Przez wiele lat nasz świat był pochłonięty przez wojny, jednak nadchodzą dni pokoju, zwłaszcza w odbudowanej z popiołów Europie.
Wiele państw znów gości na mapach świata, wszystko wydaje się rozkwitać na nowo.
Jednak są państwa które mogą zagrozić...
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Coś wypełzło z mroku. Był to stwór o dziwnej sylwetce, przypominającej ptaka.
Stworzenie wyglądało jagby na sobie miało pelerynę zrobioną z czerwonej skóry, a pod ów peleryną skrywały się czarne pióra, złotawy dziub oraz białe i puste oczy, które były szeroko otwarte i zwrucone ku nocnemu niebu. W oczach stwora odbijał się zimny i mroczny blask księżyca.
Te oczy nie wyglądały jagby należały do kogoś kto zna litość albo przebaczenie, raczej jagby ich właścicielem było dzikie zwierzę.
*** Pociąg zahamował z piskiem, co obudziło Viktora z drzemki i wyrwało Rosję z otumanienia.
Wreszcie dojechali. Rosja pomylił się co do godzin jazdy, nie jechali dwudziestu dziewięciu godzin tylko trzydzieści.
Rosja nie czekał ani sekundy dłużej, dosłownie wyskoczył ze swojego przedziału razem z bagażem i gdy tylko staną na peronie łapczywie zaczerpną w miarę czystego powietrza.
Był cały zdrętfiały od siedzenia w jednym miejscu tyle czasu.
-эй! эй! Zaczekaj na mnieee!- Krzykną zaspany Viktor wyłarząc z trudem z pociągu.
Kraj przystaną i zerkną za siebie na polityka który powoli z całą obstawą ochroniarzy przyczłapał się do niego.
- To co idziemy zobaczyć tą cerkiew?- Spytał Viktor i nie czekając na Rosję podszedł do auta które miało zabrać ich na miejsce docelowe.
Państwo chcąc nie chcąc znów musiał usiąść. Kiedy jechali zauważył, że w ani jednym bloku nie pali się światło, co oznaczało, że prąd wciąż nie wrócił do mieszkańców Omska. - Dla czego wciąż nie przywrócono prądu...?- Spytał się Rus odwracając się do swojego polityka. - Mówią, że mają z tym w elektrowni spory problem.- Odparł zmartwiony Viktor: - Możliwe, że jeszcze przez kilka dni ludzie nie będą mieli prądu.-
***
W końcu dotarli na miejsce. Rosjanin powoli wysiadł z auta i spojrzał na prawie całkowicie zniszczoną świątynie prawosławną.
Sobór Zaśnięcia Matki Bożej został prawie całkowicie zniszczony. Rus zdją swoją czapkę uszankę i przymkną oczy. Ten widok sprawił mu podskórny ból.
Nagle poczuł czyjąś rękę na swoim ramieniu. - Tak mi przykro, wiem, że to ty wtedy nakazałeś ją odbudować.- Mruknął Viktor i spuścił głowę. A teraz znów jest zniszczona... Pomyślał Rosja po czym bez słowa zaczął iść w stronę katastrofy.
Początki cerkwi sięgały 1898 roku. Podobna tragedia stała się w 1934 kiedy ów sobór został wysadzony na rozkaz USSR który był ateistą. Federacja włożył wiele starań aby ta cudowna budowla znów stała się piękna i olśniewająca jak kiedyś, a teraz? Wszystkie starania na marne.
