"Jij", stottert Lilly, "Jij bent......."
Voordat ze haar zin af kan maken sleurt Vince haar van ons vandaan. Raar! Wat wilde ze zeggen? Lilly ziet er erg -ik weet niet hoe ik het goed kan verwoorden- geschrokken uit. Maar dan op een goede manier. Ze is een een beetje hysterische. Of dat ze net haar grootste idool of crush heeft ontmoet. En geloof mij, hij mag er zeker zijn! Hij is gewoon te perfect. Hij komt me wel een beetje bekend voor, maar ik kan mij niet voorstellen dat ik een gezicht zoals die van hem ooit zou kunnen vergeten.
Wat ik trouwens niet snap is waarom hij niet gewoon scheidingspapieren heeft opgestuurd. Ik weet dat er geen toekomst voor ons mogelijk is, maar mijn lichaam reageert echt heel heftig op hem. Ik ben mijn knikkende knieën. En toen ik later in de hal tegen hem opbotste, was dat zeker niet omdat ik met mijn hoofd bij een zeker iemand met felblauwe ogen zat!Maar weer terug naar Lilly. Ze zit op dit moment met grote ogen naar Alex te staren. Ik probeer haar aandacht te vangen, om haar er op te wijzen dat ze niet zo subtiel bezig is, maar ze heeft niets door. Die gek zit onderhand bekant te kwijlen joh!
Terwijl Vince en Alex voor ons uitlopen trek ik Lilly naar me toe.
"Hé, wat is er aan de hand? Je kijkt naar hem alsof hij een halve heilige is!"
"Ben je jaloers?" lacht Lilly.
"Nee natuurlijk niet, ik snap je helemaal! Ik bedoel, kijk alleen maar naar zijn ogen!"
"Er is iemand aan het verliefd worden!" zegt ze op een zangerig toontje.
"Wat?! Nee hoor!"Dan hoor ik opeens ergens naast mij een schreeuw. "Daar loopt Alex!!"
Ik kijk verbaast naar de kant waar het geluid vandaan lijkt te komen. Bedoelt ze de Alex die voor mij loopt? Waarom?
Zodra de schreeuw de mond van het meisje heeft verlaten, trekt Vince Alex mee naar de uitgang. Ze zijn binnen enkele seconde spoorloos verdwenen.
"Wat heeft iedereen met iemand 'hardhandig' mee te trekken vandaag!" bromt Lilly chagrijnig.
"Waar slaat dit op?" vraag ik op mijn beurt.
"Wat?" Lilly kijkt mij niet begrijpend aan.
"Waarom schreeuwde dat meisje Alex' naam?"
Ze kijkt me nu met grote ogen aan. "Meen je dit!? Alex... Je weet wel?"
Ik schud mijn hoofd. Ik heb geen idee waar ze het over heeft.
"De beroemde en meest begerenswaardige acteur uit Hollywood!"
Dan valt bij mij het kwartje. De reden dat zijn naam op ons huwelijkscertificaat was weggeblurd. En waarom Vince zo geheimzinnig over hem deed!
"Je wist het echt niet?" vraagt Lilly ontzet.
"Nee! Nu je het zegt vallen alle puzzelstukjes op zijn plaats."
"Dit is echt nog geweldiger dan ik ooit had kunnen denken!" zegt Lilly opgewonden. "Mijn beste vriendin is getrouwd met de hotste player van Hollywood."
Mijn ogen worden vijf centimeter groter.
"O sorry, zo bedoelde ik het niet! Sorry, wat ben ik toch een onnozele kip."
Op dat moment krijg ik een sms'je. Ik zie dat het van Vince.
"Vince." verduidelijk ik naar Lilly. "Hij zegt dat ze bij de auto zijn en of we naar hun toe kunnen komen."Terwijl we naar de auto toe lopen gaan draaien mijn hersenen overuren. Dit is echt te gek voor worden. Niemand zal dit ooit geloven. O, shit... Hoe ga ik dit ooit aan iedereen vertellen. En hoe ik met Alex om?
"Hoe moet ik nu met Alex praten?" vraag ik aan Lilly.
"Gewoon zoals je net ook deed. Alsof je niet weet wie hij is. Volgens mij vond hij het wel verfrissend in plaats van een gillende fan!"
"Of een kwijlende!" zeg ik lachend.
"Wat ik? Nou, jouw blik in jouw ogen zei anders genoeg." Als reactie draai ik naar haar met mijn ogen.Als we bij de auto aankomen stappen we in.
"Poepoe, wat duurde het lang!" zegt Vince.
"Wij waren niet degene die opeens als een debiel wegrende!" zegt Lilly gelijk.
Vince houd zijn hoofd schuin en kijkt ons via de voorspiegel aan. "Daar heb je een punt."
Alex grinnikt. Het is een geweldig geluid. Sharon! Denk ik bij mijzelf. Volgens mij is het al verloren zaak voordat er even iets is begonnen.
Behalve een paar woordenwisselingen tussen Alex en Vince, is het de rest van de rit stil.
Als we bijna bij mijn huis zijn zegt Vince: "Zullen we jullie bij jouw huis afzetten", hij kijkt mij aan via de voorspiegel, "en dan gaan wij naar ons hotel, oké?"
"Is goed." zeg ik. Dan heb ik even kans om het allemaal te laten bezinken!°°°
Het is ochtend en iedereen is helemaal klaar. Lilly is vannacht blijven slapen. Ondertussen is Bailey ook helemaal op de hoogte gesteld.
Als ik om mijn mobiel kijk, zie ik dat ik een smsje van Vince heb gekregen. Hij zegt daarin dat hij en Alex er rond half 11 zullen zijn. Ik vertel het ook aan de anderen.
"Laten we een taart gaan bakken!" zegt Lilly.
Ik kijk haar vragend aan. "Waarom?"
"O ja, wat een goed idee! Laten we zo'n heerlijke aardbeien schuimtaart maken!" zegt Bailey enthousiast.
Ik schud niet begrijpend mijn hoofd, ik heb geen idee wat zij in hun hoofd hebben, maar ik laat hen hun gang maar gaan.
Ik loop naar de box. Een trappelende, breed grijnzende Jordy, kijkt mij aan. Dat schatje is echt altijd vrolijk! "Vandaag ga jij je papa ontmoeten, pukkie. Gek hè?" Ik pak hem om.
"Jij wordt ook elke dag knapper hè!"
"Kan ook niet anders met zo'n vader!" Hoor ik achter mij. Als ik omkijk zie ik Lilly en Bailey achter mij staan.
"Ja, ik ben erg benieuwd naar je hottie!" zegt Bailey.
"Het is niet 'mijn hottie'! reageer ik gelijk.
Bailey glimlacht alleen maar. "Je zegt het zelf!"Naarmate het bijna half 11 is, wordt ik steeds zenuwachtiger. Dan krijg ik weer een berichtje van Vince.
Gesprek met: Vince
Hey, we zijn er bijna. Ik denk in ongeveer een kwartiertje ofzo.
Prima, tot zo!
Ik zat trouwens nog even te denken, maar ga je het toch wel tegen Alex zeggen van Jordy?
Ja, maar ik ben echt super zenuwachtig. Hoe gaat hij überhaupt reageren?
Hoe zou jij reageren als je opeens hoor dat je een kind hebt!
Haha, daar heb je een punt.
Maar het komt goed joh! Maar ik moet stoppen, want Alex begint argwanig te worden.
Tot zo!
Ik plof neer op de bank en scroll langs grappige memes op Instagram.
JE LEEST
My perfect family
RomanceEen bekende acteur uit Hollywood en een onbekend meisje uit Rotterdam. Toevallig of voorbestemd? Alles was normaal totdat ze een avond heel erg dronken werd. Alle gevolgen hiervan had ze nooit kunnen voorzien. Ze had ze al zeker niet aan zien komen...