My perfect family

17

Wat een geweldige verrassing! Alex is er vandoor! Vince is er nog wel, maar die is opzich wel aardig. Hij gaat erg veel om met mijn zus Bailey. Haar verkering met Ruben is trouwens uit. Toen ik thuis kwam na die geweldige date met Alex, stond mijn zus met tranen op haar gezicht mij op te wachten.
Gelukkig hebben we onze ruzie weer bijgelegd! Daarna vertelde ze mij dat ze het had uitgemaakt. Dat was het leukste van heel de avond. Sorry, dat is niet zo aardig. Maar ze is echt veel beter af zo! En ze is er ook al aardig bovenop volgens mij, want zij en Vince lijken erg close samen. Oelala!
O ja, en vanmiddag komt Jonathan. Ik moet eerlijk zeggen dat ik hem een beetje ontloop. We hadden eigenlijk gisteren afgesproken maar hij kon toen op het laatste moment toch niet. Dus ja, tot zover mijn ingewikkelde leven.

Ik loop naar de bank en plof neer. Waar is die stomme afstandsbediening? Dat ding ben ik echt altijd kwijt. Mijn hand verdwijnt tussen de leuning en het zitvlak van de bank. Net als ik de hoop wil opgeven, voel ik hem zitten. Met een kreun probeer ik mijn hand weer terug te wrikken en met een plof schiet ik naar achteren.
'Lukt het?' hoor ik iemand met een lach in zijn stem zeggen. Ik realiseer me hoe gek dit eruit moet zien maar dan herken ik opeens van wie deze stem is.
O nee, nu nog niet. Ik draai me om naar de woonkamer deur. 'Hey, Jonathan! Ik wilde net een leuke film kijken, weet jij een leuke?'
'Ik weet wel iets anders wat we kunnen gaan doen?'
Er kruipt een blosje uit mijn nek omhoog naar mijn wangen.
Gelukkig lijkt hij geen antwoord te verwachten, want met een plof komt hij naast mij zitten. Hij werpt mij alleen een van zijn ondeugende blikken toe.

'Sorry dat ik gisterenavond niet meer langs ben gekomen.' zegt Jonathan. 'Er kwam opeens iets dringends tussen.'
'Maakt niet uit joh.'
'Ik weet dat je je ergens heel erg druk over maakt Shar!'
Met een schok blijf ik stil zitten. Hoorde ik het nou goed? 'Waarom denk je dat? Ik weet trouwens van niks!' zeg ik met een overslaande stem. Ik hoor zelfs zelf hoe zwak dat klinkt. Ik heb geen idee waarom ik tegen hem aan het liegen ben. Ik was toch van plan om het vandaag te vertellen.
'O kom op Shar! Dit heeft nu wel lang genoeg geduurd! Sinds een week ongeveer heb je altijd een reden om onze afspraken af te zeggen en ik heb geen idee waar dit over gaat! Doe ik iets verkeerd? Of is er iets wat alleen ik niet mag weten, want Ryan en Lilly weten het sowieso wel!' Hij kijkt me gepijnigd aan.
'Sorry, zo bedoelde ik het echt niet.' Ik wacht even voordat ik weer verder ga. 'Er is gewoon iets gebeurd en ik weet niet hoe ik het je moet vertellen.'
'Je weet dat ik er altijd voor je ben! Dat gaat echt niet veranderen! We...'
'Maar dit is iets wat dat wel zou kunnen veranderen, geloof mij!' onderbreek ik hem.
'Je weet hoe leuk ik jou vind hè! En als jij je er voor zou openzetten zouden we meer kunnen worden dan alleen maar vrienden.'
'En dat ik nou juist het probleem! Ik zou het ook geweldig vinden om een stap verder te gaan en ik had eindelijk de beslissing genomen dat ik er misschien wel klaar voor was met jou, maar toen kwam hij...' Ik ga steeds zachter praten totdat ik aan het eind aan het fluisteren ben.
'Wie is 'hij'?' vraagt Jonathan, nu ook bijna fluisterend.
'De vader van Jordy.' Ik zie hoe al het bloed uit zijn gezicht wegtrekt.
'En dan is nog niet alles. Blijkbaar heb ik namelijk nog meer gedaan dan alleen met hem naar bed gaan.' Er rolt een traan over mijn wang. De sfeer is om te snijden, maar toch op een gekke manier, niet pijnlijk.
'Kom hier!' zegt Jonathan terwijl hij mij in zijn armen trekt. 'Wat is er nog meer lieverd?' fluisterd hij in mijn haar terwijl hij geruststellend over mijn rug wrijft.
'We zijn getrouwd.' Zijn hand stopt met met wrijven en duwt mij een klein beetje naar achteren, genoeg om mij aan te kunnen kijken. Zijn mond staat open en hij kijkt alsof hij een eend de salsa ziet dansen.
'Was hij degene die een paar dagen terug bij jullie op bezoek was?'
Ik kijk hem vragend aan. Waar heeft hij het nou weer over?
'Buiten kwam ik iemand tegen, die elk moment bij jullie aan kon bellen, en daarna hoorde ik hem bij jullie naar binnen gaan.'
'O nee, dat was zijn beste vriend. Van hem hoorde ik het.'
'Heb je hem al gezien? De vader van Jordy bedoel ik.'
'Ja, hij ging gisteren weer terug naar huis, maar Vince, zijn beste vriend, die is er nog wel.'
'Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen Shar... Waarom heb je mijn dit niet eerder verteld?'
'Ik was bang dat je boos zou worden.'
'Wat voor vriend zou ik dan zijn lieverd.'
'Sorry, ik had het eerder moeten zeggen, maar ik wist echt niet hoe.' fluister ik tegen zijn gespierde borst aan. Zijn heerlijk zachte trui bedoel ik. Die trouwens ook echt heerlijk ruikt! Voor nu geniet ik nog even van dit vertrouwde gevoel wat ik voel in Jonathans omhelzing.

ººº

Het is ondertussen avond geworden en het begint al donker te worden. Ik zit heerlijk onderuitgezakt op de bank een boek te lezen, terwijl Jordy naast mij een flesje aan het drinken is. Opeens word ik abrupt uit mijn rust gestoord, omdat ik word  gebeld op mijn telefoon. Wie kan dat nou weer zijn rond deze tijd? Een buitenlands nummer maarliefst!
'Hallo? Met Sharon?'
'Hey Sharon, met Alex. Je weet wel je...'
'Ja ik weet wie je bent! Waarom bel je mij zo laat nog?'
'Ik had dus echt een geweldig idee! Morgen heb ik een vlucht voor je geregeld naar LA. Het leek me erg leuk om je wat meer te laten zien van mijn woonplaats.'
Ik ben helemaal verbijsterd. Waar komt dit nou weer vandaan! Ik snap er helemaal niets meer van.
'Erg leuk idee, maar ik heb gewoon school dus ik kan niet zomaar weg.'
'O, daar hoef je je geen druk over te maken! Ik heb namelijk met je school gebeld en je voor de komende 2 weken afgemeld.'
'TWEE WEKEN?! Ben je gek of zo? Ik kan niet zomaar 2 weken missen!'
'Jawel hoor! Ze vonden het geen probleem. Je moet wel een paar kleine opdrachtjes maken terwijl je hier ben, maar dat is geen probleem toch? O shoot, het is tijd. Ik moet er vandoor, maar ik zie je morgen! Ik laat Vince nog wel de details doorsturen, dus je hebt geen reden om niet te gaan. O ja, en neem je bikini mee! Tot morgen!'
Piep, piep, piep. En toen had hij opgehangen. Wat een shock dit. O wacht, hoe zit het met Jordy? Naja, dat vraag ik wel aan Vince.

Ik had echt werkelijk nooit kunnen denken dat mijn leven zo'n wending zou krijgen! Ik heb geen idee wat ik ermee aan moet.