LAYLA (Tamamlandı)

23.(BEBEĞİMİZ)

⭐  Arzunurce ve kardelenbal17 okuyucularına itaf ediyorum.(Bir sornaki bölümü tüm bölümlere oy veren kişilere itaf edeceğim)

⭐Yeni bölümle karşınızdayım. Umarım severek okuduğunuz bir bölüm olur.

⭐Sizi çok özledim. Yazmayı da çok özledim.

⭐Üniversite de ilk senem ve dersler de aşırı zorlanıyorum vizelere de az kaldı çok çalışmalıyım. Boş bulduğum her vakitte size bölüm yazmaya çalışıyorum. Şuan o kadar çok uykum var ama sizi çok beklettiğim için bölümü hemen tamamlamak istemek.

⭐Emeğim için oy vermeyi yorum yapmayı unutmayın...

Her şey bir kenara benim bir bebeğim olacaktı. Sadece onu düşünmeliydim artık bıkmıştım. Hem biz Sıraç'la nasıl akraba olabilirdik. Bu kadar da tesadüf olamazdı. Ah bebeğim bize bu kadar kötülük yapan adam senin deden olmamalıydı. Ben bundan sonra ne yapacaktım bilmiyorum. Tam ayağa kalkmış yürüyorken bir araba önümü kesti ben tam arabanım yanından geçecekken arabanın kapısı açıldı ve gördüğüm kişiyle yerim de dona kalmıştım.

Bu adamın burada ne işi vardı beni nasıl bulmuştu. Aklım da dönüp duran düşünceleri nihayet dilime dökülmüştü.

"Senin burada ne işin var. Defol git hayatımdan seni istemiyorum. Bu saatten sonra kimseyi istemiyorum. Bana oynadığın bütün oyunlardan haberim var boşuna saklamaya çalışma. Amcamla bütün konuştuklarını bir bir duydum artık beni yalanlarınla kandıramazsın öylece ağzından çıkan her bir kelimeye inanan kız öldü artık. Onu sen öldürdün. Şimdi karşıma geçip eserinle gurur duyabilirsin. Bak başardın benim duygularımla oynadın. İntikamanı en güzel şekilde aldın. Merak etme yaşattıklarından daha fazla canımı yakamazsın artık. Onun için karşıma çıkma."

"Sen kendinde misin ne saçmalıyorsun. Neyden bahsettiğini tahmin ediyorum. Her şey yanlış anlamadan ibaret. Ben seni çok seviyorum. Biliyorum bana inanmıyorsun ama inanmalısın her şeyin mantıklı bir açıklaması var. "

"Ben senin yalanlarını daha fazla dinlemek istemiyorum. Artık senin yalanlarına kanmayacağım. Sen koşulsuzca her dediğine inan kadın yok karşın da."

"Beni dinleyecek misin yoksa sana hiçbir şey söylemeden kucaklayıp arabaya mı götüreyim seçim senin."

Benden ses çıkmayınca beni kucaklamak için bana doğru eğilmişken hemen arkaya gittim. "Tamam tamam bana yaklaşma ne söyleyeceksin şöyle dinliyorum. Ama kısa olsun fazla vaktim yok."

"O gün amcamla konuşurken bizi duyduğunu biliyorum ama beni tamamen yanlış anladın. Amcamın yanın da hissetmediğim duyguları dile getirdim. Bizi amcama tabi ki açıklayacaktır ama ben amcama o gün her şeyi anlatsaydım amcam bize rahat vermezdi en azından bir birimize kavuşmuşken biraz tadını çıkaralım istedim. Sen her şeyi doğru duydun inkar edemem o pislik sözleri ben söyledim ama içten hissederek söylemedim. O sözler sadece amcamı kandırmak içindi. Hem ben seni bu kadar çok severken nasıl böyle hissede bilirdim ki. "

Elerimi zarifçe tutarak kalbinin üzerine koydu ve fısıldayarak konuşmaya başladı.

Sensin, kalbim değildir. Böyle göğsüme vuran..

Elim öylece kalbinin üzerine kaldı. Sadece bir bir birimizin gözleri içinde takıldık kaldık. Ben kaç gündür boş boşuna mı acı çekmiştim. Her şey yalan olsa bile bana bakan aşk dolu gözler yalan olamazdı. Bir birimizin kemiklerini kıracak gibi sarıldık sadece sarıldık...

Onun göğsünde onun kokusunu soluyarak bu bankta oturmayı kendime itiraf edemesem de hep düşlemiştim. Korkmasın çekinmeden bir kez daha kokusunun genzime dolması izin verdim. Bir elim ona sarılırken diğer elim karşıma sarmış bebeğimi yavaş yavaş okşuyordum.

Bebeğinizden haberi var mıydı acaba. Haberi olsa belli ederdi. Hamile olduğumu bura da mı söylesem yoksa daha uygun bir zamanda mı. Ya bir bebeğe sahip olmayı istemiyorsa. Ya da benden bir bebek istemiyorsa ben ne yapardım.

Yapacağım şey çok acı bir olay olsa da onu bırakırdım. İçim kan ağlaya ağlaya sevdiğimden vazgeçerdim. Sıraç'ı çok sevsem de eğer bebeğimi istemiyen o bile olsa. Bir kez bile düşünme bebeğinden vazgeçmezdim.

Evlat canın en kıymetli yeri, sakındığın gözün, tutmaya kıyamadığın ellerin...

Sıraç canım olabilirim ama bebeğim canımda da öteydi. Biran önce hamile olduğumu Sıraç'a söylemeli sonuç tahmininde ki gibi çıkarsa biran önce kendi yoluma bakmalıydım.

Düşüncelerimi bir kenara bırakıp elimi karnıma sıkı sıkı sarıp Sıraç'ın göğsüne daha fazla sokulup onun kokusunu soluyarak anın tadını çıkarmaya başladım.

***************

Bir süre bankta oturmaya devam ettikten sonra Sıraç beni nazikçe göğsünden kaldırarak göz göze gelmemizi sağladı gözlerimiz bir süre bakıştık daha önce yaşadıklarımız aklıma gelince bir de hamileliğin getirdiği duygusallık la gözlerim dolmaya başladı sonra Sıraç bir süre daha gözlerimin içine bakarak konuşmaya başladı.

Gözlerini kapattığın zaman beni düşün sevgilim her zaman, gözlerini açtığında karşında olacağım ve o buğulu gözlerine bakıp seni sevdiğimi haykıracağım...

Elimi tuttu ve konuşmaya devam etti.

" Artık ağlamak da üzülmek de yok. Bundan sonra sen ben ve bebeğimiz bir ara da yaşayıp kimsenin huzurumuzu bozmasına izin vermeyeceğiz"

Bebeğimiz demişti. Bizim bebeğimizdi, bizim ikimizindi. Yine gözlerimin dolmasına engel olamadan Sıraç'a sarılarak hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Uzun zamandır yaşananlarla hamilelik hormonu birleştiği için daha şiddetli ağlamaya başladım.

Aklım da dönen düşünceler sadece bana zara veriyordu. Sıraç'a bir şey sormadan kendi kendime boş kuruntular oluşturuyordum.

"Ağlamayı bırak artık bak kendini düşün müyorsan bebeğimizi düşün."

Bir kez daha gözlerinin içine bakarak elimin üstüyle göz yaşlarımı silerek gülümsedim. Tam ağzımı açmış konuşacakken hızlı gelen bir araba aniden yanımızda durdu. İçinden çıkan kişiyi görünce gözlerim büyümüştü. Korkudan Sıraç'a biraz daha sokuldum.

*BÖLÜM SONU*

⭐Bölümü nasıl buldunuz?

⭐Sizce gelen kişi kim?

⭐Oy verip yorum yapmayı unutmayın 😃

⭐Hatam varsa affola 🙂

**