LAYLA (Tamamlandı)

18. BÖLÜM(AYRILIK)

⭐ Hep yeni bir bölümle karşınızdayız umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur.

⭐ Oy verip yorum yapmayı unutmayın.

⭐ Desteğinizi bekliyorum.

İyi okumalar....

Annem öldükten sonra bir o yana bir bu yana sürüklendim. Şimdi de hiçbir zaman beni ve annemi sevmeyen teyzemin yanına gitmek zorundayım. Yanına gitmek istemiyordum kendi kendime bakabilirsin ama kimsenin bilmediği ve tek akrabam olan teyzemi yanın da beni bulamayacağını emin olmamdı.

Zengin biriyle evliydi teyzem. Eşi ölünce çocukları olmadığı için bütün mal varlığı teyzeme kalmıştı. Her zaman durumu iyi olsa da bize yardım etmemişti. Yardım etmek istese bile annem izin vermezdi. Özür dilerim anne beni affet mecburum.

Başıma gelen son olaylardan sonra annemin mezarına gitmeye utanıyordum. Anneme ne diyecektim hala sebebini bilmediğim bir olay yüzünden kızını kullanıp bir köşeye attılar. Nasıl derdim.

Onun yalanlarıyla başlamış yalan ilişkimiz benim yalanlarımla devam ediyordu. Nereye kadar saklayacağımı bilemiyorum. Hiç bir şeyin sonsuza kadar saklanamayacağını biliyordum.

Otobüs dinleme tesislerin de durdu. Ben de hemen otobüsten indim. Tesiste telefon edilebileğini gösteren tabakayı gelince gülümsedim. Hemen cebimde ki paralardan biraz alarak telefonla teyzemi aradım.

Bir süre telefon çalsada açmamıştı. Teyzem telefonu açmassa nereye gidecektim. Şansımı bir kez daha denedim sonun da telefonu açmıştı.

"Teyze ben Layla şey telefonumu kaybettiğim için seni bu telefondan arıyorum. Ben İzmir'e senin yanına geliyorum. Eğer müsaitsen senin evinde bir süre kalabilir miyim?"

Bir süre cevap gelmese de teyzem konuşmaya başladı.

"Tabi ki kuzum yanım da kalbilirsin. Sen otogara geldiğin de benim şoförlerimi gönderirim seni alır benim evime getirir. "

"Çok sağol teyze gelince olayları sana anlatırım."

"Tamam kuzum gel."

Telefonu kapattıktan sonra dünden beri ilk kez rahat bir nefes aldım. En azından bir süre kalabileceğim bir yerim vardı. Bundan sonra yapmam gereken Boran önce bir iş bulmaktı. Elimi cebine attığım da ondan aldığım daha doğrusu çaldığım paralardan eser kalmamıştı.

Yine aklıma gelişmişti acaba yazdığım mektubu okuyunca birazcık olsa da vicdanı sızlamamış mıdır yoksa hiç bir şekil de etkilenmemiş miydi. Basit bir olayda bile onun aklıma geliyor olması çok acıydı. Onu unutmak istiyordum. Onu hiçbir şekil de hatırlamak istemiyordum. Aklımın ucuna bile gelmemeliydi. O beni umursamazken benim onu düşünme çok yanlıştı onu beni nasıl düşünmüyorsa benim de onu düşünmemem gerekiyordu.

Uzun bir yolculuktan sonra nihayet İzmir'e gelmiştim. Elinde benim adım yazan kırklı yaşlarının sonun da takım elbiseli adamı görür görmez ona doğru yürüdüm. Bana itafen konuşmaya başladı.

"Hoşgeldiniz Layla hanım ben Ragıp buyrun şurada ki araçla sizi teyzenize götüreceğim."

Tamam anlamın da kafamı sallayıp önümde ki Ragıp beyi takip ederek arabaya doğru yürüdük. Kısa bir yürüyüşten sonra son model arabanın yanına gittik. Arabaya binip teyzemin evine doğru gitmeye başladık.

Yaklaşık olarak 30 dk yolculuktan sonra yem yeşil ormanı arasın da ki kocaman bir evin önün de durduk. Burası teyzemin mi eviydi vay canına teyzem düşündüğümden de zengindi. Biz annemle yaşadığımız evden kat ve kat büyük ve güzeldi. Ben hayran hayran evi süzergen teyzemin sesini duymamla kafamı ona doğru döndürdüm.

"Hoşgeldinin kuzum."

Dedi ve bana sarıldı. Teyzem annemi hiç sevmezler neden bana samimi davranıyordu.

"Haklısın kuzum şaşırmakla inan çok pişmanım çeşke ablam ölmeden önce yaptığım yanlışları farkına vara bilseydim ama zenginlik ve lüks beni içine çekmişti ve ben etrafım da dönen hiçbir şeyi umursamıyordum. Gezip tozup ve alış veriş yapmaktan başka hiçbir şeyi görmüyordum. Geç olsa da hatamın farkına vardım en azından ablamla kaybettiğim zaman biraz da olsa seninle telafi edebi bilirim. Ne olur affet beni."

"Teyze ben ne diyeceğimi bilmiyorum ama bildiğim tek şey benim bu hayatta arkam da duracak bana sahip çıkacak bir insana ihtiyacım var."

Hiç düşünmeden teyzeme sarıldım. Annem gibi kokuyordu. Boşa denemişler teyze anne yarısı diye. Gözlerimden akan yaşa engel olamadık birbirimize sıkı sıkı sarılıp bir süre ağladık.

"Tamam yeter kuzum bundan sonra ağlamak yok hep güleceğiz ben de çok yanlızım birlikte yaşar gideriz. Hem bundan sonra yarım bıraktığın okula da devam edersin. Önce evimize girelim bir şeyler yiyelim sonra da sana odanı gösteririm."

Tamam anlamın da kafamı salladım ve teyzemi takip ederek malikaneye girdik. Direk beni sofraya davet etse de elimi yüzümü yıkamak için lavaboya gitmem gerektiğini söyledim. Çalışanların beni yönlendirmesiyle lavaboya girerek ihtiyaçlarını giderdim lavabo o kadar büyüktü ki nerdeyse bizim evin tamamı kadar büyüktü. Elimi yüzümü yıkadımtan sonra geldiğim yerden salona indim salon da teyzeme beni bekliyordu.

Onun bana olan samimiyeti beni şaşırtan da her insan haya yapardı. Teyzem gençliğiyle birlikte parayı görünce kendini kaybetmişti. Eniştem de ölünce yanlız kalınca hatasını anlamıştı. Geçte olsa hatasının farkına varmıştı. Şuan ne yapmış olursa olsun bir insanın desteğine ihtiyaç duyuyorum ve teyzem de bana destek oluyordu.

Teyzemle geziyor tozuyoruz onu unutmaya çalışıyordum ama gece başımı yastığa koyduğum zaman kap kara gözleri gözümün önüne geliyordu. İçimi ısıtan bana sevgiyle bakan gözlerin yalan olduğunu bilsem   de hayali olan gözler bile beni etkisi altına alıyordu.

Seni sevmeyen birini hala sevmek çok acizdim biliyorum ama onu sevmekten vazgeçemiyordum. Ne zaman unutur gibi olsam rüyalarına giriyordu. Birine aşık olmanın bu kadar acı veren bir duygu olduğunu bilsem ne yapar eder kalbime kilit vururdum.

Hatırlanmak gönül dağında ki gül kadar güzel ise, unutulmak hüzün dağında ki diken kadar acı.

Ben annem öldükten sonra kalbime kilit vurduğumu sanmışken yanılmıştım. Kalbim kafe de onu görür görmez kabul etmişti.

Bir kaç gündür o kadar halsizdim ki sürekli uyuyordum. Mide bulantılarım da oluyordu. Doktora gitmekten korkuyordum. Daha doğrusu doktordan duyacaklarımdan korkuyordum.

Ama kokunun ecele fazydası yoktu. Enin de sonun da gerçekleri öğrenecektim. En iyisi erken öğrenmek ve erken sindirmekti.

Bölüm sonu...

⭐ Umarım bölümü beğenmişsinizdir.

⭐ Sizce Layla'nın için de ki  kuşkunu sebebi ne?

⭐ Peki Sıraç beyimiz neden Layla'yı arayıp sormuyor.

⭐Sıraç'a içinizden saydırıyorsunuz biliyorum ama her şey sanıldığı gibi değil. Birkaç bölüm sonra Sıraç'ın bakış açısından da yazacağım.

⭐ Oy verip yorum yapmayı unutmayın.

⭐ Hatam varsa affola😃