gewoon een beetje problemen. Vince zei er laatst al iets van, maar ik heb echt geen zin in zijn advies, hij mag eerst naar zijn eigen leven kijken voordat hij zich met mij bemoeit. Oke, dat meen ik niet, maar ik heb het gewoon de laatste tijd lastig en dat moet hij maar accepteren. Het gaat wel over. Ik snap het wel dat hij zo hamert op een goed imago. Voor de komende serie is het erg belangrijk. Een jaar geleden stonden alle roddelbladen er wel vol mee, wat voor een vrouwen-verslijter ik wel niet was. Het valt echt wel mee hoeveel vriendinnen of one-night-stands ik heb. Het valt in ieder geval wel een beetje mee.
Maar wacht, gisteravond... Heb ik toen ook weer 'domme keuzes' gemaakt zoals Vince ze noemt? Nu ik er op let ruik ik een overweldigende parfum lucht, die naar rozen ruikt. Ik moet er van kokhalzen, ieuww, dit meen je niet. Langzaam draai ik me om. Ik tuit mijn lippen. Oei, dit gaat Vince niet leuk vinden. Naast mij ligt een meisje van rond de 19 jaar schat ik. Volgens mij is dit al de 3e van de afgelopen week. Snel kijk ik onder de dekens, we hebben allebei onze ondergoed nog aan. Na ja, onze onderbroeken beter gezegd. Ik laat een zucht ontsnappen, gelukkig, dan is het niet zo heel erg. Ik kijk de hotelkamer eens rond. Ik neem meisjes nooit, maar dan ook echt nooit mee naar huis. Ik vind dat veel te privé. En als de meisjes mij herkennen als Alex de acteur, heb ik ze daarna vervolgens elke dag voor de deur staan. Dus daarom neem ik ze altijd mee naar een hotel. Ik zorg wel altijd dat ik het voor ze betaal, zo gentleman ben ik nog net wel. Vorig jaar nam ik ze mee naar een appartement wat ik had gekocht. Maar dat was uitgelekt naar de pers dus dat was een kort feestje.
Maar het is tijd voor mij om te gaan, vanmiddag moet ik naar mijn ouders dus ik moet zorgen dat ik dan geen grote kater heb. Mijn moeder ziet dat meteen.
Gelukkig slaapt het meisje nog, dus ik kan ongestoord wegsluipen. Ik zet nog snel een bekertje water op het nachtkastje en ik leg er twee paracetamollen bij.
En nu snel naar huis.

ººº (een paar dagen later)

Vandaag is het eindelijk de dag dat we de laatste dingen voor de serie van regelen. Aan het einde van de middag hebben ze het uiteindelijke contract helemaal klaar, en dan hoef ik het alleen maar te ondertekenen. Ik heb er uiteindelijk voor gekozen om de serie te gaan doen. Ik ben nog niet honderd procent zeker van mijn keuze, maar Vince vind het een geweldige mogelijkheid om me verder in de filmwereld te brengen. Om die reden heb ik gekozen om toch mee te doen aan de serie. En eigenlijk doe ik het ook omdat mijn ouders het een echt geweldige serie vinden. De serie is nu een jaar bezig en ze zijn er echt helemaal fan van. Als ze horen dat ik dit aanbod heb afgeslagen dan zullen ze het erg jammer vinden en hoor ik dat elke keer dat ik de komende twee jaar bij hun langs kom. Dus ja, daarom ga ik vanmiddag officieel het contract tekenen. Ik hoop maar dat ik de goede keus heb gemaakt!

Vince moet nog even een paar papieren ophalen voor vanmiddag. Die hebben ze nodig om bij het contract te plakken ofzo. De serie wordt geregistreerd door een bekende regisseur en hij staat wel bekend als een persoon die erg lange contracten opstelt, die ook veel dingen bevatten. Daarom heeft Vince er een advocaat naar laten kijken, zodat we niets over het hoofd zien. Zo moet ik voor de serie een huis/appartement hebben binnen een straal van 15 kilometer van de studio. Verder mag ik geen tattoos hebben of later tijdens het filmen nemen en zo zijn er nog een aantal van zulke dingen waar je je aan moet houden.

Het is ongeveer twaalf uur, Vince en ik hebben afgesproken bij een restaurantje hier in de buurt, om daarna samen naar de studio te gaan voor het ondertekenden van het contract.
Terwijl ik naar de garage waar mijn auto's staan, loop, krijg ik een berichtje van Vince.

Gesprek met: Vince

We moeten even ergens meer privé afspreken.

Wat bedoel je?

We moeten even ergens anders gaan afspreken in plaats van in het cafe. Er zijn daar te veel mensen.

Oké, zullen we dan bij mij thuis afspreken?

Ja prima. Ik ben er over ongeveer een kwartiertje. Ik ben trouwens heel boos.

Waarom, wat is er aan de hand?

Vertel ik zo meteen face-to-face, kan niet over WhatsApp. Zie je zo

Doei

Oke, dit is vreemd. Vince klinkt heel anders dan normaal en een beetje overstuur. Wat zou er aan de hand zijn?

ººº

Het is een kwartiertje later en Vince kan er ieder moment zijn. Ik krijg een berichtje dat hij voor mijn hek staat. Ik klik op de knop om het hek open te doen. Ik hoor de auto van Vince de parkeerplaats oprijden. Snel loop ik naar de deur om hem open te doen.
"Hey", zeg ik vrolijk.
Ik schrik als ik zijn gezicht zie. Zij is erg wit en ik zie aan hem dat hij erg geschrokken en gespannen is.
Hij zegt niet eens hallo, maar loopt gelijk naar binnen en ploft neer op de bank.

"Alex, jij hebt een heel erg groot probleem." zegt hij. "En je hebt mij ook iets uit te leggen! Hoe kon je mij dit nooit vertellen, we zijn beste vrienden!"
Ik kijk hem niet begrijpend aan. "Ik heb geen idee waarover je het hebt."
"Dacht je echt dat ik er niet achter zou komen? Ik ging naar de plek waar ze  je gegevens bewaren, dacht je echt dat ik er niet achter zou komen?"
"Vince! Luister eens, ik heb echt geen idee waar je het over hebt! Wat is er überhaupt!?"
"Ik ken haar niet eens, wie is ze Alex!"
"Wie is 'ze'. Wat is er nou?"
Allebei zijn we onbewust steeds harder gaan praten. We staan nu allebei recht tegenover elkaar in de woonkamer.
En toen kwam de klap, dat alles veranderde.
"Hoe kon je me niet vertellen dat je GETROUWD bent!!"
Mijn mond valt open. "WAT! Waar heb je het over, ik ben helemaal niet getrouwd!!"
Vince kijkt me twijfelachtig aan. "Wacht", zegt hij, "je wist dit niet?"
Ik schud mijn hoofd.
"Hoe kan je dit niet weten!!" gaat hij verder.
Ik laat me op de bank vallen. Ik voel me helemaal slap. Vince doet zijn werk altijd perfect, dus hij kan echt geen fout hebben gemaakt, toch?
"Weet je het zeker?" vraag ik.
Ook Vince laat zich op de bank zakken.
"O, man", zegt hij "ja ik weet het zeker. Ik kon ook mijn ogen niet geloven toen ik het las."
"Dus als ik het goed begrijp ben ik getrouwd met een meisje die we allebei niet kennen?"
"Nou, jij moet haar wel kennen want anders kunnen jullie nooit getrouwd zijn."
"Weet je wanneer en met wie?"
Vince legt een blad voor mij op de tafel.

Op donderdagavond 9 augustus, zijn in het huwelijk getreden, Alexander Levi Falcon en Sarah Josephine Smith. Ze hebben elkaar het jawoord gegeven te Los Angeles in Californië in de USA.

Sarah, klinkt het is mijn hoofd, dus ik ben getrouwd met ene Sarah. Op 9 augustus. 9 augustus galmt het na in mijn hoofd.
"Wacht, was 9 augustus niet die dag waar ik me niets meer van kan herinneren."
"Zou wel moeten, anders had je het nu wel geweten." Vince grinnikt. Het is dan ook een zot iets.
"Maar we hebben nu wel een probleem, want een van de eisen van het contract was ongetrouwd, zo zag ik dit in eerste instantie ook." zegt Vince.
Dan heb ik nu een goede reden om niet aan deze serie te beginnen denk ik opgelucht in mezelf.
"Dan ga ik het niet doen." is mijn antwoord.
"Oké, als je dat echt wilt dan zal ik het afzeggen. We moeten alleen wel echt gaan kijken wat we hieraan gaan doen, want dit is echt heel erg vreemd."

"Ja, laten we haar op gaan zoeken. Kan je een detective inhuren?"
"Zal ik doen."

Ik ben nog steeds niet echt van de schrik bekomen. En een heel gek stukje van mijn hoofd denkt aan dat meisje met haar gouden ogen en gek genoeg vind ik het jammer dat ik haar nooit zal kennen.